Bert van Lies nog een paar erg mooie foto's van Jolien gemaakt. Ik laat jullie met plezier meegenieten. Goede fotograaf, goed fototoestel, (naar zijn mening "bijna-")goede lens... Deze kwaliteit kan ik zelf niet halen met mijn kodakske!
donderdag 28 augustus 2008
Fotootjes
Vorige week heeft
Bert van Lies nog een paar erg mooie foto's van Jolien gemaakt. Ik laat jullie met plezier meegenieten. Goede fotograaf, goed fototoestel, (naar zijn mening "bijna-")goede lens... Deze kwaliteit kan ik zelf niet halen met mijn kodakske!
Bert van Lies nog een paar erg mooie foto's van Jolien gemaakt. Ik laat jullie met plezier meegenieten. Goede fotograaf, goed fototoestel, (naar zijn mening "bijna-")goede lens... Deze kwaliteit kan ik zelf niet halen met mijn kodakske!
dinsdag 26 augustus 2008
Of ik wat kan werken met Jolien in de buurt?
Wat denk je, met zo'n circus aan mijn voeten?
En dan nu het eerlijke antwoord: dat valt eigenlijk best wel mee. Ze houdt zichzelf vrij goed bezig met op haar buik rollen, proberen terug te rollen naar haar rug en speelgoedjes vastgrijpen en er heftig mee zwaaien (dat eindeloze zwaaien is trouwens weer iets nieuws, dat doet ze nog niet zo lang). En ze slaapt natuurlijk ook nog veel.
Het wordt steeds beter. Ik kom al veel meer aan werken toe dan pakweg 2 weken geleden. In die mate zelfs dat ik mij afvraag waarom ze naar de opvang moet. Maar dan denk ik alvast vooruit aan de tijd dat ze zal kunnen lopen en dat ik er altijd achteraan zal mogen zitten. Nee, die opvang is een goede zaak. Al zal ik haar wel enorm missen, dat lawaaimakertje aan mijn voeten!
En dan nu het eerlijke antwoord: dat valt eigenlijk best wel mee. Ze houdt zichzelf vrij goed bezig met op haar buik rollen, proberen terug te rollen naar haar rug en speelgoedjes vastgrijpen en er heftig mee zwaaien (dat eindeloze zwaaien is trouwens weer iets nieuws, dat doet ze nog niet zo lang). En ze slaapt natuurlijk ook nog veel.
Het wordt steeds beter. Ik kom al veel meer aan werken toe dan pakweg 2 weken geleden. In die mate zelfs dat ik mij afvraag waarom ze naar de opvang moet. Maar dan denk ik alvast vooruit aan de tijd dat ze zal kunnen lopen en dat ik er altijd achteraan zal mogen zitten. Nee, die opvang is een goede zaak. Al zal ik haar wel enorm missen, dat lawaaimakertje aan mijn voeten!
maandag 25 augustus 2008
Ze zijn er!
Het verwennerijtje voor zelfstandige moeders (dat ik in dit administratieve overzichtje vermeldde) is vanmorgen (eindelijk!) in mijn bus gevallen: 70 gratis dienstencheques!
Ik mag dus op zoek naar een kuisvrouw! Joepie! Jolientje, het is gedaan met stof eten!
Ik mag dus op zoek naar een kuisvrouw! Joepie! Jolientje, het is gedaan met stof eten!
vrijdag 22 augustus 2008
Medische check-up (ivm reflux)
Vanmorgen naar de kinderarts. Het refluxprobleem lijkt zo goed als bedwongen, maar dat wist ik uit mijn praktijkervaring natuurlijk al. :-)
Een overzichtje:
61 cm
5,400 kg
- De flesvoeding slaat goed aan, ze komt flink bij. Ik kan dus gewoon dezelfde melk (NAN AR 1) blijven gebruiken. Ze is sowieso haar ritme daarin nog aan het zoeken, maar ik zou moeten uitkomen op 5 flessen van 180 ml water + 6 schepjes melkpoeder. En als dat goed loopt (over een tweetal weken ofzo) beginnen met vaste voeding. Best eerst patatjes, want fruitpap is zuurder en dat is minder aan te raden gezien haar refluxverleden. (Maar voor ik dat kan doen moet ik mijn babycooker eens uitpakken en de handleiding doorworstelen!)
- Sinds ik met flesjes begonnen ben, vergeet ik regelmatig haar refluxmedicijn (Omeprazol) toe te dienen en dat levert geen noemenswaardige problemen op. Daarom moet ik nu een tweetal weken nog maar 1x per dag 2,5 ml Omeprazolbereiding toedienen en als dat geen problemen oplevert mag ik proberen te stoppen.
