Leeftijd Banner
Leeftijd Banner

dinsdag 12 mei 2009

1-0 voor Jolien

Het is haar dan toch gelukt. De magie van deurtjes had ze allang ontdekt, dus ik was al een tijdje op mijn hoede om niets mee te wassen. Maar vanmiddag is een van de schatten die ze in de wasmachine opgeborgen had dan toch aan mijn aandacht ontsnapt. En zo vond ik tijdens het ophangen van de was een zo goed als lege en opmerkelijk blinkende pot billenzalf terug. Voordien was die pot nog zo goed als vol. Op het eerste zicht heb ik nergens vetvlekken gevonden, nu is het nog afwachten of onze kleren geen vreemd geurtje overhouden...

maandag 11 mei 2009

Bommetje

Jolien zat gisteren nog vol leven toen we haar 's avonds in bad zetten. Als een echte waterrat ploeterde en spetterde ze in het rond. En plots heeft ze zelf een spelletje bedacht, en begon ze Bommetje te spelen. Ze ging aan de rand rechtop staan en liet zich dan op haar poep in het water vallen. Soms zag het er meer uit alsof ze gewoon ging zitten, maar je kon duidelijk merken dat dat de bedoeling niet was, want ze zat luidop te schateren als ze lekker hard neerkwam en het water met veel geweld opspatte. Keer op keer kroop ze terug recht, het kon niet snel genoeg gaan. En bovenal: ze heeft dat láng volgehouden. Ik verbaas mij er nog altijd over waar ze de energie vandaan haalde!!

zaterdag 9 mei 2009

Per velo

En Mario is op dit eigenste ogenblik met fiets én dochter op weg naar mijn ouders in Zellik. Als Jolien het volhoudt mag ze tot ginder mee, en anders pik ik haar ergens in Aalst ofzo op, want ik ga sowieso achter met de auto. Mario heeft wel net gebeld dat alles vlot verloopt en dat ze zelfs in slaap gedonderd is, dus het ziet ernaar uit dat ze de hele rit zal uitzitten. Dat wordt dan een persoonlijk record, het verste dat ze tot nu toe met de fiets meegegaan is, is 20 kilometer.

Bewijsmateriaal

Ik kan hier wel verkondigen dat ze stapt, maar nu worden die beweringen ook eens met bewegend bewijsmateriaal ondersteund! De opname dateert van 25/4, maar naar goede gewoonte staat dat soort dingen altijd eerst nog een paar weken op het fototoestel voor ze op de computer en eventueel mijn blog geraken...

woensdag 6 mei 2009

Kop vol snot

We lopen tegen elkaar op te hoesten, Jolien en ik. Zondagavond is het pas begonnen, maar maandag had Jolien echt al een vuile hoest. Zo'n bromhoest die haar 's nachts bij momenten flink wakker hield (en mij ook, want ik voel dan zoveel medelijden, je kan je daar zo ellendig door voelen). Omdat de crèche niets van medicatie mag geven ben ik dus maar naar de dokter getrokken. Zijn diagnose: gewoon een kop vol snot. Natuurlijk gelden de klassieke middeltjes en daar was ik dan ook meteen mee begonnen (veel spoelen met fysiologisch water, nesivine om de neus vanbinnen te ontzwellen en voor het slapen eventueel wat hoestsiroop lysox). Daarnaast deze week ook 3 keer per dag aerosol. Voor geen van ons beiden onze favoriete bezigheid, maar het doel heiligt de middelen, dus we zetten dapper door.

Ik heb mij toch eens laten ontvallen dat ze zo vaak ziek is de laatste maanden, terwijl ik altijd het beeld had dat ze zo'n sterke was. Zolang ze thuis was en zelfs toen ze naar de onthaalmoeder ging heeft ze maar 1 keer een snotvalling gehad, maar sinds ze naar de crèche gaat is het om de zoveel weken wel iets. Volstrekt normaal natuurlijk. Er zitten veel meer kindjes in een crèche, dus zoals mijn dokter zegt "dat is daar een bacteriële dierentuin". Ze rapen dat allemaal op en dat verzwakt hun weerstand tijdelijk, maar op lange termijn heeft dat het voordeel dat ze daar dan allemaal tegen gewapend zijn tegen dat ze naar de kleuterschool gaan.

