tag:blogger.com,1999:blog-86157880905740013752024-03-14T08:07:34.010+01:00De kleine KoninckskesMijn virtuele geheugen en hoekje vol kinderpraat en gouden tipsMarleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.comBlogger417125tag:blogger.com,1999:blog-8615788090574001375.post-698917918012913862016-11-13T22:44:00.003+01:002016-11-13T22:44:55.383+01:00Review: Samsung Gear Fit 2 fitnesstracker via The Insiders #InsidersGearFit2Het was al een tijdje geleden dat ik nog eens product voor <a href="https://www.theinsiders.eu/" target="_blank">The Insiders</a> testte. Hoe gaan die dingen? Je begint via vrienden met wekelijkse sessies bij een privétrainster (systematisch wat extra sporten met een goede ondersteuning kan nooit kwaad!). Je leert daar over hartslagzones waarbinnen je vet verbrandt en je basisconditie verbetert - want dat kan precies wel wat beter, ik heb een heel lage basishartslag en schiet al snel een zone te hoog als ik actie onderneem. De trainster vertelt na een van de sessies over haar Fitbit en hoe die de hele dag haar hartslag registreert, haar activiteit automatisch herkent en vastlegt, en zelfs haar slaap registreert en analyseert. En dan sla je aan het surfen. Een Fitbit kost al snel een flinke duit - jammer als je dat dan niet veel zou blijken te gebruiken. Dan maar eens snuisteren op een welbekende Chinese site, en daar heb ik 21 zotte euro's uitgegeven aan een goedkope <a href="https://www.aliexpress.com/item/ID107-Smart-Band-Smartband-Heart-Rate-Monitor-Wristband-Fitness-Flex-Bracelet-for-Android-iOS-PK-xiomi/32661041862.html?spm=2114.13010608.0.0.L7WvZi" target="_blank">fitnesstracker</a>. Toch heel wat minder centen, en zo kan ik eerst rustig uittesten of ik wel iets met zo'n toestel ben en of het niet na een paar weken aan de kant vliegt.<br />
<br />
Het nadeel van die Chinese site is dat je wel een tijdje op je bestelling moet wachten... En dan wandelt er toevallig een mailtje voorbij van die goeie ouwe vertrouwde Insiders. Deze keer met het aanbod om een fitnesstracker te testen. Het allernieuwste superdeluxe model van Samsung - toevallig ook het merk van mijn telefoon, dus dat komt nog eens supermooi uit voor de compatibiliteit. Deze kans kon ik niet laten liggen! Een gloednieuw paradepaardje uittesten, een toestel waar ik écht iets mee ben en écht nieuwsgierig naar ben. En dan ik dan nog eens heel mooi kan vergelijken met mijn Chinese speeltje uit de laagste prijsklasse. The Insiders was het met mij eens dat dit een zéér mooie gelegenheid was en selecteerde mij voor de campagne.<br />
<br />
Het moet gezegd: de <a href="http://www.samsung.com/global/galaxy/gear-fit2/" target="_blank">Samsung Gear Fit 2</a> is in vele opzichten een pareltje. Het is een onnozel detail, maar zelfs het doosje is mooi en slim vormgegeven - en zo maakt hij wel een verpletterende eerste indruk. Het uurwerk is een knapperdje. Strak vormgegeven en met een klassevolle uitstraling. Wel jammer dat er enkel large polsbandjes geleverd zijn (foutje van Samsung), want die zijn duidelijk te groot voor mijn pols van 14,5 cm. Het prachtige aanraakscherm neemt vanzelf ook de nodige ruimte in beslag, en zo vind ik het toestel al bij al wel wat zwaar uitvallen rond mijn fijne pols.<br />
<br />
De bediening wordt bij het eerste gebruik via een automatische animatie kort uitgelegd en blijkt daarna behoorlijk intuïtief. Twee knoppen en een aanraakscherm, daarmee navigeer je moeiteloos horizontaal en verticaal doorheen alle menu's en mogelijkheden.Nog een slimme functie: het uurwerk wordt automatisch geactiveerd als je je pols ophoog beweegt om te zien hoe laat het is en je schakelt het toestel uit door het scherm met je hand af te dekken.<br />
<br />
En dan: zijn registraties. Opnieuw niets dan goede cijfers. Het biedt zoveel mogelijkheden en zo'n nauwkeurige registraties, dat Samsung terecht met dit pareltje uitpakt. Hartslag, stappen en gedane trappen worden automatisch en permanent gemeten. Op basis van deze gegevens berekent hij je calorieverbruik. Daarnaast kan je ingeven hoeveel water en koffie je drinkt en kan je je stappental laten uitzetten tegenover dat van een gekoppelde vriend. Dankzij de wifiverbinding kan je mails, Messageberichten en meldingen van andere sites en apps laten binnenhalen, en zelfs met voorgeprogrammeerde korte standaardreplieken beantwoorden. Bluetooth, wifi en gps-tracking kan je aan- en uitschakelen. Je kan ook bepaalde trainingen laten registeren, maar ik vind het vreemd dat daar een doel (aantal, duur, afstand) aan gekoppeld moet worden, terwijl ik gewoon nieuwsgierig ben naar hoe ik gepresteerd heb op diverse vlakken (duur, hartslag). De timer en de stopwatch zijn handige functies, en ingebouwde muziekspeler heb ik niet getest.<br />
<br />
Maar dan. Het is natuurlijk uitermate interessant dat dit toestel al die zaken voor je registreert en analyseert, maar je moet die informatie natuurlijk ook ergens kunnen aflezen. In zekere mate kan dit via de tracker zelf, maar een tracker heeft gewoonlijk een bijhorende app die je op je smartphone installeert om alle geregistreerde data netjes af te lezen in handige grafieken en overzichtelijke schema's. En daar gaat Samsung voor mij compleet (maar dan ook compléét) de mist is. De enige compatibele app om je prestaties af te lezen is Samsung Health. Om de gegevens van je tracker in die app te krijgen, moet je bovendien eerst via Bluetooth een koppeling tot stand brengen, en daar heb je nóg een andere app voor nodig: Samsung Gear. Omslachtige procedure dus. De app van mijn Chinese trackertje brengt zelf de Bluetoothconnectie tot stand.<br />
<br />
Als je al je gegevens in Health gekregen hebt, moet je het stellen met teleurstellend vage grafieken en onduidelijke overzichten. Je hartslagmetingen worden uitgezet in een totaal onoverzichtelijke en te weinig gedetailleerde grafiek met in het ijle zwevende bollen die verder geen leesbare informatie verstrekken over het exacte aantal of tijdstip (bij mijn Chinese tracker krijg je een grafiek waarop je een tijdstip en de bijhorende hartslag kan opzoeken en aflezen). Je stappenaantal wordt weergegeven met nietszeggende dikke balken, zonder duidelijk overzicht van de evolutie, zelfs niet als je per week of per maand selecteert. Geregistreerde trainingen van disciplines die in de tracker selecteerbaar zijn, zijn wel mooi af te lezen bij de bijhorende activiteit in de Health-app. Jammer genoeg staat in de app ook een sport die ik wekelijks beoefen (squash), maar is deze niet in de tracker aanwezig en is er dus geen mogelijkheid om daar een relevante analyse voor vast te leggen.Omgekeerd herkent de tracker activiteiten die mijn gsm ook automatisch vastlegt (wandelen en fietsen bijvoorbeeld), maar omdat beide toestellen het herkennen, verschijnen die telkens dubbel in de overzichten die Health biedt. En zo wordt het natuurlijk een rommeltje. Toegegeven, voor wandelingen kan je een vrij mooi prestatieoverzicht oproepen als je die activiteit apart geregistreerd hebt met je Gear Fit 2. Maar als ik dat vergelijk met de overzichtjes die een app als Runkeeper biedt, verzinkt het toch weer in het niets en kan de Gear Fit voor mij geen instrument worden dat mijn technische uitrusting tijdens een occasioneel loopje kan vereenvoudigen en verlichten. Alleen de slaapanalyse is leuk om eens een tijdje te bestuderen. Er is geen andere mogelijkheid om daar op een eenvoudige manier inzichten in te krijgen dan een tracker. Al heb ik wel de indruk dat hij enkel slaap registreert tussen de vroege avond en late ochtend. Ik weet het niet zeker, maar betwijfel of een slaapje overdag ook als slaap herkend wordt - en vraag mij dan af wat mensen die in een ploegenstelsel werken moeten doen.<br />
<br />
Kort samengevat: prachtotestel dat zeer mooie registratiemogelijkheden biedt, maar de schat aan informatie die het vergaart is te weinig raadpleegbaar via de begeleidende software voor de smartphone, en dat maakt het helaas tot een gemiste kans!<br />
<br />
#InsidersGearFit2Marleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8615788090574001375.post-80990869735356528192016-01-19T10:18:00.003+01:002016-01-19T10:25:07.845+01:00Kleine wasjes, grote wasjesJolien (nu 7) kwam vanmorgen bij mij in de badkamer staan: "Jij hebt veel werk met de was hè mama?"<br />
<br />
Ik leg haar wel eens uit dat ze een rok gerust twee dagen kan dragen, want dat die na één dag niet vuil is en dat de was doen en opvouwen wel wat werk is. Maar verder loop ik echt niet te zeuren over het huishouden. We hebben een poetsvrouw en een afwasmachine en ik strijk niks, behalve strijkparels. Dan valt de rest van het huishouden best wel mee (al wil ik dringend eens werk maken van een betere opbergoplossing voor het speelgoed in de woonkamer want het rommelige uitzicht begint mij behoorlijk te storen, maar dit terzijde).<br />
<br />
Ik wilde dus wel eens weten waar die opmerking vandaan kwam en vroeg waarom ze dat zei.<br />
<br />
