HoekundenuzoLOEMPzijn? De hele weg van bij ons thuis tot aan de Capitole gonsde dat zinnetje door mijn hoofd. Om 18u zou de babysit komen. Om 18u05 stelt Mario vast dat ze te laat is en om 18u07 vraagt hij of ik toch wel de juiste dag opgegeven heb. Aja, want ik ben al de hele week de dagen door elkaar aan het slaan. Zondag dacht ik dat het optreden van vanavond pas op donderdag doorging. En bij de architect vanmiddag dacht ik dat het nog maar dinsdag was. Hij had dus gelijk: ik had voor donderdag een oppasser aangevraagd. Buurvrouw Tine werd onze reddende engel. Jolien zat al in slaapkleed en had al gegeten, dus Jolien is nog bij haar en haar zoon gaan spelen en rond bedtijd is Tine mee naar ons huis verhuisd. Tine: nog eens heeeel erg bedankt!
In de Capitole wachtte ons een voorstelling van de Nederlandse comedian Javier Guzman. Por dios! was wel een heel toepasselijke uitroep. Van bij het begin vertelde hij dat er vanalles foutliep, maar dat kon nog evengoed bij de show horen. Alleen kwam die show niet op gang. Hij begon verhalen te vertellen, maar werkte ze niet af. De enkele afgewerkte, goede grappen verdronken steeds meer in het fragmentarische verhaal van zijn recente herval (anderhalve week terug aan het drinken geslagen en nu weer twee dagen nuchter) in drankgebruik en de nefaste gevolgen daarvan op zijn leven. En zijn voorstelling. En dat we gerust ons geld mochten terugvragen. En dat hij zo nerveus rondliep, en dus even wilde zitten. Het ging duidelijk écht niet. Dit was geen deel van de voorstelling meer, dit was een man die worstelde met demonen en zich eroverheen probeerde te zetten, maar die geen grip kreeg op de situatie. Na drie kwartier krampachtig proberen voelde hij een paniekaanval opkomen en heeft hij zichtbaar verslagen het podium moeten verlaten. Zijn technicus moest enkele minuten later komen melden dat het nog niet duidelijk was wat er verder zou gebeuren, maar bood de hele zaal een drankje aan. Een halfuurtje later stroomde de zaal weer vol. Guzman wilde het toch opnieuw proberen. Hij heeft het geprobeerd. Hij stond zich luidop in te prenten dat hij gewoon zijn show moest brengen om ons niet in de steek te laten, maar hij dwaalde altijd weer af. Hij heeft zijn spiekpanelen op het podium gehaald, de wekker getoond die in de coulissen opgesteld staat en een hoop leuke weetjes en persoonlijke verhalen verteld, maar hij lag te veel met zichzelf in de knoop om zijn voorbereide toneeltje te staan opvoeren. Uiteindelijk heeft hij op het podium met zijn manager gebeld om te zeggen dat hij die avond niet zoals gepland naar het hotel, maar naar een afkickkliniek wilde gaan. Bevreemdend om als publiek op zulke persoonlijke drama's te zitten kijken. De voorstelling werd toevallig net gefilmd, dus het wordt voor hem ook nog confronterend om dit achteraf zelf te bekijken. Alleszins: ik hoop dat hij zijn leven terug op de rails krijgt, dat hij kan afrekenen met zijn demonen en dat we later terug kunnen genieten van de grote comedian waar we vanavond slechts flitsen van hebben gezien!
En bij het verlaten van de zaal werd al omgeroepen dat Capitole gezien het verloop van de avond schriftelijk contact zou opnemen met alle aanwezigen.
Update: op 11/5 lag er een brief in de bus dat Javier na de voorstelling in Gent gewoon naar huis gereden is en veel gerust heeft. Sinds 1 mei treedt hij opnieuw op en hij schijnt er weer bovenop te zijn. Daarom plannen de organisatoren een nieuwe voorstelling van Por Dios in Capitole Gent op donderdag 10 juni. Wie kaarten had, kan gewoon dezelfde plaatsen behouden. Wie op de nieuwe datum niet naar de voorstelling kan komen, mag zijn kaarten met vermelding van zijn rekeningnummer terugsturen en krijgt zijn tickets terugbetaald.
woensdag 28 april 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Amai. Oké. Dat lijkt me inderdaad serieus hard... Ik geloof dat ik deze mens zelf ook al eens heb gezien, een paar jaar geleden, en toen vond ik hem heel goed, fantastische show...
Een reactie posten