Leeftijd Banner
Leeftijd Banner

zondag 6 juli 2008

Reflux - update

Dat nieuwe medicijn, Omeprasole (ik heb een dag of 2 op die naam lopen oefenen), is gewéldig. Twee keer per dag 2,5 ml en Jolien is plots een normaal kind. Geen huilbuien na het eten meer. Ik geef zelfs geen Gaviscon meer. Ze heeft nu het ritme van elk kind: eten, spelen, moe worden (en daar een beetje zagerig bij huilen) en dan slapen. Om weer met honger wakker te worden. Ongelofelijk wat een verschil! Eigenlijk beseffen we nu pas hoeveel Jolien wel huilde en hoe rustig een normale baby wel kan zijn. Maar als je niets anders gewend bent, weet je gewoon van niet beter!

Wat ik nog vergeten te vermelden ben, is dat Jolien last had van zogenaamde 'verborgen' reflux. In mensentaal: ze moest niet overgeven. Ik ben de kinderarts dan ook erg dankbaar dat ze mij meteen ernstig genomen heeft. Ze had mij net zo goed kunnen beschouwen als een overbezorgde moeder die er niet tegen kan dat haar kindje eens huilt. Ik moet er niet aan denken, dan had ik mij pas ellendig gevoeld!!

We hebben dus een enorme stap vooruit gezet en kunnen nu volop genieten van onze vakantie aan de zee!

Tis zover!

Sinds gisteren, om 12u21 om precies te zijn, ben ik weer een trotse tante. Mijn zus is namelijk bevallen van een dochtertje: Linde! Een flink bolleke van 3,485 kg en 52 cm, met mooie volle wangen.

Het is nog maar 2,5 maand geleden, maar ik was al helemaal vergeten hoe het voelt om zo'n pasgeboren kindje vast te houden. En grappig genoeg denk ik dan "is Jolien echt ook zo geweest?" Zo'n zacht kindje, waarin je nog zo weinig spierspanning voelt. Met veelal gesloten oogjes (ik vind dat Linde al veel lag rond te kijken - Mario's moeder heeft zoveel moeite zitten doen om een foto van Jolien met open ogen te kunnen trekken). Wat een heerlijk zacht bolletje!

Fotootje volgt zodra we terug zijn van onze vakantie aan de zee. Nog even geduld tot in augustus, dus!