- Ik had vorige week een knobbeltje onder haar linkerborst gevoeld (zware paniek, dat kan je je wel inbeelden). Op het internet gezocht en dat blijkt wel vaker voor te komen: dat zijn de melkklieren die wat gezwollen staan als gevolg van de hormonen die je baby'tje tijdens de zwangerschap en via de borstvoeding binnenkrijgt. Nu ook nog eens laten nakijken en de dokter bevestigt deze theorie. Als ik zou merken dat het knobbeltje groeit is er mogelijk wel iets ergers aan de hand, maar ik heb het op die week tijd eerder weten krimpen dan groeien. Ik ben dus gerustgesteld en blijf gewoon waakzaam.
- Volgende controle pas over +/- 2 maanden.
Een overzichtje:
61 cm
5,400 kg
- De flesvoeding slaat goed aan, ze komt flink bij. Ik kan dus gewoon dezelfde melk (NAN AR 1) blijven gebruiken. Ze is sowieso haar ritme daarin nog aan het zoeken, maar ik zou moeten uitkomen op 5 flessen van 180 ml water + 6 schepjes melkpoeder. En als dat goed loopt (over een tweetal weken ofzo) beginnen met vaste voeding. Best eerst patatjes, want fruitpap is zuurder en dat is minder aan te raden gezien haar refluxverleden. (Maar voor ik dat kan doen moet ik mijn babycooker eens uitpakken en de handleiding doorworstelen!)
- Sinds ik met flesjes begonnen ben, vergeet ik regelmatig haar refluxmedicijn (Omeprazol) toe te dienen en dat levert geen noemenswaardige problemen op. Daarom moet ik nu een tweetal weken nog maar 1x per dag 2,5 ml Omeprazolbereiding toedienen en als dat geen problemen oplevert mag ik proberen te stoppen.
- Ik had vorige week een knobbeltje onder haar linkerborst gevoeld (zware paniek, dat kan je je wel inbeelden). Op het internet gezocht en dat blijkt wel vaker voor te komen: dat zijn de melkklieren die wat gezwollen staan als gevolg van de hormonen die je baby'tje tijdens de zwangerschap en via de borstvoeding binnenkrijgt. Nu ook nog eens laten nakijken en de dokter bevestigt deze theorie. Als ik zou merken dat het knobbeltje groeit is er mogelijk wel iets ergers aan de hand, maar ik heb het op die week tijd eerder weten krimpen dan groeien. Ik ben dus gerustgesteld en blijf gewoon waakzaam.
- Volgende controle pas over +/- 2 maanden.
donderdag 21 augustus 2008
woensdag 20 augustus 2008
Jong geleerd...
Opa heeft Jolien dit weekend leren zappen! Hij had er duidelijk wel geen rekening mee gehouden dat de gloednieuwe afstandsbediening (de tv is nog maar 2 weken oud) daarbij natuurlijk altijd onder het kwijl belandt...
dinsdag 19 augustus 2008
Tikfoutje
Ik ben net op een site over kindervoeding een heerlijke (Freudiaanse?) tikfout tegengekomen! Oordeel zelf maar:
"Borstvoeding bevat ongeveer 4,5 procent vel."
"Borstvoeding bevat ongeveer 4,5 procent vel."
Rock en rollen maar!
Filmpjes van 10 dagen geleden, op 9/8. Dat rollen gaat al vlot. Haar armpjes vrijkrijgen is andere koek, maar geduld is een schone zaak!
En nog eentje (zoek de 7 verschillen?):
En nog eentje (zoek de 7 verschillen?):
maandag 18 augustus 2008
Borstvoeding afbouwen - einde van een hoofdstuk
Vanaf september gaat Jolien naar de opvang, dus ik moest eens werk maken van het afbouwen van de borstvoeding. En ik moet zeggen: het is vlotter gegaan dat ik verwacht had.
Op zich is de borstvoeding eigenlijk altijd heel vlot verlopen. Aanleggen en drinken waren nooit een probleem. In het begin heb ik gewoon 1 dag wat stuwing gehad en een paar dagen later had ik een kloof, maar met de truc met de druppel melk (na het voeden een druppel uitsmeren op je tepel) en een paarse tube zalf was dat probleem snel verholpen.
Voor onze vakantie in juli had ik een kolf gehuurd omdat het mij handig leek dat we Jolien zo eventueel eens een avondje uit handen konden geven, maar dat was allesbehalve een succes. Waarom het gedoe van kolven, melk bewaren of invriezen en ontdooien, opwarmen, flesje geven, afwassen en steriliseren als ik Jolien gewoon kon aanleggen zonder bijkomend gedoe? Bovendien ging Jolien al rond 20u30 slapen, zodat we 's avonds tijd genoeg voor onszelf hadden. Ik heb dus 1 keer gekolfd en nadien is dat ding in een vergeethoekje gedumpt.
