Leeftijd Banner
Leeftijd Banner

vrijdag 27 februari 2009

Wijs!

Ze heeft al een paar weken het wijzen ontdekt. Ze doet het tegenwoordig bijna constant. Haar vingertje voor zich uit priemend, vergezeld van een "ta!" ("dat"? "daar"?), "ke!" of "kij" ("kijk"?). Maar het klinkt ook wel eens als "kaak". Jaja, ze wordt nog een echte Gentse!

De kleine opstoot...

...is dus echt maar klein geweest. Een avond alles overgeven en de middag nadien ook de groenten een retourtje laten doen en dat was het. Ze is dus woensdag thuis gebleven en was dan wat flauwer en hangeriger dan anders, maar daarmee was alles tegen donderdag weer volledig achter de rug. Oef!

woensdag 25 februari 2009

6 dagen later...

Na 6 dagen zonder problemen (alleen een hoestje) is Jolien weer aan het overgeven geslagen. Gisterenavond rond 22u30 de eerste keer. Ze was al van bij haar thuiskomst van de crèche hééél rustigskes en stillekes, we dachten dat ze gewoon moe was. Maar ze zal dus op iets aan het broeden zijn geweest...

Jolien uit bed, lakens ververst, Motilium (even controleren, ja, dat is wat ik bedoel) gegeven, nieuwe pyjama en slaapzak aan en terug bed in. Kort nadien gaf ze opnieuw over. Opnieuw verse lakens, Motilium, andere pyjama en reserveslaapzak aan, maar niet haar bed in. Dat durfden we precies niet meer omdat ze daar altijd overgeeft. Niet dat het hielp, want op Mario zijn schoot heeft ze nog een derde keer overgegeven. Ik heb haar dan geen Motilium meer gegeven, want alles wat ik erin goot, kwam er toch meteen weer uit. Uiteindelijk zijn we iets voor middernacht met z'n allen gaan slapen en hebben we een goede nacht gehad. Rond 7 uur werd ze wakker en heb ik haar even bij ons gelegd, waar ze nog tot 8u15 geslapen heeft.

De fles vanmorgen bleef er probleemloos is (ik had ze wel minder zwaar gemaakt), maar vanmiddag kreeg ik telefoon van de crèche dat ze haar middageten ook had overgegeven en dat ik haar moest komen halen. Het spelletje is dus weer begonnen en ik hoop dat het snel gedaan is, want ik zit door mijn voorraad lakens heen.

Als ze geen koorts maakt en vrolijk en alert blijft, ga ik gewoon zorgen dat ze licht eten krijgt en vooraf een dosis Motilium geven. En anders trek ik er toch nog maar eens mee naar een dokter. Misschien de kinderarts deze keer.

donderdag 19 februari 2009

Slaap kindje slaap (x 1.000.000 keer, schat ik)

Het overgeven is voorbij, maar Jolien is nog niet helemaal terug in de haak. Vannacht werden we wakker van een hoestbui die leek over te gaan in kokhalzen. Ik heb Jolien dus rechtop gezet en uiteindelijk uit bed gehaald en Motilium gegeven. Even laten zakken en dan terug in haar bed proberen te krijgen, maar dat lukte niet zo goed. Ze was heel onrustig en na een paar zeer korte slaapjes met hevige huilbuien tussendoor hebben we haar bij ons in bed genomen, maar dat trucje werkt niet altijd meer, merken we de laatste tijd.

Om 2 uur lag ze dus bij ons in bed en sindsdien heeft ze zéér onrustig geslapen. Naar mijn gevoel om de 5 minuten - maar in werkelijkheid zal het wel wat langer zijn, al kan ik totaal niet inschatten hoe lang precies - begon ze te huilen en moest ik haar sussen met aaikes over haar bolleke en de klassieker Slaap Kindje Slaap. Een compleet versplinterde nacht en om 6 uur gaf ze alle pogingen tot slapen gewoon volledig op, dus ben ik maar opgestaan. Ik heb wat schade in te halen vannacht. Ik sluit nu de computer af en kruip dan in mijn bed, uit de grond van mijn hart hopend dat Jolien vannacht eindelijk weer gewoon een nachtje doorslaapt (zonder lakens verversen en hypnotiserend geneurie) en er vanaf morgen weer helemaal bovenop is!

woensdag 18 februari 2009

Een ziektedagje

Jolien is gisteren een dagje thuis gebleven. Ik vond het eigenlijk maar stom, maar ik wist niet goed wat ik anders kon doen.

Het is zondagnacht begonnen. Ik werd om 1 uur wakker omdat Jolien overgegeven had. Haar lakens, slaapzak en pyjama waren flink vuil en ook op de vloer voor haar bedje lag nog een plas glibberig spul. Lichten aan, kindje uit bed gehesen en in Mario zijn armen geduwd (hij was compleet gedesoriënteerd en volledig uit zijn humeur door deze plotse nachtelijke activiteit), alle lakens ververst, Jolien een nieuwe pyjama en slaapzak aan en de hele familie terug in bed. Jolien heeft nog een tijdje liggen draaien, maar ze is uiteindelijk zonder één piepje toch terug in slaap gevallen.