Jolien: "Gewoon, jij hebt zoveel werkjes te doen. De was doen, voor ons zorgen en dan nog werken enzo."<br />
<br />
Ik smolt ter plekke om zoveel opmerkzaamheid en erkenning van mijn 7-jarige. Ik denk niet dat ik daar voor pakweg mijn zestiende ooit bij heb stilgestaan (sorry mama)...<br />
<br />
En zo had ik op slag vleugels en voel ik mij al de hele ochtend zalig warm vanbinnen! Mijn heerlijke, grote, wijze dochter!<br />
<!--3-->Marleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8615788090574001375.post-34046732016359784392015-02-13T21:30:00.001+01:002015-06-01T17:21:36.773+02:00Lena's tweede stoere ziekenhuisverhaal<div xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">
Voor alles is er een eerste keer en zo hebben Lena en ik er net onze eerste ambulancerit op zitten...<br />
<br />
Vanmiddag belde de school dat Lena ziek en koortsig was. Ze lag onder een dekentje in de leraarskamer en ik ben haar direct gaan halen. Ze had een erg onrustige nacht gehad en was 's morgens niet hongerig, maar verder wel energiek, alleen wat lichtgeraakt. Het telefoontje kwam dus niet helemaal onverwacht.<br />
<br />
Thuis had ze zin in een slok appelsiensap, en hoewel ze het ontkende, was ze zichtbaar moe, dus ik heb haar naar bed gebracht. Eigenlijk is koorts bestrijden simpel: kleren uit zodat de warmte weg kan, koortswerend middel erin en dan alles lekker uit het systeem slapen.<br />
<br />
Kleren uitdoen vond ze geen prettig idee, maar het was mij toch grotendeels gelukt. De nieuwe fles Nurofen die Mario pas had gekocht stond nog beneden en toen ik daarmee terug boven kwam, had Lena zich al lekker op haar zij gevleid, klaar om te slapen. Na wat onderhandelen wilde ze het medicijn enkel liggend drinken, maar dat vond ik beter dan niet. De eerste slokjes gingen vlot, maar na een tijdje merkte ik dat ze geen sterke slikbeweging meer maakte. Ze ademde oppervlakkig en leek ook al echt in slaap te vallen. In mijn hoofd sprongen verhalen op van baby's die tijdens hun slaap in fruitpap of ander eten stikken, dus ik besliste om haar niet te laten indommelen en even rechtop te zetten zodat de siroop kon zakken. Toen ik haar recht trok, reageerde ze helemaal niet. Haar ogen waren achter het dunne spleetje helemaal weggedraaid, ze zag lijkbleek, reageerde niet op haar naam en de dingen die ik tegen haar zei en zakte slap weg als ik haar verzette. Haar hand bengelde los aan haar pols. Toen ik enkele tellen later het idee had dat haar lippen donkerder begonnen te kleuren, ging het niet meer om koorts bestrijden, maar om mogelijke verstikking en dan heb ik Mario geroepen en gevraagd om 112 te bellen. Ze ademde nog, maar als ze zou beginnen stikken, hadden we geen tijd te verliezen en moest ik er een dokter bij hebben.<br />
<br />
Mario gaf ons adres door, beschreef de situatie, vroeg om een ambulance en beantwoordde de vragen van de centrale. Ik bleef ondertussen proberen om Lena wakker te krijgen, en plots reageerde ze weer. Totaal versuft, en telkens opnieuw afglijdend, dus ik ben op haar blijven inpraten om haar bij mij te houden.<br />
<br />
Sindsdien is de situatie eigenlijk altijd onder controle gebleven. We moesten bij Lena echt alle kleren uitdoen en lauwe washandjes in haar lies leggen. Mario heeft wat spullen ingepakt en toen de ambulanciers arriveerden, maten ze 39°C bij Lena. In het ziekenhuis was dat zelfs 39,7.<br />
<br />
Bovenop mijn Nurofen heeft ze nog Perdolan gekregen en een dutje gedaan en inmiddels zaagt ze al om spelletjes op de gsm, heeft ze haar polsbandje koppig uitgewriemeld en is ze uit haar bed geklauterd om op verkenning te gaan in de badkamer. De pijnstillers doen hun werk. :-)<br />
We moeten wel nog een nachtje blijven ter observatie en voor wat verdere onderzoeken. Uit haar bloed blijken infectiewaarden, dus ze willen onderzoeken of het gewoon de griep is, of misschien toch nog iets anders.<br />
<br />
Update: uit de bloedwaarden blijkt al zeker een bacteriële infectie, dus wordt straks een longfoto gemaakt om longontsteking uit te sluiten en starten ze met antibiotica. Maar er kan tegelijk ook nog altijd een virale infectie zijn, zoals de griep.<br />
<br />
<a href="https://lh4.googleusercontent.com/-pIjz7AIO2FM/VN5e-vgvxOI/AAAAAAAABQ8/h5GF9-ED0Ao/s2560/1423859320451.jpeg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img border="0" src="http://lh4.googleusercontent.com/-pIjz7AIO2FM/VN5e-vgvxOI/AAAAAAAABQ8/h5GF9-ED0Ao/s350/1423859320451.jpeg" style="cursor: hand; cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center;" /></a><br />
<br />
<a href="https://lh3.googleusercontent.com/-DLaH9M8Q-iA/VN5e9d0zRRI/AAAAAAAABQ0/7m44wrjYOXo/s2560/1423859315210.jpeg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img border="0" src="http://lh3.googleusercontent.com/-DLaH9M8Q-iA/VN5e9d0zRRI/AAAAAAAABQ0/7m44wrjYOXo/s350/1423859315210.jpeg" style="cursor: hand; cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center;" /></a><br />
<br />
<a href="https://lh4.googleusercontent.com/-xl3e_WjmWM8/VN5e8Jpd6_I/AAAAAAAABQs/el_9BUBIZUE/s2560/1423859309778.jpeg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img border="0" src="http://lh4.googleusercontent.com/-xl3e_WjmWM8/VN5e8Jpd6_I/AAAAAAAABQs/el_9BUBIZUE/s350/1423859309778.jpeg" style="cursor: hand; cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center;" /></a><br />
<div align="right" style="font-size: xx-small;">
posted from <a href="https://market.android.com/details?id=pl.przemelek.android.blogger">Bloggeroid</a></div>
</div>
Marleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8615788090574001375.post-3911119081460649252014-10-14T10:02:00.001+02:002014-10-14T10:02:08.058+02:00Lena het pokkenkindLaten we eens trendsettend doen, moet Lena gedacht hebben. En ze kreeg de windpokken nog voor het seizoen goed en wel afgetrapt is.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-guvKXE0stK4/VDzKd8pAIII/AAAAAAAABPk/DEzGTZFXpco/s1600/2014-10-13%2B09.39.46.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-guvKXE0stK4/VDzKd8pAIII/AAAAAAAABPk/DEzGTZFXpco/s1600/2014-10-13%2B09.39.46.jpg" height="320" width="240" /></a></div>
<br />
Jolien heeft de windpokken drie jaar geleden doorgemaakt tijdens een vakantie in Frankrijk, dus trok ik hier nog maar eens naar de dokter en de apotheek. Daar kreeg ik de tip mee dat de blaasjes makkelijk met de uitdrogende zalf aan te stippen zijn met een wattenstaafje. Deze foto dateert van gisterenochtend. Toen ik gisterenavond haar kleren uittrok waren de blaasjes alweer serieus toegenomen in zowel aantal als volume. Bij Jolien kon ik de blaasjes nog min of meer tellen, bij Lena is daar geen beginnen aan. Ik zat daar schoon met mijn wattenstaafje - alsof ik met een dartspijltje ten oorlog trok. Het is snel aan de kant gezwierd en ingeruild voor een ontschminkschijfje, mijn nieuwe beste vriend voor de volgende dagen! Klein meevallertje: ze heeft nog niet al te veel last van jeuk. Houden zo!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-7evxgYRmS0M/VDzKYVXLSJI/AAAAAAAABPc/X8wbAfoIt98/s1600/2014-10-13%2B13.28.21.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-7evxgYRmS0M/VDzKYVXLSJI/AAAAAAAABPc/X8wbAfoIt98/s1600/2014-10-13%2B13.28.21.jpg" height="320" width="240" /></a></div>
<br />
<br />Marleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8615788090574001375.post-7382429564750136122014-10-09T11:49:00.002+02:002014-10-09T11:49:52.819+02:00Een kobus natuurlijkVanmorgen was Lena (3) aan het tekenen en kleuren op een papiertje dat op tafel rondslingerde.<br />
Ik: "Wat teken je?"<br />
Lena: "Een kobus."<br />
Ik: "Een wat?"<br />
Zij, met evenveel overtuiging: "Een kobus."<br />
Ik: "En wat is dat?"<br />
Zij: "Een dier" - op een toontje waar normaal rologen bij horen.<br />
Ik: "En wat voor dier is dat? Wat doet dat?"<br />
Zij: "Het zwe-emt."<br />
<br />
Toen was duidelijk dat ik toch echt wel verondersteld werd te weten wat een kobus is en ben ik afgedropen. Ze was zo overtuigend dat ik geneigd ben om toch maar eens te controleren of ik niet een of andere biologieles op school gemist heb ofzo...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-wjwQIg_DKzM/VDZaMktCb4I/AAAAAAAABPM/RqxrWo_QsmE/s1600/Kobus.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-wjwQIg_DKzM/VDZaMktCb4I/AAAAAAAABPM/RqxrWo_QsmE/s1600/Kobus.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
<br />Marleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8615788090574001375.post-12281297424153321752014-02-15T17:04:00.001+01:002014-02-15T17:04:31.967+01:00Het hele verhaal van de dolfijnBijna iedereen heeft het verhaal inmiddels wel al in langere of kortere versie gehoord, maar het is te mooi om verloren te laten gaan. Dus bij dezen...<br />
<br />