En nu wacht in september de opvang, dus ben ik naar flesjes overgeschakeld. Blijven kolven vind ik te veel gedoe. Flesjes is al zo'n geknoei in vegelijking met haar gewoon aanleggen. Maar het moest er ooit van komen en het is vrij vlot gegaan. Ik heb een beetje de mentaliteit "als het moet, dan moet het en dan liever de korte pijn". Ik ben goed 1,5 week geleden begonnen met 1 flesje per dag, na 3 dagen werden dat er 2 per dag en na een week gaf ik overdag nog enkel flesjes en 's nachts borstvoeding. Na 2 nachten had ik blijkbaar nog te weinig melk (slapeloze nacht...) dus sinds vannacht geef ik gewoon altijd flesjes en geen borstvoeding meer. Nu moet ik wel nog eens uitpluizen hoe ik de 'wakkere tijd' 's nachts wat kan beperken. Ik had een grote fles melk goed warm gemaakt en in een isolatietasje gestoken. Rond middernacht had ze al honger en was de melk te warm, dus bed uit om wat over te gieten in een apart flesje en dat onder de kraan af te koelen. En tegen de 2e voeding om 5 uur was de rest al afgekoeld en koude melk lust ze blijkbaar niet. Dus bed uit om een nieuwe, warme fles te maken. Hier moet een beter systeem voor bestaan!!! Iemand tips?
Het is wel jammer dat het voorbij is. Het is het einde van een onverwacht positief hoofdstuk. Ik ken weinig mensen met zo weinig problemen tijdens de borstvoeding. Maar ik trek mij op aan de positieve kanten van stoppen met borstvoeding! Joepie: weer een cupmaat of twee kleiner, weer gewone bh's, weer normale T-shirts die niet per se makkelijk open te doen of weg te schuiven zijn en weer kunnen herbeginnen met sporten! Maar het was wel een mooie tijd, ik koester ze!
In verband met de flesvoeding: ik geef NAN AR 1 in flesjes van Avent met speen 2 en dat gaat goed. Ze drinkt wel meestal maar 100 à 110 cc, maar af en toe drinkt ze meer, dus ik denk dat ze haar ritme nog wat zoekt. Ik geef voorlopig ook nog Omeprazole tegen de reflux, 2x per dag. Vrijdag op controlebezoek bij de kinderarts, dus dan zien we wel hoe het vanaf hier verder moet.
Op zich is de borstvoeding eigenlijk altijd heel vlot verlopen. Aanleggen en drinken waren nooit een probleem. In het begin heb ik gewoon 1 dag wat stuwing gehad en een paar dagen later had ik een kloof, maar met de truc met de druppel melk (na het voeden een druppel uitsmeren op je tepel) en een paarse tube zalf was dat probleem snel verholpen.
Voor onze vakantie in juli had ik een kolf gehuurd omdat het mij handig leek dat we Jolien zo eventueel eens een avondje uit handen konden geven, maar dat was allesbehalve een succes. Waarom het gedoe van kolven, melk bewaren of invriezen en ontdooien, opwarmen, flesje geven, afwassen en steriliseren als ik Jolien gewoon kon aanleggen zonder bijkomend gedoe? Bovendien ging Jolien al rond 20u30 slapen, zodat we 's avonds tijd genoeg voor onszelf hadden. Ik heb dus 1 keer gekolfd en nadien is dat ding in een vergeethoekje gedumpt.
En nu wacht in september de opvang, dus ben ik naar flesjes overgeschakeld. Blijven kolven vind ik te veel gedoe. Flesjes is al zo'n geknoei in vegelijking met haar gewoon aanleggen. Maar het moest er ooit van komen en het is vrij vlot gegaan. Ik heb een beetje de mentaliteit "als het moet, dan moet het en dan liever de korte pijn". Ik ben goed 1,5 week geleden begonnen met 1 flesje per dag, na 3 dagen werden dat er 2 per dag en na een week gaf ik overdag nog enkel flesjes en 's nachts borstvoeding. Na 2 nachten had ik blijkbaar nog te weinig melk (slapeloze nacht...) dus sinds vannacht geef ik gewoon altijd flesjes en geen borstvoeding meer. Nu moet ik wel nog eens uitpluizen hoe ik de 'wakkere tijd' 's nachts wat kan beperken. Ik had een grote fles melk goed warm gemaakt en in een isolatietasje gestoken. Rond middernacht had ze al honger en was de melk te warm, dus bed uit om wat over te gieten in een apart flesje en dat onder de kraan af te koelen. En tegen de 2e voeding om 5 uur was de rest al afgekoeld en koude melk lust ze blijkbaar niet. Dus bed uit om een nieuwe, warme fles te maken. Hier moet een beter systeem voor bestaan!!! Iemand tips?