Ach, zolang we over twee weken maar volledig op de been zijn is het geen drama. We hebben namelijk nog het mooie vooruitzicht van een weekje vakantie. Italië, want daar zijn we nog niet geweest en in september gaan we al naar Frankrijk. In Stresa, aan het Lago Maggiore, op een goeie 940 km rijden, dat is nog goed te doen. De periode hadden we allang vastgelegd, maar de bestemming is nog maar sinds dit weekend definitief. Ik ben er supernieuwsgierig naar en kijk er enorm naar uit. Pizza! Pasta! Ijsjes! Wandelen, stadjes, bergen, het meer, eilandjes, ons eigen huisje... Nog 8,5 keer slapen en dan zijn we en route!

vrijdag 1 mei 2009

Babyfoon

Wie een baby koopt, koopt ook een babyfoon. In ons geval werd het de Supernova. Niet de goedkoopste, maar veilig en betrouwbaar. Alleen heeft de onze geluk dat mijn kennissenkring voldoende tevreden gebruikers telt, want ik ben eerder 'positief onder voorbehoud'.

Als je een klassieke babyfoon gewend bent die elk zuchtje en kuchje doorstuurt, is de Supernova wel even wennen. Hij zendt niet permanent uit (zou bij nieuwe modellen voortaan verboden zijn door een Europese richtlijn ofzo), dus hij stuurt geluiden van je baby pas na enkele tellen door. Eens ik daaraan gewend was vond ik dat eigenlijk wel een voordeel, want je wordt niet voor het minste geringste zuchtje opgeschikt (of wakkergemaakt). Tijdens het uitzenden maakt hij ook een lichtjes brommend geluid waar je ook gewoon aan gewend moet raken.

Ons toestel heeft het de eerste keer begeven toen Jolien voor het eerst flink ziek was. Het scherm lichtte op en gaf te kennen dat de baby geluid maakt, maar er kwam geen klank uit. Behoorlijk vervelend als je kind net geregeld moet overgeven, ook 's nachts. Het ding was nog geen jaar oud, dus ik ben er meteen mee naar de winkel gegaan. Toestel een week kwijt en onze oren dan maar wat meer gespitst. Na een week kreeg ik bericht dat mijn toestel terug binnen was en dat ze een nieuwe baby unit (het deel dat bij de baby staat) hadden meegegeven, want die was blijkbaar defect. Heel vriendelijk dat we gewoon een nieuwe zender meekrijgen, ikke tevreden over de service.

Het toestel functioneerde weer prima tot - toeval of niet - Jolien opnieuw ziek werd en 's nachts moest overgeven. Plots detecteerde de parent unit niet dat de baby unit aanstond en gaf hij het bijhorende piepsignaal. Beide elementen verschillende keren aan- en uitgezet en pas na een flinke tik tegen de parent unit werkte alles plots weer prima. Tot ik midden in de nacht wakker werd van het zelfde piepsignaal. Plots, zonder enige aanleiding, was de verbinding blijkbaar weggevallen. De ochtend nadien werd ik wakker omdat ik Jolien hoorde liggen huilen, maar de babyfoon gaf geen krimp. *zucht* Opnieuw naar de winkel, opnieuw ons toestel een week kwijt en opnieuw gespitste oren. Na een week kreeg ik telefoon. Mijn toestel was terug binnen, maar er was geen probleem gedetecteerd. Op de technische fiche stond dat het toestel "úren" (met accent en al) getest was en geen problemen vertoonde. De eerste avond dat we hem gebruikten, dook het probleem van de verbinding die wegvalt meteen weer op. Naderhand is mij opgevallen dat het toestel op kanaal B stond ingesteld toen het van de producent terugkwam en ik stel het altijd in op kanaal A. Ik heb hem dus nu al 2 avonden op kanaal B gebruikt en tot dusver werkt dat probleemloos.

Conclusie:
- Voorlopig blijft het probleem weg als we de 2 toestellen op kanaal B instellen.
- De handleiding van de Supernova kan beter. Ik ben een trouwe handleidingenlezer en ik vind dus makkelijk mijn weg doorheen de vaak krom geformuleerde instructies in die dingen, maar bij dit toestel is mij nog altijd niet duidelijk waar de aanduidingen DSIP en SIP op slaan en of ze wel of niet moeten branden.
- Ik gebruik onze babyfoon sowieso veel minder dan vroeger. Thuis ga ik hem enkel nog gebruiken als ze weer ziek zou zijn, al werden we tot nu toe wel wakker als ze 's nachts lang lag te wenen. Enkel als ze tijdens bezoek aan familie of vrienden ligt te slapen, als er vrienden met kleine kindjes op bezoek komen en hun kind boven te slapen leggen of als er eens een babysit zou komen is het wel een handig instrument.

Ik heb wel al véél verhalen gehoord en gelezen over problemen met babyfoons. Blijkbaar is de techniek toch vrij kwetsbaar...