Het begint bij een onverwachte reis. Elk jaar weer krijgt <a href="http://aaargh.be/" target="_blank">Mario</a> op een bepaald moment last van de winterblues. Dan begint hij in onze agenda te speuren naar periodes waarin we nog geen bindende plannen en afspraken hebben en waarin een week afwezigheid op werkgebied overbrugbaar zou zijn. Hij rekent dan ook steevast uit hoe ver je op een dag met de auto kan rijden en gaat dan na wat de gemiddelde temperatuur daar in <i>putteke winter</i> zou zijn. En elk jaar valt dat dik tegen, en kan hij er niet omheen dat je een aangename 24 graden enkel met het vliegtuig kan bereiken. En elk jaar krijgt zijn vliegangst zo de bovenhand en bergt hij met spijt in het hart zijn droom van wat winterzon op.<br />
<br />
Dit jaar vond ik dat hij er vroeg bij was. Het was nog maar oktober toen hij voor het eerst in de agenda stond te neuzen. <i>De laatste week voor de kerstvakantie, dat moest toch wel te doen zijn</i>, vond hij. <i>Bovendien is dit het laatste jaar dat we buiten de schoolvakanties weg kunnen, want volgend jaar zit Jolien in het eerste leerjaar.</i> Ik vond dat moeilijker. Doordat Kerstmis en Nieuwjaar in het midden van de week vielen, zou ik voor het eerst de volledige twee weken van de kerstvakantie verlof nemen. Nog een week langer de deuren sluiten, zou problemen opleveren voor mijn klanten, dus dan moest ik iemand als back-up inschakelen. Bovendien hadden we in die week al <a href="http://www.123comedyclub.be/comedian/de-nonsens-alliantie#.Uv-NUPsTgTY" target="_blank">zelf een optreden te doen</a> en hadden we kaarten voor de voorstelling van Michael Van Peel - daar niet naartoe gaan zou ook maar weggesmeten geld zijn. Dus ik hield de boot wat af.<br />
<br />
Twee weken later kreeg ik voor mijn verjaardag echter een brochure van het reisbureau cadeau. Mario had een volledig voorstel laten uitwerken. Vertrek op maandag zodat we ons niet moesten laten vervangen voor ons optreden. Tenerife, gegarandeerd zon. En zelfs twee kamers met een tussendeur, zodat we ook nog op ons gemak zouden zijn als de meisjes al in bed lagen en we niet noodgedwongen elke avond om negen uur moesten gaan slapen! Ik heb geen nood aan zomerzon, maar als een reisje zo kant-en-klaar aangeboden wordt ga ik met veel plezier mee! Dus toen hij mij gegarandeerd had dat we geen boterham minder zouden moeten eten om ons deze verwennerij te veroorloven, ben ik direct de zomerkleren van de meisjes gaan opdiepen.<br />
<br />
Bij aankomst heb ik wel een kleine cultuurschok beleefd. De streek waar wij zaten, Costa Adeje, is echt supertoeristisch. Elke vierkante meter is volgestouwd met winkeltjes, bazars, cafés en supermercados, die je allemaal om ter hardst toeschreeuwen. We zijn gewend om een huisje te huren en met de auto te reizen, ginder hingen we af van het hotelregime en de georganiseerde massa-excursies. Bovendien sukkelde ik met zware rugpijn, wat de mogelijkheden nog verder beperkte. De toeristische omgeving was een kwestie van de klik maken: het biedt uiteindelijk het voordeel dat je simpelweg álles kan vinden wat je nodig hebt - en nog wel tegen vrij voordelige prijzen. Onze dagen hebben we grotendeels op kindermaat ingevuld, met af en toe een rustpunt om ons hoofd en mijn rug ook de nodige rust te gunnen. En op een dag ga ik terug om naar de top van de Teide te gaan, Mario te bewijzen dat het wel degelijk sneeuw is wat de top zo wit maakte, en de <a href="http://www.tenerife-reisgids.be/tenerife_masca.asp" target="_blank">Mascakloof</a> af te dalen.<br />
<br />
In plaats daarvan zijn we de 10 kilometer lange promenade tot in Las Américas afgewandeld en bezochten we het <a href="http://www.aguilasjunglepark.com/" target="_blank">Jungle Park</a> en <a href="http://www.aqualand.es/tenerife/" target="_blank">Aqualand</a>, dat op amper 200 meter van <a href="http://www.iberostar.com/hoteles/tenerife/iberostar-las-dalias" target="_blank">ons hotel</a> lag. Aqualand is een waterpretpark met alle denkbare waterglijbanen. Ik hield met mijn krakkemikkige rug de wacht bij Lena in het peuterbad, terwijl Mario met Jolien de rest van het park afspeurde naar de glijbanen waar ze op durfde. Ooit was Jolien een echte waterrat en durfal in het zwembad, maar door minder te gaan zwemmen toen Lena pas geboren was, is ze omgeslagen naar een angsthaasje. Om dat weer recht te trekken is ze in december met zwemlessen begonnen, en het eerste resultaat was nu nog maar voorzichtig merkbaar.<br />
<br />
In het waterpretpark hebben ze gek genoeg ook een bassin voor een dolfijnenshow. Met één show om half vier. En dan stroomt dat hele park ook compleet leeg, want echt iedereen gaat naar die show. Omdat we al de hele dag in de blakende zon hadden gestaan (een heerlijke 24°, we kregen waarvoor we gekomen waren!), stelde ik voor om een plekje in de schaduw te kiezen, bovenin de tribune. Waar dolfinaria bij ons metershoge glazen kooien zijn op een onbereikbare afstand van de tribunes, heeft het dolfinarium ginder enkel een licht opbollende rand en zit het publiek op amper een meter van het bassin. De show begint, de klassieke trucs worden uitgevoerd met de nodige ooohs en aaahs van het publiek, en Jolien kijkt haar ogen uit. Plots wordt er een bootje in het water gelegd. Ze hebben twee meisjes uit het publiek nodig, en die mogen in dat bootje gaan zitten, waarna de dolfijnen hen het hele bad rondstuwen. Jolien natuurlijk teleurgesteld <i>"ohikwildatook"</i>, maar wij zitten veel te hoog op de tribune. Aaitjes en kusjes voor de dolfijnen en de stralende meisjes keren terug naar hun plaats. Weer wat klassiekers, en dan is er een dolfijn die de opgevangen bal zogezegd niet wil loslaten. Ze zoeken een sterke jongen uit het publiek. Hij mag de bal uit de mond van de dolfijn proberen te trekken, en als die nog niet lost, mag hij hem een visje voederen. Aaitjes en kusjes en weer de verzuchting <i>"ikwildatook"</i> aan mijn linkerzijde. Ik leg Jolien uit dat we te hoog zitten en dat ik niet weet of er nog iets komt waar kindjes bij mogen helpen, maar dat we een tiental rijen kunnen zakken, naar de vrije plaatsen aan de zijkant van de tweede rij - en dat dat dan nog geen enkele garantie biedt! We wachten een geschikt moment af en even later zakken we met z'n allen naar onze nieuwe strategische plek. Even later wordt er weer assistentie gevraagd. Jolien staat natuurlijk te trappelen en wordt tot mijn verbazing uitgekozen. Zonder aarzelen stapt ze naar het trapje van het bassin en ik zie dat de trainster haar vanalles aan het vragen is, dus ik schiet ter hulp.<br />
<br />
"Of ze kan drijven"? <i>Die wordt gewoon het water ingestuurd! </i>Mja, moeilijke vraag. Ze heeft nog maar twee zwemlessen gehad, dus ze is wel op haar gemak in het water als er iemand bij haar is, maar of ze dat ook nog is bij een wildvreemde trainster, laat staan met zo'n groot beest in haar buurt? Ik vind het moeilijk te beoordelen en zou niet willen dat de show verpest wordt door een inschattingsfout en een angstaanval met bijhorende bleitpartij van Jolien. Maar dan kijk ik opzij, en als ik zie hoe verbeten ze naar de dolfijn voor haar neus staat te staren, geef ik groen licht. Jolien wordt bij de hand gepakt en zit een halve tel later rondjes te draaien op de arm van de dolfijnentrainster, met twee ronddraaiende dolfijnen vlak naast zich. De trainster wenkt een dolfijn, die op zijn rug gaat liggen, Jolien wordt aan zijn zijvinnen vastgehaakt en ik besef pas goed wat er aan het gebeuren is als ik Joliens blik vang, die voor de tweede keer op haar dolfijn voorbijraast. Ze weent niet, haar uitdrukking houdt het midden tussen shock en trance, maar VERDORIE ZEG, MIJN KIND ZWEMT OP EEN DOLFIJN! Als apotheose neemt de trainster Jolien voor zich vast, en worden ze samen door twee dolfijnen de lucht in geduwd. Als de dolfijnen wegzwemmen, belandt ze met een grote plons helemaal onder water, maar ze geeft geen krimp (te veel in schock, denk ik). Ze wordt naar de rand gebracht, maakt een buiging, krijgt applaus en mag tot slot de dolfijnen kusjes en aaitjes geven. Ik twijfel even of ik er ook niet aan kan als ik mijn arm strek -<i>"ohikwildatook"-</i>, maar beslis mij te beheersen en zal geduldig een andere gelegenheid moeten afwachten. Jolien lijkt niet te beseffen wat ze net meegemaakt heeft. En als ik vraag hoe dat voelt, een dolfijn, antwoordt ze: "een beetje koud, maar toch ook wel een beetje warm". :-)<br />
<br />