Het is wel jammer dat het voorbij is. Het is het einde van een onverwacht positief hoofdstuk. Ik ken weinig mensen met zo weinig problemen tijdens de borstvoeding. Maar ik trek mij op aan de positieve kanten van stoppen met borstvoeding! Joepie: weer een cupmaat of twee kleiner, weer gewone bh's, weer normale T-shirts die niet per se makkelijk open te doen of weg te schuiven zijn en weer kunnen herbeginnen met sporten! Maar het was wel een mooie tijd, ik koester ze!
In verband met de flesvoeding: ik geef NAN AR 1 in flesjes van Avent met speen 2 en dat gaat goed. Ze drinkt wel meestal maar 100 à 110 cc, maar af en toe drinkt ze meer, dus ik denk dat ze haar ritme nog wat zoekt. Ik geef voorlopig ook nog Omeprazole tegen de reflux, 2x per dag. Vrijdag op controlebezoek bij de kinderarts, dus dan zien we wel hoe het vanaf hier verder moet.
maandag 11 augustus 2008
Ontploffende baby'tjes
Waarom heeft niemand mij op voorhand verwittigd dat een baby'tje zo nu en dan eens ontploft?
We hebben het de eerste keer voorgehad toen we van Gent naar de zee reden. We komen op het appartement toe met Jolien in de maxicosi en als ik haar uit de autostoel wil halen, zie ik dat haar pamper volledig overloopt. Ze was wat geconstipeerd (door haar medicatie dacht ik) en alles was er blijkbaar in één keer uitgekomen. Body'tje en broekpakje hingen helemaal vol en zijn dus meteen ververst.
Dan is het 5 dagen windstil gebleven in haar broek, tot we op 5 juli van de zee naar Asse reden om ons pasgeboren nichtje Linde te gaan bezoeken. Blijkbaar heeft de Maxicosi een laxerend effect, want toen ik Jolien er in Asse uit wilde halen, bleken we opnieuw prijs te hebben. De hoofdprijs deze keer. Ze zwom er zowat in rond! Body'tje, jurkje, maxicosi en ook al haar handjes hingen deze keer onder. Ik heb er denk ik een half pak vochtige doekjes doorgejaagd voor ik de smurrie wat onder controle kreeg. Ze had ook honger en sindsdien kan ik u garanderen: een spartelend kind verschonen en aankleden op de passagierszetel is allesbehalve praktisch! Ik kon niets beters bedenken dan haar bij mijn zus op de kamer snel in bad te stoppen. Ze heeft daar alleszins een mooie entrée gemaakt!
Sindsdien werd de evolutie van de pamperinhoud nauwlettend in de gaten gehouden. We waren al een week verder en ze had nog altijd enkel plasjes gedaan, dus onze onrust groeide. Ik heb uiteindelijk naar de kinderarts gebeld om te vragen of dit wel normaal was. "Ja hoor. Tot 10 dagen is zelfs geen probleem (auw!). En als de stoelgang niet hard was (dat was-ie zeker niet), is er zelfs geen sprake van constipatie. Op die leeftijd bewegen ze gewoon minder en daardoor maken ze minder vaak stoelgang. Als we het idee hadden dat ze er toch last van had (jawel, en zij niet alleen), konden we altijd eens een glycerinesuppo steken."
En wat bleek achteraf? Mijn zus kende de situatie. Had hetzelfde voorgehad met Matthias. En haar in januari bevallen vriendin Greet had óók hetzelfde voorgehad met haar dochtertje.
Die glycerinesuppo's zijn angstwekkend grote (+/- het topje van mij wijsvinger), glibberige dingen die je er met de stompe kant eerst in moet wringen (ocharme dat kind!), maar ik moet toegeven: het werkt! En voor wie ze voor het eerst gaat gebruiken wil ik er graag bij wijze van verwittiging aan toevoegen: het werkt, en wel snel!!
Dat weekend is Jolien onder toezicht van het Dovo-baby-ontmijningsteam dus gecontroleerd ontploft.
We hebben het de eerste keer voorgehad toen we van Gent naar de zee reden. We komen op het appartement toe met Jolien in de maxicosi en als ik haar uit de autostoel wil halen, zie ik dat haar pamper volledig overloopt. Ze was wat geconstipeerd (door haar medicatie dacht ik) en alles was er blijkbaar in één keer uitgekomen. Body'tje en broekpakje hingen helemaal vol en zijn dus meteen ververst.
