Taterwater

"Nog beetje melk in kom doen, mama?", inclusief schuin hoofdje, grote ogen en tot piepstem oplopende intonatie. Dat moet voorlopig het record zijn. Meestal komt ze vlotjes aan 4 woorden en soms plakt ze daar nog een extra stukje zin aan, zij het na een pauze en wat gehijg om op adem te komen.

Ik vind het leuk dat ze zo goed begint te spreken. Baby'tjes zijn vaak leuker op een ander of wanneer je ze uit handen kan geven zodra ze een keel openzetten. Ik vind de omgang met Jolien steeds leuker worden nu ze een echte peuter is, met een eigen wil en een eigen mening (hoe lastig en vermoeiend dat soms ook kan zijn). En nu je er al eens een gesprekje mee kan voeren. We hadden al snel gemerkt dat ze veel begreep en dat we haar bij woedeaanvallen of lastige buien gewoon de zaken moesten uitleggen (heeft Mario voor mij ontdekt - ik probeerde de techniek uit de boekjes met het negeren en positieve aandacht geven, maar met zijn techniek van 'kom-eens-hier,-ik-zal-het-u-eens-uitleggen' werd Jolien veel sneller kalm en weer voor rede vatbaar!). En nu kwekt ze bij momenten de oren van ons hoofd. Ik versta haar meestal probleemloos, maar als ik merk hoeveel moeite andere mensen met sommige woordjes hebben, besef ik weer dat ze nog niet rijp is om omroepster te worden bij Eén...!

Enkele speciallekes:
- pimpim (mijn absolute favoriet! = pinguïn)
- affel (bavet)
- taape (een moeilijke. Meestal water, maar tafel klinkt ook zo)
- tèke (heel verwarrend. = tekenen. Maar klinkt als 'kijken' en ik moet dus bijna altijd 3 keer vragen wat ze bedoelt voor ik haar begrijp)
- tonijntjes (= zowel konijntjes als gordijntjes)
- seutleu (= sleutel)
- Op mijn 'hip hip hip' volgt een welgemeend 'hoewaa'
- soepie (= joepie)
- De 'k' heeft ze nog niet lang onder de knie. Die werd bijna altijd een 't'. Ze wou dus altijd met de tintjes (= kindjes) spelen.
- nomnaat (ondanks het veelvuldige gebruik van de 't' is dit wat ze maakt van 'tomaat')
- pen (is nu verdwenen. Dat was 'melk', maar tijdens de vakantie in Frankrijk is ze plots foutloos 'chocomelk' beginnen zeggen, en zo nadien ook 'melk')
- bolonèse (van de spaghetti - nog een van mijn favorieten. Dat zegt ze zo schattig)
- tif (stift)
- vakker (varken)
- ammer (arm)
- èppele (helpen)
- En negaties gaan op z'n Zuid-Afrikaans: 'nee papa nie thuis hè'.

De meeste verkleinwoorden zijn alweer de deur uit. Ikke doet langzaam zijn intrede. Liedjes worden beetje bij beetje herkenbaar. Nu nog aan haar verstand brengen dat ze niet Lolientje heet...