Omdat ons fototoestel veilig bij onze kleren en geld in de lockertjes opgeborgen was, hebben we de parkfotograaf maar wat rijker gemaakt:<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-U6ywEvrfEuc/Uv-MKRUnU6I/AAAAAAAABNU/5Jg8Pw_LwSI/s1600/Dolfijn1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-U6ywEvrfEuc/Uv-MKRUnU6I/AAAAAAAABNU/5Jg8Pw_LwSI/s1600/Dolfijn1.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-nlCGuGYSKHM/Uv-MKa-IT0I/AAAAAAAABNM/UBE7K2J0xY4/s1600/Dolfijn2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-nlCGuGYSKHM/Uv-MKa-IT0I/AAAAAAAABNM/UBE7K2J0xY4/s1600/Dolfijn2.jpg" height="320" width="243" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-JTpEwkcdhMU/Uv-MsTJ7p2I/AAAAAAAABNk/4-z9nmpHpA4/s1600/Dolfijn3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-JTpEwkcdhMU/Uv-MsTJ7p2I/AAAAAAAABNk/4-z9nmpHpA4/s1600/Dolfijn3.jpg" height="238" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-bwYVCMoz1wA/Uv-MKUiGlaI/AAAAAAAABNQ/HqtiAH1upVk/s1600/Dolfijn3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<br />Marleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8615788090574001375.post-37802074454553517272014-01-07T12:16:00.001+01:002014-01-07T12:16:35.614+01:00Lena's eerste schooldag: met een plasje naar het klasjeWelwel, dat was - euhm - <i>bijzonder</i>. Eigenlijk verliep Lena's eerste schooldag indrukwekkend goed. Ik heb er ook altijd vertrouwen in gehad: anders dan bij Jolien kent Lena de school al en is juf Anneleen ook geen onbekende meer. Ze was dan ook geweldig op haar gemak. Haar Maja De Bij-boekentas moest op haar rug en na een woede-aanvalletje omdat ze haar vieruurtje nog niet mocht opeten ging ze vredig op verkenning in haar klas. We ontmoetten Zwempje de schildpad en er waren poppen en een buggy, dus dat zat direct helemaal goed. Ze had even de steun van Peppa en tutje nodig toen ik wegging, maar blijkbaar voelde ze zich de rest van de dag goed thuis op school. Op haar gemak in de klas, flink soep en boterhammen gegeten 's middags en probleemloos geslapen. Eén keer hebben ze haar treurend om "mama" aan de deur teruggevonden, maar dat was al tegen het einde van de dag.<br />
<br />
Het enige wat to-taal de mist inging, was haar zindelijkheid. Ik was zelf nog in de klas toen ze haar eerste ongelukje had. Ik had mij wel aan een accidentje verwacht omdat we haar pas laat helemaal zindelijk gekregen hebben, dus ik had voldoende reservekleren mee. Maar blijkbaar heeft ze ook de rest van de dag gewoon alles in haar broek gedaan. Alles ja - ook dát. De drie verzorgsters van het dagverblijf waren er 's avonds precies toch behoorlijk van aangeslagen. "Nooit meegemaakt", zei er eentje zelfs. Slik. De pamper na haar dut was dan weer wél droog gebleven. Dus ze kan het wel, ze heeft wat begeleiding van de juffen nodig en moet wat extra gesensibiliseerd worden.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-gmCYX0LW7wM/UsseQOQWe7I/AAAAAAAABMI/zGpTxQ6jUQc/s1600/2014-01-06+09.00.55.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-gmCYX0LW7wM/UsseQOQWe7I/AAAAAAAABMI/zGpTxQ6jUQc/s1600/2014-01-06+09.00.55.jpg" height="320" width="240" /></a></div>
Ik heb nu in samenspraak met de verzorgers van het dagverblijf en haar juf alle zeilen bijgezet om haar zo snel mogelijk ook in de klas droog te krijgen (thuis en in de crèche was ze het al verschillende weken). Iedereen wil zich erachter scharen, het is echt een topteam! We gaan proberen om niet terug met pampers te beginnen, dat zou een stap achteruit zijn, want dan doet ze geen inspanningen meer, leert de ervaring mij. We hebben een potje in de klas gezet, zodat ze niet zo ver moet lopen als ze aandrang voelt. En ze gaan eraan proberen te denken om haar te vragen dat ze naar de wc zou gaan, in plaats van te wachten tot ze het zelf zegt, want dat is ze thuis en in de crèche ook pas heel laat beginnen doen. Zo hoop ik dat de overlast beperkt wordt en mijn kersverse kleutertje over enkele dagen fysiek al even groot zal blijken als ze zich mentaal heeft getoond!Marleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8615788090574001375.post-25776916639111310452014-01-05T23:18:00.000+01:002014-01-05T23:18:23.159+01:00Secret Santa 2013Eerlijk: <a href="http://cannelien.wordpress.com/" target="_blank">Annelien</a> verdiende beter dan door het lot als Secret Santa aan mij toegewezen te worden. Ik heb het afgelopen jaar bijzonder weinig geblogd. Daar zijn een heleboel uiteenlopende redenen voor: de periode voor en na onze verhuis eind februari waren bijzonder druk door de laatste loodjes van de bouw en daarna het aanleggen van de tuin, de vele kritiek en bedenkingen omtrent privacy die Mario heeft bij media als Facebook zijn niet altijd ongegrond en weerhouden mij er ook van om bepaalde dingen zomaar voor elke wildvreemde op het Wereldwijde Web te grabbel te gooien, door de opmars van smartphones wordt er minder snel een reactie achtergelaten op berichtjes (wie zit er eigenlijk feitelijk ook te wachten op de K&G-curves van een ander zijn kind?), en door het wegvallen van Google Reader ben ik ook gestopt met andere blogs te volgen, waardoor ik ook minder geïnspireerd word om zelf nog eens iets te schrijven. Remmingen genoeg, en ik was dus helemaal stilgevallen. Maar anderzijds merk ik dat ik het eigenlijk ook triest vind dat Lena zo goed als onbestaande is op mijn blog. Schrik om enkel maar te stoefen over wat voor gemakkelijk kind ze wel is - terwijl er ondertussen dankzij de peuterpuberteit wel meer dan genoeg andere verhalen te vertellen zijn ook.<br />
<br />
Toen Secret Santa 2013 aangekondigd werd, heb ik dan ook aan Tess laten weten dat ik met spijt in het hart niet zou deelnemen omdat ik mezelf bezwaarlijk een 'actieve blogger' kon noemen. Maar daar dacht zij anders over. En met haar persoonlijke zege op zak heb ik me uiteindelijk toch ingeschreven. Hopend dat dat het duwtje in de rug zou zijn dat ik nodig had om toch weer te gaan bloggen.<br />
<br />
Arme Annelien heeft moeten vaststellen dat het niet gebeterd is. Geen enkel nieuw bericht. Niet eens de aankondiging dat ik deelnam en daar wel erg blij om was. En ook nadat haar pak hier veilig toegekomen was, heeft ze nog een dikke twee weken moeten wachten voor ik iets over en voor haar zou schrijven. De vakantie en een verblijf bij mijn schoonouders aan de zee tussen Kerst en Nieuw spelen daar een grote rol in, maar toch: Annelien, het spijt me echt. Je hebt me nochtans zo hard in de watten gelegd!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-eEvGKX8Rtkg/UsnZKSUY1GI/AAAAAAAABL4/rbf-2tUyVkQ/s1600/IMG_20131230_212719.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://4.bp.blogspot.com/-eEvGKX8Rtkg/UsnZKSUY1GI/AAAAAAAABL4/rbf-2tUyVkQ/s320/IMG_20131230_212719.jpg" width="240" /></a></div>
<br />De doos was al tot in het detail versierd, en in het pakket zat een overvloed aan gepersonaliseerde, met zorg en liefde gemaakte geschenken. Heerlijke zelfgebakken koekjes, kerstzuurstokken voor de twee meisjes, een sprookjesachtige lebkuchbeer, een handgemaakte pop (Mila is onmiddellijk aangeslagen door poppenmadam Lena), mooie zelfgemaakte kaartjes en mijn absolute favoriet: een handgemaakte stoffen feestslinger om "op te hangen bij dringende feestelijkheden". Hier is hard over nagedacht en met zorg aan gewerkt. Annelien, bedankt! Na mijn radiostilte had ik zoveel verwennerij niet verdiend. Je maakt supermooie dingen, ik ben blij dat ik je blog op deze manier ontdekt heb! (En nogmaals sorry dat ik je ongetwijfeld binnensmonds heb laten vloeken)<br />
<br />
Het lot wees mij opnieuw <a href="http://annelissen.wordpress.com/2011/12/24/secret-santa-6/" target="_blank">An Nelissen</a> toe. Zo leuk om ook eens een cadeau te mogen zoeken voor iemand die je al wat beter 'kent' (al is het dan maar enkel via haar blogverhalen en al heb ik na die eerste Secret Santa niet veel contact meer gehad omdat de problemen met Flo net volop de kop opstaken). Ik ben haar pakje ook deze keer weer persoonlijk gaan afgeven, maar ze was op reis, dus ik hoop dat het goed terechtgekomen is. En dat ze er blij mee is. Ik heb iedereen in het gezin proberen te verwennen: ik had een pakketje gevonden met speciale vishengels om met maximaal 4 spelers een spelletje te spelen dat je gratis kan downloaden op je tablet - leuk om met de meisjes te doen, de meest recente cartoonbundeling van Mario (zo heeft ze nu de hele collectie), chocolade als verwennerij voor haar en Bob en zelfs een hondensnoepje voor Tuc - ik zie niemand over het hoofd! Alleen aan een foto heb ik niet gedacht...<br />
<br />
Gezond, gelukkig en blogrijk 2014 voor jullie allemaal! Marleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8615788090574001375.post-4515255346571990872013-10-10T10:48:00.003+02:002013-10-10T10:48:55.624+02:00Pampowine<br />
Nu zelfs de nazomer baan moet ruimen voor de échte herfst, nog snel even een sfeerbeeldje van de voorbije zalige zomer:<br />
<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/-ev9E3xaSEE" width="459"></iframe>Marleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8615788090574001375.post-90716181788245217052013-09-26T10:43:00.001+02:002013-09-26T10:43:11.857+02:00Pinokkio in de dop?<h5 class="uiStreamMessage userContentWrapper" data-ft="{"type":1,"tn":"K"}">
<span class="messageBody" data-ft="{"type":3,"tn":"K"}"><span class="userContent">Ik heb Jolien een paar dagen geleden op haar eerste flagrante
zonder-te-verpinken leugen betrapt. Het eten was bijna klaar en ze moest
van mij haar handen gaan wassen, maar het was duidelijk dat ze daar
geen spatje zin in had (en normaal doet ze dat zonder morren).
Uiteindelijk gaat ze toch naar de wc en als ze terugkomt, zie ik haar
wat vreemd lopen ronddraaien - en valt het mij te binnen dat ik geen
water heb horen stromen. <i>"Jolien, mag ik eens aan je handen rieken?