Dan is het 5 dagen windstil gebleven in haar broek, tot we op 5 juli van de zee naar Asse reden om ons pasgeboren nichtje Linde te gaan bezoeken. Blijkbaar heeft de Maxicosi een laxerend effect, want toen ik Jolien er in Asse uit wilde halen, bleken we opnieuw prijs te hebben. De hoofdprijs deze keer. Ze zwom er zowat in rond! Body'tje, jurkje, maxicosi en ook al haar handjes hingen deze keer onder. Ik heb er denk ik een half pak vochtige doekjes doorgejaagd voor ik de smurrie wat onder controle kreeg. Ze had ook honger en sindsdien kan ik u garanderen: een spartelend kind verschonen en aankleden op de passagierszetel is allesbehalve praktisch! Ik kon niets beters bedenken dan haar bij mijn zus op de kamer snel in bad te stoppen. Ze heeft daar alleszins een mooie entrée gemaakt!
Sindsdien werd de evolutie van de pamperinhoud nauwlettend in de gaten gehouden. We waren al een week verder en ze had nog altijd enkel plasjes gedaan, dus onze onrust groeide. Ik heb uiteindelijk naar de kinderarts gebeld om te vragen of dit wel normaal was. "Ja hoor. Tot 10 dagen is zelfs geen probleem (auw!). En als de stoelgang niet hard was (dat was-ie zeker niet), is er zelfs geen sprake van constipatie. Op die leeftijd bewegen ze gewoon minder en daardoor maken ze minder vaak stoelgang. Als we het idee hadden dat ze er toch last van had (jawel, en zij niet alleen), konden we altijd eens een glycerinesuppo steken."
En wat bleek achteraf? Mijn zus kende de situatie. Had hetzelfde voorgehad met Matthias. En haar in januari bevallen vriendin Greet had óók hetzelfde voorgehad met haar dochtertje.
Die glycerinesuppo's zijn angstwekkend grote (+/- het topje van mij wijsvinger), glibberige dingen die je er met de stompe kant eerst in moet wringen (ocharme dat kind!), maar ik moet toegeven: het werkt! En voor wie ze voor het eerst gaat gebruiken wil ik er graag bij wijze van verwittiging aan toevoegen: het werkt, en wel snel!!
Dat weekend is Jolien onder toezicht van het Dovo-baby-ontmijningsteam dus gecontroleerd ontploft.
vrijdag 8 augustus 2008
Babyspullen: wat wel en niet kopen
Een artikeltje op een andere blog heeft mij aangezet om zelf ook eens een lijstje op te stellen met babyspullen die ik zeker opnieuw of toch niet meer in huis zou halen. Hewel:
Minst handig/nuttig gebleken aankopen:
- Met stip op 1: het parapluutje van onze kinderkoets, Bugaboo Cameleon. Bij de eerste echt zonnige dag liep ik met Jolien in de koets door tstad en merkte ik dat ik er in bepaalde richtingen niet voor kon zorgen dat ze in de schaduw lag. Dus zonder nadenken holderdebolder naar de winkel van onze geboortelijst "ik wil een parapluuke". Dat ding kost belachelijk veel (39 euro als ik mij niet vergis) en vind ik te weinig plooi- en wendbaar om echt handig en nuttig te zijn. Terwijl je net zo goed een trui over de kap kan leggen of er een handdoekje aan kan vastmaken met wasspelden. Maar ik ben dus gewoon veel te snel naar de winkel gerend en had beter eerst eens rondgekeken van "hoe doet een ander dat?"!
- Borstvoedingskussen: misschien ligt het aan het model dat ik had (ik heb hem cadeau gekregen - één dikke worst, in het ziekenhuis was het een fluffy kussen, gevuld met kleine bolletjes en dat kan je beter modelleren), maar ik heb het amper gebruikt en het ligt al een hele tijd aan de kant. Te dik om mee in bed te slapen tijdens de zwangerschap, te loemp om tijdens het voeden te gebruiken en om Jolien tegen recht te zetten schuift hij te gemakkelijk weg.
- Sterilisator en flessenwarmer: ik gebruik ze wel, maar zou het evengoed zonder kunnen stellen. Ik heb zo lang borstvoeding gegeven (ben er nog mee bezig) dat het niet per se meer nodig is om alles grondig te steriliseren (ik denk dat Jolien met ons als ouders wel al genoeg stof gegeten heeft). En die flessenwarmer kende ik van bij mijn zus, maar zij had geen microgolfoven en ik wel, en als je er wel een hebt, heb je die flessenwarmer in feite niet nodig. Maar omdat ik denk dat je het water voor een flesje in de microgolf makkelijker te warm kan maken (en omdat ik het ding nu eenmaal al in huis had) gebruik ik momenteel wel de flessenwarmer.
