Misselijkheid - vervolg

Dan typ je overmoedig dat je niet meer misselijk bent, ja, dan slaat die misselijkheid nog geen half uur later natuurlijk keihard toe. Het is een of andere vreemde natuurwet: wie over iets stoeft, kan rekenen op een zware terugval. Maar het heeft mij wel doen beseffen dat ik daar nog wat meer dingen over wilde vertellen, voor mezelf om het niet te vergeten, en misschien om anderen een beetje te kunnen helpen.

Ik werd namelijk makkelijker misselijk als ik een hele namiddag op mijn stoel had gezeten. Als ik mij dan licht misselijk voelde en opstond, dan ging er echt plots een golf van intense misselijkheid door mij heen, voelde ik acuut maaginhoud in mijn slokdarm branden en herkende ik de veranderde smaak van mijn speeksel die meestal de voorbode van overgeven is. En het vreemde is, dat ik daarbij altijd het gevoel had dat er gewoon wat lucht in mijn maag vastzat. Een boertje, zeg maar. Maar wel eentje dat je niet naar omhoog kan dwingen. Enkel rondlopen en daarbij een beetje van links naar rechts buigen hielp. Of in de laatste weken hielp cola drinken ook (maar voordien vreemd genoeg niet).

En wat ik ook vreemd of opvallend vind, is dat ik het zo lastig heb met drinken. Water en thee vallen als een baksteen op mijn maag. Het lijkt wel of er iets van zoetigheid in moet zitten, of er meer te verteren aan moet zijn. Van een slok water kon ik echt een voormiddag mottig zijn. Een warme chocomelk leverde dan weer geen enkel probleem op. Appelsap maakte mij acuut misselijk, terwijl appelsiensap echt deugd kon doen. Aquarius was ook een topper, net als cola natuurlijk. En dat terwijl ik overdag normaal gezien enkel water drink...