Ruiken ze lekker naar zeep?"</i> (daar is ze normaal zo trots op). Maar dat
mocht niet. Ik heb haar toen met de feiten geconfronteerd (dat haar
handen niet lekker roken, en ik geen water gehoord had, en ze ze dus
onmogelijk gewassen kon hebben) en uitgelegd waarom liegen niet goed is
(ik ga je dan niet meer geloven als je wel de waarheid spreekt).</span></span></h5>
<h5 class="uiStreamMessage userContentWrapper" data-ft="{"type":1,"tn":"K"}">
<span class="messageBody" data-ft="{"type":3,"tn":"K"}"><span class="userContent"><br />
Vanmorgen zit ze op het toilet boven en zegt ze: "kijk mama, mijn naam
staat daar op de muur". En inderdaad: daar staat "Jolien" in grote
potloodletters. Nu beweert ze bij hoog en bij laag dat zij dat niet
gedaan heeft. Er zijn de afgelopen maanden 3 kinderen op de
bovenverdieping geweest die kunnen schrijven, maar dat is ook alweer
zeker drie weken geleden. Zou ik dat echt nooit opgemerkt hebben? En
vooral: waarom zou een ander kind Joliens naam, en niet zijn eigen naam
schrijven? Maar ze houdt voet bij stuk en ik weet niet goed wat ik ervan
moet denken en of ik het er nog eens over moet opnemen met haar. Zou ze
plots het liegen ontdekt hebben en dat volop aan het uittesten zijn?Ik ga haar de komende tijd alleszins scherp in de gaten houden! </span></span></h5>
Marleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8615788090574001375.post-14619030739304149902013-09-13T13:48:00.002+02:002013-09-13T13:48:17.530+02:00Met belgerinkel...Zelf met de fiets ergens naartoe mogen rijden (verder dan de bakker om de hoek, wel te verstaan), het was al lang een weerkerende wens van Jolien. Elke keer we ergens naartoe gingen, vroeg ze om met haar eigen fiets te mogen gaan. Met z'n allen naar het centrum van Gent, boodschappen doen in de Colruyt (lang "rolkuit" in haar taal) ... Als ik zelf niet te voet ging, kreeg ze altijd 'nee' te horen. Tot we op de zonnige zondag die 7 juli was beslisten om te gaan eten in het <a href="http://www.boerenhof.be/" target="_blank">Boerenhof</a>, een restaurant in Oostakker met een enorme tuin vol speeltuigen, en ik uit automatisme "nee" had gezegd, maar Mario mij tegensprak met "waarom niet eigenlijk? Het is vakantie, het is zondag en dus rustig op straat. Misschien moeten we het maar eens proberen".<br />
<br />
Lena had perfect op de fietsstoel gekund, maar ik vertrouwde niet dat Jolien de volle 2,7 km heen en vooral: na het spelen en tegen bedtijd aan nog eens de volle 2,7 km terug zou volhouden en heb uit voorzorg toch maar de fietskar meegesleurd. We peperden haar enkele duidelijke voorwaarden (Op het voetpad rijden! Goed uitkijken voor voetgangers! DOEN WAT WIJ ZEGGEN!) en het belang van goed luisteren naar onze instructies in, en daar ging ze. Glimmend van trots, zonder één keer morren helemaal tot aan het Boerenhof. En na het eten, spelen en dezelfde inpeperspeech opnieuw zonder morren en nog even hard glimmend weer naar huis. Eerlijk gezegd: ik stond echt versteld.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-Pbq0AwQ9XzY/UjL4e_WXJSI/AAAAAAAABKU/ZBxICA-tiHE/s1600/2013-07-10+08.34.11.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://1.bp.blogspot.com/-Pbq0AwQ9XzY/UjL4e_WXJSI/AAAAAAAABKU/ZBxICA-tiHE/s320/2013-07-10+08.34.11.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
De dag nadien startte net een muziekkamp aan de Oude Bareel. Per toeval eveneens 2,7 km hiervandaan. En ze had duidelijk de smaak te pakken, want ook daar wilde ze zelf naartoe. De eerste dag heb ik dat nog niet toegelaten omdat ik eerst prospectie wilde voeren naar de fietsinfrastructuur (de Antwerpsesteenweg is een heel stuk drukker dan de rustige straatjes die we zondag gedaan hadden), maar omdat ze zo goed luistert, heb ik het haar vanaf dinsdag toch toegestaan. En zo hebben wij nu - afhankelijk van de bestemming - een kind in huis dat in haar eigen transport voorziet. Opvang in Duimelotje, terug naar school: ze fietst het allemaal zelf!<br />
<br />
En wie zelf naar school fietst, verdient natuurlijk een nieuwe, grotere fiets! Puur volgens haar lengte zou ze al op een 20 inch-fiets passen, maar dan kan ze te weinig met haar voeten aan de grond naar mijn goesting. Dus heb ik toch geopteerd voor een maatje kleiner, en is het er eentje van 16 inch geworden. Van Plop, maar dat is haar pas opgevallen toen we alweer thuis waren. Ze was vooral in de wolken dat hij zo mooi paars en geel is, haar twee lievelingskleuren!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-wujZid-yDtY/UjL6Bi5yeUI/AAAAAAAABKw/3DpMzejaxL8/s1600/2013-09-13+08.27.10.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://2.bp.blogspot.com/-wujZid-yDtY/UjL6Bi5yeUI/AAAAAAAABKw/3DpMzejaxL8/s320/2013-09-13+08.27.10.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<br />
<br />Marleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8615788090574001375.post-46913387768770421942013-06-02T10:02:00.001+02:002013-06-02T10:02:44.303+02:00Natuurvraagje<p>Jolien: "Maar mamaaa? Welk dier geeft water?"</p>
Marleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8615788090574001375.post-50339511508843853992013-04-30T15:21:00.000+02:002013-04-30T15:21:09.583+02:00Gelukkig heb ik nog een gezonde geest!"Ge weet toch dat sport niet gezond is?" Ik kan het grapje weer voor een tijdje alleen maar gelijk geven. Mijn linkerenkel, mijn <a href="http://kleinkoninckske.blogspot.be/2008/12/hoerenchance.html" target="_blank">rechteroog</a> en mijn <a href="http://kleinkoninckske.blogspot.be/2009/09/met-twee-in-de-puree.html" target="_blank">onderrug</a> kunnen er al van meespreken, en gisteren heb ik tijdens het squashen een krakske gekregen in mijn rechterknie. Ik weet niet eens meer welke beweging ik precies maakte - ik vermoed niet eens iets spectaculairs. En ik heb de rest van de avond niet eens overdreven veel last gehad. Het ijs dat ik erop heb gelegd, was meer vanuit het principe "baat het niet, dan schaadt het niet". En ik ben nog probleemloos naar huis gefietst, alleen de eerste pedaaltrap rechtopstaand op mijn rechterbeen deed pijn.<br />
<br />
Zelfs vanmorgen, na een nacht slapen en met afgekoelde spieren vond ik het precies nog wel meevallen. Mijn been strekken lukte niet, nee. En normaal stappen ook niet echt. Maar erg gezwollen stond hij ook niet. (Dat kan ik nu ook al niet meer zeggen).<br />
<br />
Ik ben toch maar naar de dokter gegaan, kwestie van met de clubverzekering in orde te zijn als het toch niet vlot zou genezen. Hij wist in geen tijd het punt te vinden waarop hij moest drukken om mij een onweerstaanbare drang te bezorgen om hem te slaan. De meniscus. Knie voldoende laten rusten, zoveel mogelijk ijs op leggen, ontstekingsremmers nemen en afwachten wat het zegt en hoe het geneest. Binnen één of twee weken zal de ernst zichzelf wel uitwijzen. Als de zwelling aanhoudt, zitten er mogelijk losse fragmenten in mijn knie, die ze dan operatief moeten verwijderen. En dat 'operatief', dat hoor ik niet graag. Dat van die eventuele losse fragmenten kan ik natuurlijk niet beïnvloeden, maar in al de rest ga ik nu toch eventjes heel voorbeeldig zijn. Bij mijn hernia <a href="http://kleinkoninckske.blogspot.be/2010/01/controleafspraak-bij-de-fysiotherapeut.html" target="_blank">heb ik de statistieken al eens weten te verslaan</a>, ik ben vast van plan om dat hierin ook weer te doen (al ken ik de statistieken niet eens).<br />
<br />
En zo zit ik nu al een hele dag met een koelelement van de frigobox (mijn versie van het <a href="https://www.google.be/search?q=coldpack&hl=nl&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ei=scJ_UY-hL5LX7Aaq14CoCg&sqi=2&ved=0CEAQsAQ&biw=1440&bih=717" target="_blank">coldpack</a>) tussen mijn knieën geklemd (zoveel mogelijk mikken naar dat ene punt ter grootte van een macaroni) en pikkel ik op steeds minder elegante wijze door het huis. Geen enkele zithouding is echt comfortabel te noemen. Na het zitten terug gaan rechtstaan is een marteling. En bij het idee dat ik een trap af moet, breekt het koude zweet mij uit. Maar fietsen zou wel goed zijn, als mijn zadel maar hoog genoeg staat. Als je mij de komende dagen dus op een belachelijk hoge fiets voorbij ziet rijden: het is allemaal voor de goede zaak! Die statistieken moeten eraan!Marleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8615788090574001375.post-20604249610183780692013-03-21T15:52:00.003+01:002013-03-21T15:52:25.040+01:00VerhuisdWie heel <a href="http://kleinkoninckske.blogspot.be/2011/12/stil-hier.html" target="_blank">goed goed heeft opgelet</a>, weet dat er een nieuw nest zat aan te komen. Dus na een aantal absolute stressweken werd dit:<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-ctI4vP0yVuI/UUsYu4FOvqI/AAAAAAAABJg/R2cDCywYIvo/s1600/IMG_0417.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://4.bp.blogspot.com/-ctI4vP0yVuI/UUsYu4FOvqI/AAAAAAAABJg/R2cDCywYIvo/s320/IMG_0417.JPG" width="240" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<br />
