Allergievrij lichtgewicht

Het begon met een hoestje in november. Hoestsiroop bracht geen soelaas, dus werd de aërosol ingevoerd. Lena werd gemeten en gewogen en ietwat te licht bevonden. De medicijnen raakten op en de hoest kwam terug, dus keerden wij weer naar mevrouw de kinderarts. Meten, wegen, opnieuw te licht, maar ze zat nog op de curves, dus zorgwekkend was het niet. Wij aërosolden verder en toen alle symptomen overtuigend verdwenen waren, werd het aërosollen gestaakt. Waarop binnen de 24 uur alweer rochels optraden en haar ademhaling begon te piepen. Dus mocht mevrouw doktoor opnieuw medicijnen voorschrijven, meten en wegen, en deze keer namen de curves afstand van Lena's lengte en gewicht en werd een calorierijk dieet voorgeschreven. De medicijnen raakten op en als we even met aërosollen stopten, keerden de slijmen en hoest bliksemsnel weer, dus verblijdden we de dokter twee weken geleden opnieuw met een bezoekje.

6,150 gram
64 cm

+150 gram op een maand, dat was beter dan de +100 gram van de vorige maand. Maar de curves stegen sneller dan de +150 gram waar Lena op afklokte. En dat ook haar groei leek te stagneren vond de kinderarts deze keer toch zorgwekkender. Zeker als je rekening houdt met alles wat ze op een dag eet: fles van 180 cc + 6 schepjes poeder, +/- 125 gram groentenpuree (vaak wat minder, patatten zijn niet haar favoriet) met een fles erachter waarvan ze 100 à 150 cc opdrinkt, 2 potjes van 100 gram fruitpap met een fles van 180 cc erachter die ze soms zelfs helemaal uitdrinkt, een fles van 180 cc + 6 schepjes poeder (gewoonlijk helemaal op), en voor het slapengaan nog een flesje van ongeveer 120 cc met 4 schepjes poeder.

Ze eet dus voldoende, maar schijnt er weinig profijt uit te halen. Om geen enkele denkpiste uit te sluiten, besliste de kinderarts daarom om een bloedonderzoek uit te voeren naar voedingsallergieën. Er werden twee tubes bloed uit haar kleine lijfje gekneed en we moesten uit voorzorg op sojamelk overschakelen. De kinderarts is nu onverwacht afwezig tot en met 27/2, maar een collega wist alvast door te geven dat er geen allergieën vastgesteld zijn. Dat weten we dan ook weer. Oef!

En nu heeft het schaap van al dat aërosollen spruw opgelopen en mocht ik er dus weer mee naar een dokter draven. Vervangende huisarts deze keer (want de onze is tijdens de krokusvakantie blijkbaar met congé). Op zijn aanraden laten we nu de Ventolin uit de aërosolcocktail van Ventolin, Atrovent en Pulmicort.

En zo hebben we een klein kindje dat veel eet, maar om onverklaarbare reden knuffelig klein blijft (behalve dan dat ze misschien wel een rustig karaktertje heeft, maar wel alles wil zien en volgen, overal bij wil zijn en haar fysieke vaardigheden aan ijltempo ontwikkelt - allemaal dingen waar je lekker veel calorieën mee verbrandt), en niet hoest zolang we haar een keer of twee per dag stomen. En gelukkig blijft zij daar altijd even vrolijk en onverstoorbaar onder. Alleen met dat bloed prikken kon ze niet echt lachen!