- Onze relax ('jupper' in mijn taaltje) gebruiken we ook relatief weinig. Tijdens de piekperiode van de refluxproblemen kon je haar sowieso amper ergens neerleggen of ze brulde van de pijn, dus zat ze op onze arm of viel ze uitgeput in haar park ('box' in normalemensentaal) in slaap en nu ligt ze meestal te rollen in haar park of op het tapijt van schuimtegels (van die moussen puzzelstukken met de letters van het alfabet erover - met iets zachts erover een ideaal speelplekje aan mijn voeten terwijl ik aan het werk ben) of slaapt ze in haar bedje. Die jupper beperkt haar bewegingsvrijheid nogal en ze protesteert daar dus sneller in.
- Ook onze mobiel gebruiken we al bij al maar weinig. Op zich is de periode dat een baby groot genoeg is om hem al te kunnen zien en nog klein genoeg is om er plezier aan te beleven omdat hij/zij nog niet met speelgoedjes kan spelen eigenlijk maar kort.
In tegenstelling tot het hierboven vernoemde lijstje op een andere blog en de bijhorende comments vind ik een badthermometer wél handig (ik vertrouw de zenuwuiteinden van mijn elleboog precies toch minder dan een objectieve thermometer). En over een speeltapijt heb ik heel lang lopen tobben. Zou ik het nu kopen of niet? Die bogen leken mij in een bepaalde periode wel erg leuk voor haar, maar uiteindelijk heb ik geconcludeerd dat dit verhaal parallel loopt aan dat van de mobiel: de periode dat ze daar in hun ontwikkeling echt plezier aan kunnen beleven lijkt mij zo kort dat het het vele geld niet waard is. Spreek mij gerust tegen als je er een andere mening op nahoudt!
Minst handig/nuttig gebleken aankopen:
- Met stip op 1: het parapluutje van onze kinderkoets, Bugaboo Cameleon. Bij de eerste echt zonnige dag liep ik met Jolien in de koets door tstad en merkte ik dat ik er in bepaalde richtingen niet voor kon zorgen dat ze in de schaduw lag. Dus zonder nadenken holderdebolder naar de winkel van onze geboortelijst "ik wil een parapluuke". Dat ding kost belachelijk veel (39 euro als ik mij niet vergis) en vind ik te weinig plooi- en wendbaar om echt handig en nuttig te zijn. Terwijl je net zo goed een trui over de kap kan leggen of er een handdoekje aan kan vastmaken met wasspelden. Maar ik ben dus gewoon veel te snel naar de winkel gerend en had beter eerst eens rondgekeken van "hoe doet een ander dat?"!
- Borstvoedingskussen: misschien ligt het aan het model dat ik had (ik heb hem cadeau gekregen - één dikke worst, in het ziekenhuis was het een fluffy kussen, gevuld met kleine bolletjes en dat kan je beter modelleren), maar ik heb het amper gebruikt en het ligt al een hele tijd aan de kant. Te dik om mee in bed te slapen tijdens de zwangerschap, te loemp om tijdens het voeden te gebruiken en om Jolien tegen recht te zetten schuift hij te gemakkelijk weg.
- Sterilisator en flessenwarmer: ik gebruik ze wel, maar zou het evengoed zonder kunnen stellen. Ik heb zo lang borstvoeding gegeven (ben er nog mee bezig) dat het niet per se meer nodig is om alles grondig te steriliseren (ik denk dat Jolien met ons als ouders wel al genoeg stof gegeten heeft). En die flessenwarmer kende ik van bij mijn zus, maar zij had geen microgolfoven en ik wel, en als je er wel een hebt, heb je die flessenwarmer in feite niet nodig. Maar omdat ik denk dat je het water voor een flesje in de microgolf makkelijker te warm kan maken (en omdat ik het ding nu eenmaal al in huis had) gebruik ik momenteel wel de flessenwarmer.
- Onze relax ('jupper' in mijn taaltje) gebruiken we ook relatief weinig. Tijdens de piekperiode van de refluxproblemen kon je haar sowieso amper ergens neerleggen of ze brulde van de pijn, dus zat ze op onze arm of viel ze uitgeput in haar park ('box' in normalemensentaal) in slaap en nu ligt ze meestal te rollen in haar park of op het tapijt van schuimtegels (van die moussen puzzelstukken met de letters van het alfabet erover - met iets zachts erover een ideaal speelplekje aan mijn voeten terwijl ik aan het werk ben) of slaapt ze in haar bedje. Die jupper beperkt haar bewegingsvrijheid nogal en ze protesteert daar dus sneller in.