Dit (bijna even gezellig):<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-qRZ6hKehAks/UUsY4KjmePI/AAAAAAAABJo/KnCAtMMV7cc/s1600/IMG_1112.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://4.bp.blogspot.com/-qRZ6hKehAks/UUsY4KjmePI/AAAAAAAABJo/KnCAtMMV7cc/s320/IMG_1112.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
En ten slotte dit:<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-rJ-uy6O6dd4/UUsdiVA4MKI/AAAAAAAABJw/ZAmaZ4FdO_M/s1600/2013-03-21+15.43.36.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://1.bp.blogspot.com/-rJ-uy6O6dd4/UUsdiVA4MKI/AAAAAAAABJw/ZAmaZ4FdO_M/s320/2013-03-21+15.43.36.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
(Met het verschil dat je hier nu mijn bureau ziet en niet meer onze eettafel)<br />
<br />
En zitten we nu al bijna een maand in een nieuw huis. Tussen de dozen en met nog een hoop zaken die afgewerkt moeten worden, maar met veel minder stress dan ik eigenlijk feitelijk had verwacht. De dochters en de man hebben de overgang bijzonder licht verteerd en zo kan ik mij focussen op het wankele evenwicht tussen dozen uitpakken, Ikeakasten ineenvijzen en ons huis inrichten (hou je verwachtingen maar laag) - en het nodige geld verdienen om dat huis en die kasten betaald te krijgen. Dat is soms wat zoeken, maar bovenal ben ik doodblij dat we hier wonen (en dat die verhuis achter de rug is). Ik geniet met volle teugen van het licht, de ruimte en de emoes die ik vanuit mijn bureau zie rondscharrelen op het onbebouwde perceel naast ons. En toch maar op 2,3 km van de Vrijdagmarkt! Het verhaal van het gat en de boter!Marleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8615788090574001375.post-84948061201980567032013-02-13T11:24:00.002+01:002013-02-13T11:24:32.820+01:00DanstalentjeWe hebben er <a href="http://kleinkoninckske.blogspot.be/2010/09/het-valt-wel-onder-de-noemer-dansen.html" target="_blank">nog</a> een <a href="http://kleinkoninckske.blogspot.be/2012/08/toen-jolien-eind-april-zo-voor-de-tv.html" target="_blank">danstalentje</a> bij in de familie:<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/vDxt4UtAUs0?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />Marleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8615788090574001375.post-71468618153014581962012-12-21T12:12:00.001+01:002012-12-21T12:14:33.366+01:00Secret Santa 2012<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-0wfc1cy07Mg/UNQ-rOxHgJI/AAAAAAAABHs/K_LzdYayA8E/s1600/2012-12-11+14.17.27.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a></div>
Welnee, natuurlijk is <a href="http://kleinkoninckske.blogspot.be/2012/12/ik-bijt-de-spits-af.html" target="_blank">die doos</a> geen dagen meer blijven staan. Eén, ik ben daar te nieuwsgierig voor. En twee, mijn moodboard omvat hoofdzakelijk eetbare cadeautjes, dus ik wil het risico niet lopen dat ze bederven. Sterker nog: de inhoud is al helemaal op. In het begeleidende kaartje schrijft de <a href="http://bakmadam.blogspot.be/" target="_blank">bakmadam</a> dat haar hart een sprongetje maakte toen ze mijn moodboard las, en ik kan het niet beter getroffen hebben dan met zo'n baklustige Secret Santa.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-SFW3RKK82fA/UNQ-tbZsYGI/AAAAAAAABH4/Q9ItH2Xy_Do/s1600/2012-12-11+15.27.45.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://4.bp.blogspot.com/-SFW3RKK82fA/UNQ-tbZsYGI/AAAAAAAABH4/Q9ItH2Xy_Do/s320/2012-12-11+15.27.45.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
We zijn allevier verwend met een mooie blikken doos vol koekjes: eentje met ieders naam erop, chocolate chips cookies, winterse sneeuwkoekjes, vanille koekjes met 'Home made'-logo en nog twee doosjes met marsepeinen balletjes met cacao on bresilienne nootjes. En alsof dat allemaal nog niet genoeg was, kregen mijn kleine knutselfans nog een apart pakketje met kleurpotloden, wasco's en waterverf. Eef, ze hebben zich er helemaal op gestort en kleuren er nog regelmatig mee. Bedankt! Je hebt ons rotverwend. En mocht het niet zo not done zijn, ik zou je meteen om alle recepten vragen, want je maakt echt superlekkere dingen! Kunnen we niet regelen dat je volgend jaar opnieuw mijn Secret Santa bent? Kan ik je overigens op Facebook terugvinden?<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-p_Id5pb28Hs/UNRB9HRc5fI/AAAAAAAABIs/3GKhwsPhVXc/s1600/2012-12-11+17.57.22.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://1.bp.blogspot.com/-p_Id5pb28Hs/UNRB9HRc5fI/AAAAAAAABIs/3GKhwsPhVXc/s320/2012-12-11+17.57.22.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-D_vhoDAk2AM/UNRB_BQFMII/AAAAAAAABI0/2quOT-OBvBE/s1600/2012-12-11+17.57.39.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-ICYbxPsNIlw/UNRCAXQmghI/AAAAAAAABI8/On-5RHd3whI/s1600/2012-12-11+17.57.57.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://1.bp.blogspot.com/-ICYbxPsNIlw/UNRCAXQmghI/AAAAAAAABI8/On-5RHd3whI/s320/2012-12-11+17.57.57.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Stipt op 18 december, zoals afgesproken, deed ik dan ook mijn pak op de post, naar <a href="http://tazke.blogspot.be/" target="_blank">Tazke</a>. Eerlijk gezegd vond ik het behoorlijk moeilijk. Haar kinderen zijn al wat ouder dan de mijne en haar moodboard gaf wel een goed beeld van welke zaken ze zoal leuk vinden en via haar blog leer ik haar kennen als een topmama die vanalles van onder haar naaimachine tovert, maar het was niet makkelijk om dat naar concrete cadeautjes te vertalen. Gelukkig bakt ze graag met haar dochter en omdat je daar heel leuke spullen voor kan vinden, ben ik resoluut die weg ingeslagen. Een uitsteekvorm voor koekmannetjes die je op verschillende manieren kan afwerken, een bakvorm voor een minikerstboomcake, cupcakevormpjes, echte candy canes en zelfgebakken koekjes waar iedereen van kan meesnoepen. Hopelijk valt het in de smaak!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-BCX1wYwOOZc/UNRCB5_Bt2I/AAAAAAAABJA/jueXrrcqubM/s1600/2012-12-18+16.55.38.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://3.bp.blogspot.com/-BCX1wYwOOZc/UNRCB5_Bt2I/AAAAAAAABJA/jueXrrcqubM/s320/2012-12-18+16.55.38.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
Voor mij was het alleszins weer een geslaagde editie! Cadeautjes geven en krijgen en nieuwe bloggers leren kennen, ik blijf het een topinitiatief vinden. Bedankt, <a href="http://tessvdm.wordpress.com/" target="_blank">Tess</a>! En ik wens jullie meteen allemaal warme kerstdagen en een gezond en zorgeloos 2013 toe!Marleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8615788090574001375.post-88351054035920375142012-12-11T14:28:00.002+01:002012-12-11T14:28:55.366+01:00Ik bijt de spits af!<br />
<a href="http://tessvdm.wordpress.com/" target="_blank">Tess</a>, zou het kunnen dat ik bij dezen de allereerste ben die haar Secret Santa cadeau ontvangt?<br />
<br />
De doos blijft nog even dicht tot Mario hier ook is, maar ik ben alvast razend benieuwd naar de inhoud en de afzender en zwaar onder de indruk van de snelheid van mijn gulle schenkster!<br />
<br />
<a href="http://lh3.ggpht.com/-l67OWN8BkSw/UMcz6rCxUrI/AAAAAAAABHA/76E1JnCvNOo/s0/IMG_20121211_141728.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img src="http://lh3.ggpht.com/-l67OWN8BkSw/UMcz6rCxUrI/AAAAAAAABHA/76E1JnCvNOo/s400/IMG_20121211_141728.jpg" /></a>Marleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8615788090574001375.post-50696939750798328202012-12-10T16:02:00.001+01:002012-12-12T11:44:57.545+01:00Over op-voedenIk heb al vaak tegen Mario gezegd dat wij met Jolien eigenlijk feitelijk een vrij gemakkelijk opvoedbaar kind hebben. Hij mispakt zich daar nogal eens aan omdat ze een beetje een bleiterke is. Het groeit er gelukkig steeds meer uit, maar als er iets tegenzit heeft ze al snel de neiging om kort maar heftig en vooral met de nodige decibels te beginnen wenen. Zeker als baby had ze een kort lontje en een luid alarm. Of het verband zou kunnen houden met de <a href="http://kleinkoninckske.blogspot.be/2008/06/reflux.html" target="_blank">zware reflux die ze al een week na haar geboorte kreeg</a>, dat weet ik niet, maar ik zou er alleszins niet van versteld staan als de maandenlange refluxtijd en de latere huilbuien een zekere gehoorschade veroorzaakt zouden hebben. Maar zoals gezegd groeit ze gelukkig steeds meer uit de huilbuien en kan ze dat huilen ook steeds beter controleren als je haar er in de juiste gevallen op wijst dat ze daar toch niet echt reden toe heeft. Wat natuurlijk niet wegneemt dat een kind alle recht heeft om te huilen als het zich pijn doet.<br />
<br />
Er is hier dus al heel wat opgevoed de afgelopen 4 jaar, en met succes vind ik zelf. Voor een groot deel is dat te danken aan het feit dat Jolien echt wel voor rede vatbaar is. Uitleggen waarom we bepaalde dingen van haar vragen of verwachten en allebei consequent op dezelfde manier reageren, of op z'n minst overleggen werkt heel goed voor haar. Ik heb haar nog nooit in de hoek gezet.<br />
<br />