- Ook onze mobiel gebruiken we al bij al maar weinig. Op zich is de periode dat een baby groot genoeg is om hem al te kunnen zien en nog klein genoeg is om er plezier aan te beleven omdat hij/zij nog niet met speelgoedjes kan spelen eigenlijk maar kort.
In tegenstelling tot het hierboven vernoemde lijstje op een andere blog en de bijhorende comments vind ik een badthermometer wél handig (ik vertrouw de zenuwuiteinden van mijn elleboog precies toch minder dan een objectieve thermometer). En over een speeltapijt heb ik heel lang lopen tobben. Zou ik het nu kopen of niet? Die bogen leken mij in een bepaalde periode wel erg leuk voor haar, maar uiteindelijk heb ik geconcludeerd dat dit verhaal parallel loopt aan dat van de mobiel: de periode dat ze daar in hun ontwikkeling echt plezier aan kunnen beleven lijkt mij zo kort dat het het vele geld niet waard is. Spreek mij gerust tegen als je er een andere mening op nahoudt!
Kind & Gezin 4 - 3 maanden
Dinsdag naar Kind & Gezin. 60 cm. Niptekes geen 5 kilo. Dat is een flinke duik op de curve. Maar omdat ze volle billetjes en armpjes heeft, energiek is (ze stond de hele tijd op haar beentjes te wankelen) en binnenkort toch op flessenvoeding overschakelt is er nog geen reden om bezorgd te zijn.
Inentingenreeks 2 is vlot verlopen. Met dat rollen schijnt ze erg vroeg te zijn en de dokter vindt dat ze grote handen heeft. Ik heb weinig vergelijkingsmogelijkheden, dus ik vind het altijd leuk als hij zulke opmerkingetjes geeft!
Inentingenreeks 2 is vlot verlopen. Met dat rollen schijnt ze erg vroeg te zijn en de dokter vindt dat ze grote handen heeft. Ik heb weinig vergelijkingsmogelijkheden, dus ik vind het altijd leuk als hij zulke opmerkingetjes geeft!
Een overzichtje
We zijn terug van een hele maand aan de zee en natuurlijk is Jolien in die tijd weer sterk geëvolueerd. Om te beginnen met de reflux: sinds we Omeprazol gebruiken hebben we een totaal ander kind. De eeuwige huilbuien zijn voorbij. Natuurlijk weent ze soms nog, maar dat is dan omdat ze honger heeft, moe is, zich verveelt of gewoon haar zin niet krijgt (er zit temperament in!). Maar omdat ze groeit en bijleert zijn er ook een paar dingetjes verdwenen en voorbij, die ik langs deze weg wil proberen te onthouden:
- Hoe ze, als ze moe of gefrustreerd was, uit volle macht op haar tutje kon liggen kauwen, met een bijhorend nijdig "gwagwagwa"-geluidje.
- Toen ze haar armpjes nog minder kon coördineren sloeg ze soms (ongewild natuurlijk) met haar vuistje op haar eigen hoofd, zonder er verder op te reageren. Best een grappig zicht...
- De eerste, voorzichtige en uiterst zachte geluidjes achterin haar keel. Verlegen gebrabbeld als ze op ooghoogte tegenover je lag, en anders niet. Ik heb er met ons fototoestel een filmpje van gemaakt op 23 juni, tijdens een knuffelmomentje op haar verschoonkussen. Het geluid komt vrij sterk door, dus het bedeesde gaat wat verloren en vanaf seconde 26 zegt ze niets meer en mag je dus stoppen met kijken (ik heb niet meteen gevonden in welk programma ik de opname kan bewerken), maar ik vind het best schattig om haar ook eens op bewegend beeld te hebben.
Maar ze heeft natuurlijk ook veel bijgeleerd:
- ze kan vrij goed grijpen (eerst alles wat ter hoogte van haar middel lag, nu ook dingen die boven haar hoofd bengelen).
- ze rolt vlotjes van haar rug naar haar buik via haar linkerzij (rechts blijft ze meestal steken in een gekantelde houding en eens ze op haar buik ligt, geraakt ze maar zelden terug. Met hevig huilprotest als gevolg, waarna ik haar terug op haar rug rol, waar ze soms nog geen seconde op blijft liggen of ze is weer weg...).
- ze trekt zich netjes op aan 2 vingers (vlotjes als ze tegen mijn knieën leunt, als ze plat ligt is het nog wat zwaar): kinnetje tegen de borstkas, rugje gekromd en beentjes lichtjes opgetrokken.
- ze tatert al luider, met meer overtuiging en ook als ze alleen is (als ze wakker in haar bedje ligt, horen we vaak een rimtisch "euh-euh-eueuh"-pauze-"euh-euh-euh"-pauze-"euheueueuh" enzovoort).
En sinds gisteren krijgt ze 1 keer per dag een flesje. Ik wil de borstvoeding afbouwen tegen september, als ze naar de opvang gaat (want de combinatie Jolien-werk draait tot nu toe vooral uit in het voordeel van Jolien). Eerst mijn zus maar eens gebeld, want flesjes maken lijkt poepsimpel, maar er bestaan duizend-en-één manieren, methodes, flesjes, verhoudingen, procedures en spenen en ik zag door de bomen het bos niet meer. Jolien had grote honger en liet dat onder luid protest merken en had daardoor hoegenaamd geen oog voor dat vreemde, glibberige voorwerp dat in haar mond gestoken werd. Mario eens geprobeerd, zelfde liedje. Dan beslist om te proberen eerst wat borstvoeding te geven en dan het flesje nog eens aan te bieden, maar zover is het niet moeten komen. Toen ze terug bij mij zat, werd ze even rustig en heb ik haar eerst nog eens het flesje gegeven en dan was ze vertrokken. 110 ml op 10 minuten en ze zat er tevreden bij. Weer een mijlpaal. Ik word langzaam vervangbaar!
- Hoe ze, als ze moe of gefrustreerd was, uit volle macht op haar tutje kon liggen kauwen, met een bijhorend nijdig "gwagwagwa"-geluidje.
- Toen ze haar armpjes nog minder kon coördineren sloeg ze soms (ongewild natuurlijk) met haar vuistje op haar eigen hoofd, zonder er verder op te reageren. Best een grappig zicht...
- De eerste, voorzichtige en uiterst zachte geluidjes achterin haar keel. Verlegen gebrabbeld als ze op ooghoogte tegenover je lag, en anders niet. Ik heb er met ons fototoestel een filmpje van gemaakt op 23 juni, tijdens een knuffelmomentje op haar verschoonkussen. Het geluid komt vrij sterk door, dus het bedeesde gaat wat verloren en vanaf seconde 26 zegt ze niets meer en mag je dus stoppen met kijken (ik heb niet meteen gevonden in welk programma ik de opname kan bewerken), maar ik vind het best schattig om haar ook eens op bewegend beeld te hebben.
Maar ze heeft natuurlijk ook veel bijgeleerd:
- ze kan vrij goed grijpen (eerst alles wat ter hoogte van haar middel lag, nu ook dingen die boven haar hoofd bengelen).
- ze rolt vlotjes van haar rug naar haar buik via haar linkerzij (rechts blijft ze meestal steken in een gekantelde houding en eens ze op haar buik ligt, geraakt ze maar zelden terug. Met hevig huilprotest als gevolg, waarna ik haar terug op haar rug rol, waar ze soms nog geen seconde op blijft liggen of ze is weer weg...).
- ze trekt zich netjes op aan 2 vingers (vlotjes als ze tegen mijn knieën leunt, als ze plat ligt is het nog wat zwaar): kinnetje tegen de borstkas, rugje gekromd en beentjes lichtjes opgetrokken.
- ze tatert al luider, met meer overtuiging en ook als ze alleen is (als ze wakker in haar bedje ligt, horen we vaak een rimtisch "euh-euh-eueuh"-pauze-"euh-euh-euh"-pauze-"euheueueuh" enzovoort).
En sinds gisteren krijgt ze 1 keer per dag een flesje. Ik wil de borstvoeding afbouwen tegen september, als ze naar de opvang gaat (want de combinatie Jolien-werk draait tot nu toe vooral uit in het voordeel van Jolien). Eerst mijn zus maar eens gebeld, want flesjes maken lijkt poepsimpel, maar er bestaan duizend-en-één manieren, methodes, flesjes, verhoudingen, procedures en spenen en ik zag door de bomen het bos niet meer. Jolien had grote honger en liet dat onder luid protest merken en had daardoor hoegenaamd geen oog voor dat vreemde, glibberige voorwerp dat in haar mond gestoken werd. Mario eens geprobeerd, zelfde liedje. Dan beslist om te proberen eerst wat borstvoeding te geven en dan het flesje nog eens aan te bieden, maar zover is het niet moeten komen. Toen ze terug bij mij zat, werd ze even rustig en heb ik haar eerst nog eens het flesje gegeven en dan was ze vertrokken. 110 ml op 10 minuten en ze zat er tevreden bij. Weer een mijlpaal. Ik word langzaam vervangbaar!
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