Alleen tijdens het eten worden we soms zot van hoeveel we Jolien achter de veren moeten zitten. Ze eet vrij veel verschillende dingen en ze staat heel vaak open om op z'n minst van iets te proeven, dus daar ligt het probleem niet. Maar het schijnt haar allemaal zo weinig te interesseren. Een bord spaghetti gaat er nog aan normale snelheid in, maar bij zowat al het andere eten raakt ze zo vreselijk snel afgeleid. Dan begint ze te prullen met speelgoed of tekengerief. En als we dat van de tafel bannen, dan wil ze wel muziek opzetten of begint ze met Lena te spelen. Haar laten helpen met het koken maakt ook niet veel verschil. Ze is gek op koken, dus ze helpt dolenthousiast mee in de keuken, maar het gebeurt evengoed dat ze daarna te moe of te afgeleid is om er nog veel van te eten. Haar bord aantrekkelijker maken, maakt ook niet veel verschil uit. We hebben al hele constructies gemaakt met gezichtjes en puree in de vorm van ijsjes en wat weet ik nog allemaal. De eerste drie happen gaan dan wel enthousiaster naar binnen, maar daarna valt het weer stil. Een dessertje als ze flink eet is al bijna twee jaar een standaardgegeven (doosje rozijnen, een reepje kinderchocolade, een stuk fruit,...). We verwittigen haar wanneer ons bord bijna leeg is en we dus de tafel gaan afruimen, zodat ze de tijd heeft om ook zelf haar bord op tijd leeg te eten om dat dessertje te verdienen. Ik schep een haalbare portie op haar bord, zodat ze ook effectief haar bord zonder problemen kán leegeten. En als ze iets geproefd heeft en het echt niet lust, mag ze dat gewoon laten liggen.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-i8hTu0GheEQ/UMhgC4yIqcI/AAAAAAAABHQ/_X44gdySBAI/s1600/IMG_4183.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://2.bp.blogspot.com/-i8hTu0GheEQ/UMhgC4yIqcI/AAAAAAAABHQ/_X44gdySBAI/s320/IMG_4183.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
Kortom, ik denk niet dat ik onrealistische verwachtingen heb en dat er niet één opvoedingstruc is die ik nog niet geprobeerd heb. Ik probeer geen te grote druk te leggen en ga zeker vergelijkingen uit de weg als "kijk eens naar Lena, die is tenminste wél flink aan het eten" wegens vernietigend voor het zelfvertrouwen.<br />
<br />
En moest het nu nog zijn dat ze gewoon geen honger heeft, ik zou er nog vrede mee kunnen nemen. Want dat is nu net de aanleiding voor deze blogpost: ik ben niet gefrustreerd omdat ik haar (nog) niet kan leren dooreten, maar ik word wel gefrustreerd omdat zich de laatste weken steevast het volgende patroon aftekent:<br />
- ik moedig haar tijdens het eten minstens 100 keer aan om verder te eten met een of andere variant op "neem nog eens een hapje"<br />
- ik prijs haar als haar bord dan uiteindelijk toch leeggegeten geraakt<br />
- ik vraag haar of ze zeker is dat ze genoeg gegeten heeft, want dat ze beter nu nog wat eet als ze nog honger heeft en dat ze haar dessertje sowieso al verdiend heeft<br />
- ze krijgt haar dessertje<br />
- ... en nadat alles afgeruimd is bekent ze schoorvoetend dat ze nog honger heeft!!<br />
<br />
De laatste weken had ze duidelijk meer honger en heeft ze een groeischeut doorgemaakt, waardoor ik aan haar bede om extra eten heb toegegeven onder de voorwaarde 'maar dan wel iets gezonds' (fruit of yoghurt dus). Maar toen ze gisteren zelf vroeg 'mama, ik heb nog honger in iets gezonds', merkte ik dat dat patroon dringend doorbroken moet worden. Vanaf vanavond schakelen we de strijd om haar te leren eten wanneer er eten op tafel staat weer een versnelling hoger. Eten als er eten op tafel staat en anders moet je maar wachten tot de volgende maaltijd. En zo geraakt ze misschien ooit goed (op)gevoed.Marleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8615788090574001375.post-34010298349964345532012-11-08T15:49:00.001+01:002012-11-08T15:49:04.243+01:00Secret Santa 2012Dat was even schrikken! Ik had mij al stiekem afgevraagd of <a href="http://tessvdm.wordpress.com/" target="_blank">Tess</a> weer een Secret Santa zou organiseren, waarbij bloggers een kerstgeschenkje zoeken/maken voor een andere blogger, die hen willekeurig wordt toegewezen. En dan komt het verlossende bericht dat ze het effectief doet, en dan denk je "fijn, ik breng mijn inschrijving binnenkort wel eens in orde". En dan zie je berichtjes van mensen die zich ingeschreven hebben en denk je "juist, dat moet ik ook nog snel eens doen". En dan ontvang je plots een mail van Tess zelf en besef je ineens dat die inschrijvingen eigenlijk niet zo heel lang meer lopen. En dat je je verdorie nog zal moeten haasten om dit leuke initiatief niet te mislopen. En dan geraakt die inschrijving plots wel de deur uit.<br />
<br />
Ik ben er zeker van dat ik niet de enige ben bij wie het zo loopt. Dus voor alle uitstellers: die 17e november, dat is dus echt zo lang niet meer he! Dat is niet nu zaterdag, maar de zaterdag erop! En dan is het schluss, fini. Ik weet niet hoe het dan met jou zal zitten, maar ik ben lekker zeker dat ik nu alvast wél ingeschreven ben!<br />
<br />
Alle info en voorwaarden, vind je <a href="http://tessvdm.wordpress.com/2012/10/27/secret-santa-editie-2012/" target="_blank">hier</a>.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-AW5jIUFm8qU/UJvFpo6bx7I/AAAAAAAABGs/Ev3Bo7q0In8/s1600/tess-secret-santa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://1.bp.blogspot.com/-AW5jIUFm8qU/UJvFpo6bx7I/AAAAAAAABGs/Ev3Bo7q0In8/s320/tess-secret-santa.jpg" width="320" /></a></div>
<br />Marleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8615788090574001375.post-1121766064098937162012-10-15T21:02:00.003+02:002012-10-15T21:03:24.279+02:00Dochterliefde"Mama, jij bent de aaaaallerliefste van het hele land!" <i>(Meestal is het de hele wereld, maar vandaag blijkbaar enkel het hele land)</i><br />
"Oooh, maar ik zie jou ook heel graag hoor, schatje. Ik vind jou ook de allerliefste!"<br />
"En mama?"<br />
"Ja?"<br />
"Ik zie jou ook overal! In het licht van de deur, in de deur, in de muren, in de gordijnen, in de regenboog, in de lucht,..."<br />
"Slaapwel Jolien<i>.</i>"<br />
"Slaapwel mama. En ik zie jou ook in de stoel, en in de klas, en in..."<br />
<br />
En ook toen de deur allang dicht was, ging de opsomming onvermoeibaar verder. Ik heb maar niet proberen uit te leggen dat ik haar niet in alles zie, maar alles in haar.<!--3-->Marleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8615788090574001375.post-88320661687981796892012-10-12T10:09:00.000+02:002012-10-12T10:09:02.226+02:00Nooit meer, mamaWoensdag was Jolien al om 19u onder ostentatief in-de-ogen-gewrijf aan het klagen dat ze moe was. Tien minuten later was <a href="http://lies.palabrita.be/" target="_blank">Lies</a> hier en verdween de vermoeidheid natuurlijk als bij toverslag, en herhaalde ze zelfs haar verzoek dat de laatste dagen geregeld eens weerkeert: dat ze graag eens langer zou willen opblijven. Tegen 19u30 vond ik het eigenlijk echt wel bedtijd (mede zodat we nog op een deftig uur zouden kunnen eten), maar toen begon net <a href="http://www.een.be/programmas/iedereen-beroemd/ter-plekke-zellik" target="_blank">"Iedereen Beroemd" op Eén</a>, waarin mijn vader normaal aan bod zou komen. Leek mij toch wel leuk om te zien, zowel voor mij als voor haar. Ik sloot dus een deal met Jolien: ze mocht langer opblijven om haar opa op tv te zien, maar dan zou ik deze keer geen boekje voorlezen. Afgesproken.<br />
<br />
We hebben 25 minuten gewacht om dan vast te stellen dat ze het interview met mijn vader niet in het betreffende item verwerkt hebben en tegen die tijd was Jolien lichtjes ingestort. Toen ik haar in haar bed legde, krulde ze zich meteen op om te slapen en zei ze tegen mij: "Mama, ik wil nooit meer langer opblijven." Ik heb geantwoord "Dat zullen we nog wel eens zien als je 16 bent." Maar ze hield voet bij stuk: "Ik wil echt nooit meer langer opblijven, zelfs niet als ik 16 ga zijn."<br />
<br />
Geen probleem, schatje. Staat genoteerd! :-)Marleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8615788090574001375.post-13384997363261043862012-08-28T15:26:00.000+02:002012-08-28T15:26:01.697+02:00Ruzies bijleggen volgens JolienMario ging Jolien vandaag in de opvang halen.<br />
<br />
M: "Hoe was het vandaag op school, Jolien?"<br />
J: "Goed, maar ik heb wel één keer ruzie gemaakt met E."<br />
M: "Oei, en waar ging die ruzie over?"<br />
J: "Over de bal."<br />
M: "En heb je het dan weer bijgelegd?"<br />
J: "Ja."<br />
M: "Da's goed. En hoe heb je het goedgemaakt?"<br />
J: "Toen ik de bal had."<br />
<br />
Zal ik maar gewoon hopen dat dit bij de peuterleeftijd hoort, en geen teken is van slecht ouderschap? Marleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8615788090574001375.post-89401717116201718962012-08-21T14:59:00.000+02:002012-08-21T14:59:58.159+02:00DanstalentenToen Jolien eind april zo voor de tv stond te dansen, bleek duidelijk dat ze te veel naar <a href="http://www.youtube.com/watch?v=4nJcmLMb5to&feature=related" target="_blank">de winnares van het Songfestival</a> had gekeken.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dwRrCzh4qqxkCQDcRkxtAIPK5rigXstyH1peXGufBrdqX0ypqwIJ4dzaC71kPmajVtxMqQ-cZEZfS7h8owoow' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
En soms danst ze meer als een ongeleid projectiel:<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<object class="BLOGGER-picasa-video" classid="clsid:D27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=6,0,40,0" data-thumbnail-src="https://lh5.googleusercontent.com/-5GhI2qBWaUM/UDNtMeWoerI/AAAAAAAABFQ/SvdQ_1-B9wg/s1600/VID_20120426_195802.m4v" height="266" width="320"><param name="movie" value="http://video.google.com/googleplayer.swf?videoUrl=http%3A%2F%2Fredirector.googlevideo.com%2Fvideoplayback%3Fid%3D580864132a9bdae0%26itag%3D18%26source%3Dpicasa%26cmo%3Dsensitive_content%253Dyes%26ip%3D0.0.0.0%26ipbits%3D0%26expire%3D1348139571%26sparams%3Did%2Citag%2Csource%2Cip%2Cipbits%2Cexpire%26signature%3D4FF492ABDBE590EFD605F531BEA4CD5EAE6F761B.B80D502EE229E9FE7E1654E18EEE307D9890F455%26key%3Dlh1" /><param name="bgcolor" value="#FFFFFF" /><param name="allowFullScreen" value="true" /><embed width="320" height="266" src="http://video.google.com/googleplayer.swf?videoUrl=http%3A%2F%2Fredirector.googlevideo.com%2Fvideoplayback%3Fid%3D580864132a9bdae0%26itag%3D18%26source%3Dpicasa%26cmo%3Dsensitive_content%253Dyes%26ip%3D0.0.0.0%26ipbits%3D0%26expire%3D1348139571%26sparams%3Did%2Citag%2Csource%2Cip%2Cipbits%2Cexpire%26signature%3D4FF492ABDBE590EFD605F531BEA4CD5EAE6F761B.B80D502EE229E9FE7E1654E18EEE307D9890F455%26key%3Dlh1" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true"></embed></object></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Nuja, haar stijl is altijd al een beetje - euhm - <i><a href="http://kleinkoninckske.blogspot.be/2010/09/het-valt-wel-onder-de-noemer-dansen.html" target="_blank">bijzonder</a> </i>geweest, al was <a href="http://kleinkoninckske.blogspot.be/2009/03/crash-zingen-en-dansen.html" target="_blank">haar start</a> niet zo slecht. Ik kan alleen maar hopen dat dit überschattige gewiebel de voorbode is van een juister gevoel voor ritme en lichamelijke expressie:<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<object class="BLOGGER-picasa-video" classid="clsid:D27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=6,0,40,0" data-thumbnail-src="https://lh5.googleusercontent.com/-7vTlPw7CiQM/UDNuIliHIYI/AAAAAAAABFY/4AmNEdi6xgY/s1600/MVI_4986.AVI" height="266" width="320"><param name="movie" value="http://video.google.com/googleplayer.swf?videoUrl=http%3A%2F%2Fredirector.googlevideo.com%2Fvideoplayback%3Fid%3Dccfa23e302181736%26itag%3D18%26source%3Dpicasa%26cmo%3Dsensitive_content%253Dyes%26ip%3D0.0.0.0%26ipbits%3D0%26expire%3D1348139812%26sparams%3Did%2Citag%2Csource%2Cip%2Cipbits%2Cexpire%26signature%3DC73A020C56AB99F88093B2654A1382671CE219B4.5F521DEB5C9F8B314E91FA7A2DA659E826BCEDE1%26key%3Dlh1" /><param name="bgcolor" value="#FFFFFF" /><param name="allowFullScreen" value="true" /><embed width="320" height="266" src="http://video.google.com/googleplayer.swf?videoUrl=http%3A%2F%2Fredirector.googlevideo.com%2Fvideoplayback%3Fid%3Dccfa23e302181736%26itag%3D18%26source%3Dpicasa%26cmo%3Dsensitive_content%253Dyes%26ip%3D0.0.0.0%26ipbits%3D0%26expire%3D1348139812%26sparams%3Did%2Citag%2Csource%2Cip%2Cipbits%2Cexpire%26signature%3DC73A020C56AB99F88093B2654A1382671CE219B4.5F521DEB5C9F8B314E91FA7A2DA659E826BCEDE1%26key%3Dlh1" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true"></embed></object></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Marleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8615788090574001375.post-25544172901125994252012-08-20T11:46:00.000+02:002012-08-20T11:46:26.727+02:00Nieuwe vintage vloertegels uit de jaren '50, '60 en '70(Ver)bouwers aller landen met een voorkeur voor retro en vooral schone oude vloeren, ik denk dat ik een buitenkansje voor jullie heb. <a href="http://kleinkoninckske.blogspot.be/2011/05/slaapwel-opa.html" target="_blank">Vorig jaar is mijn grootvader overleden </a>en sindsdien zijn mijn moeder en haar zussen bezig met het opruimen van zijn huis. En zijn hangar, want hij had een bloeiende handel in bouwmaterialen in de jaren '50, '60 en '70. Het gevolg is dus dat mijn ouders en tantes nu hele partijen nieuwe oude (of vintage, zo je wil) vloertegels in de aanbieding hebben. Een bijzondere stockverkoop van CERABATI Wasserbillig-Jurbise vloertegels 10 cm x 10 cm x 0,7 cm. Nieuw en in originele verpakking. <a href="http://www.2dehands.be/bouw/bouwmaterialen-onderdelen/vloeren/vloertegels-cerabati-wasserbillig-jurbise-10-x-128560932.html?locale=all&p=all&user=2945306" target="_blank">Foto's, info en contactgegevens vind je hier</a>. Voor sommige tegels zijn er ook (bijhorende) <a href="http://www.2dehands.be/bouw/bouwmaterialen-onderdelen/vloeren/vloerplinten-cerabati-wasserbillig-jurbise-10-x-128563248.html?locale=all&p=all&user=2945306" target="_blank">plinten </a>beschikbaar.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-DrMuGQENqQs/UDIELNgXsoI/AAAAAAAABE0/yLBBdkjjVvg/s1600/tegels.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="241" src="http://1.bp.blogspot.com/-DrMuGQENqQs/UDIELNgXsoI/AAAAAAAABE0/yLBBdkjjVvg/s320/tegels.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
De reden waarom ik hier nu wat publiciteit voor maak, is dat het huis van mijn grootouders sinds kort verkocht is. Binnen enkele maanden moet de opkuis dus helemaal rond zijn, en wat dan niet verkocht is verdwijnt gewoon in een afvalcontainer. Ik heb zelf niets met vintage. In ons huis komt er een mooie, strakke gietvloer. Maar ik begrijp de liefde voor schatten uit het verleden wel - en het idee dat deze authentieke tegeltjes verloren zouden gaan, vind ik een spijtig vooruitzicht. Vandaar deze extra publiciteit. Spread the word. Deel dit bericht of de advertentie op Facebook of waar dan ook. Ik ben zeker dat we hier nog iemand gelukkig mee kunnen maken! En als je interesse hebt, neem je maar contact op met mijn vader. Met de verdere afhandeling heb ik niets te maken - mijn rol is louter die van Cupido!Marleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-8615788090574001375.post-73149143742001292852012-08-10T15:51:00.000+02:002012-08-10T15:52:20.793+02:00Lena in volle sprint<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dyOz_UDMQa5xk1m3Z5K92Qd-XA4wrRjQWl4XwlMUMQGkclbGJZd1cFdl72OmV2TDcaddIwYx8z0WMujeaYZwQ' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
Het is hier stilletjes, maar dat komt omdat het in de echte wereld hard vooruitgaat. Dat fenomeen kent u als ervaren bloglezer wel al. Tijd dus om al die nieuwigheden even vast te leggen.<br />
<br />
Toen Lena <a href="http://kleinkoninckske.blogspot.be/2012/06/lena-1-jaar.html" target="_blank">goed een jaar</a> was, heb ik met haar de afspraak gemaakt dat we gewoon tegen iedereen zouden zeggen dat ze nog maar negen maanden was. Dat zou tenminste overeenkomen met haar kledingmaat (68, ofwel maatje 6 maanden), met het feit dat ze nog altijd geen tanden had en dan zou ze met haar motorische ontwikkeling (vlotjes aan twee vingers en wankelend aan één vinger stappen) zelfs wat voor liggen op leeftijdsgenootjes. En dan vierden we in september gewoon lekker opnieuw haar eerste verjaardag, iedereen content.<br />
<br />
Nu, twee maanden later (14 maanden in moedertaal) vindt ze het precies zelf tijd dat er wat schot in de zaak komt. Maat 68 wordt langzaam te klein, 74 lijkt de nieuwe norm te worden. Het eerste witte puntje boort zich al een week een weg naar de buitenwereld. En na wat extra oefenen met Mario maandagavond heeft ze blijkbaar ook voor het stappen een klik gemaakt, want sinds dinsdag is ze plots met volle overtuiging alleen weg. Al lijkt het soms toch iets vlotter te gaan als ze iets in haar handen heeft. Ingebeelde houvast kan precies wonderen doen!<br />
<br />
Echt op alle vlakken schiet ze als een komeet vooruit. Ik heb haar weken attent proberen te maken op de poezen van de buren, maar nu ze ze eindelijk opgemerkt heeft, is ze er laaiend enthousiast over. Mijn "poes" imiteert ze met een geconcentreerd "ph", mijn belachelijk langgerekte "poeoeoeoes" wordt vervolgens "pfo". Mama, papa en dada waren al maanden gevestigde waarden en als je haar aandacht trekt, oefent ze bereidwillig nieuwe woordjes als bal en poes in. En als Jolien de volle 2 km in de fiteskar nonsensliedjes zit te kwelen als "maaaar daar kan je toch gewoon niks aan doeoeoeoen", dan zit Lena naast haar met even grote overtuiging "bwabwabwabwa" mee te roepen!<br />
<br />
Trappen kruipt ze moeiteloos helemaal op, in de keuken wil ze mee in de potten kunnen kijken, Jolien haar kleine kinderstoel heb ik uit de living weggehaald omdat Lena er altijd op gaat rechtstaan, ze krijgt woedeaanvallen als je haar iets verbiedt en begint van jaloezie te wenen als Jolien op onze schoot zit of Mario en ik elkaar knuffelen, dus het is wel duidelijk: het baby'tje is er helemaal af, wij hebben een volwaardige peuter in huis!Marleenhttp://www.blogger.com/profile/03629204723716124843noreply@blogger.com3