's Morgens Jolien in bad en gewoon naar de crèche. Ze had zondag van veel nieuwe (veelal zoete) dingen mogen meeproeven en ik dacht dat dat gewoon verkeerd gevallen was, want bij de fruitpap had ze ook wat gekokhalsd. Maar maandagmiddag kreeg ik telefoon van de crèche. Tijdens de groentenpap was zowat alles er onmiddellijk weer uitgekomen. Ze schenen te willen dat ik haar zou komen halen maar ik heb deze week veel werk liggen, dus het kwam mij beter uit als ze toch zou kunnen blijven, wat na wat overleg ook gebeurde. Ik werk wel thuis, maar als Jolien er is kom ik tegenwoordig nog weinig aan werken toe. En in tegenstelling tot de meeste werknemers kan ik als er werk op de plank ligt en een deadline om de hoek piept niet gewoon een dag (ziekte)verlof nemen. (En met deze uitspraak ga ik op zere tenen trappen...)

De rest van de dag geen probleem, tot haar flesje 's avonds. Ze dronk maar met kleine slokken en na een halve fles kwam al haar melk er met een indrukwekkend krachtige straal terug uit. Haar kleertjes, al mijn kleren en de zetel waren deze keer de slachtoffers. Ik heb haar getroost, nog een half potje fruitpap gegeven en dan haar bedje in.

2 uur. Daar was de fruitpap terug. Het hele ritueel van de vorige nacht met lakens, pyjama's enz. kon opnieuw beginnen.

Wat kan je op zo'n moment doen? Op zich was Jolien vrolijk en actief, maar als je er eten instopte, kwam het er gewoon terug uit. Voor de crèche is dat een reden om haar "te weigeren" (ze weigeren haar denk ik niet echt, maar ze zeiden wel dat ik haar moest komen halen als ze nog een keer zou overgeven. Met 2 overgeefbeurten op 1 nacht weet je dan wel dat ze er niet lang zou blijven...).

Ik ben naar de huisarts gegaan en er schijnt wel een virusje de ronde te doen.
- 1 dag immodium geven voor de maaltijd en voor het slapengaan en dan nog een dag voor het middagdutje en het slapengaan
- de melk lichter maken: eerst een dag maar half zoveel schepjes poeder voor dezelfde hoeveelheid water en dan een dag ongeveer 2/3 poeder voor dezelfde hoeveelheid water
- lichte maaltijden geven: rijst of pasta, wortelen en kip; en voor de fruitpap wat meer banaan met enkel wat zachte appel.

De crèche afgebeld.
Het bezoek voor 's avonds afgebeld (want Jolien haar gedrag is buiten het overgeven wel normaal, maar als ze moe wordt, heeft ze nu even veel meer aandacht nodig en wordt ze hangerig - dat bemoeilijkt het bijpraten).
En omdat Jolien thuis zou zijn, maar ik tegelijk veel werk had heb ik de hulp van mijn moeder ingeschakeld. Ze is tegen 11 uur bij ons gekomen om bij te springen in de zorg voor Jolien. Wat ben ik blij dat er oma's bestaan!

Vandaag heb ik haar gewoon naar de crèche gebracht, met de instructies om haar een lichte maaltijd te geven. Ik weet niet of ze gisteren en vannacht haar eten binnenhield door de Immodium of doordat ze gewoon beter is, dus het is afwachten tot het uur waarop ze groentenpap krijgt... Ik hoop dat het lukt en dat ze gewoon genezen is.

maandag 16 februari 2009

Hoera voor de GB, deze keer!

Hij was hem weer kwijt! We waren met Jolien gewoon op de arm naar de GB om de hoek gewandeld en hadden haar tijdens het winkelen voor het eerst in het winkelkarretje gezet. Mario had de hele tijd met Jolien zitten spelen en ook met de hand met zijn trouwring op de kar zelf getikt om haar te entertainen, dus hij was zeker dat hij hem aanhad. Daarna uit de kar, op de arm, naar O'Cool, bij het buitenkomen zijn zak met boodschappen vervangen door de kartonnen doos met ijsjes en terug naar huis. En vlak voor we daar aankwamen besefte hij dat hij zijn ring weer kwijt was! Hij is meteen zwaar vloekend ons hele parcours opnieuw gaan afleggen, maar heeft hem niet gevonden.

Enkele dagen later ga ik weer boodschappen doen in dezelfde twee winkels. Toch maar eens gevraagd. In O'Cool hadden ze niets gevonden, maar in de GB wisten ze meteen wie ik dan wel moest zijn. En zo is mijn duifje opnieuw geringd geraakt, met onze dank aan de twee eerlijke vinders.

Ik heb hem wel gezegd dat dat trucje niet zal blijven lukken. Op een dag komt hij niet meer terecht. Hij heeft twee keer geluk gehad, nu mag hij zijn spelletje stoppen!

donderdag 12 februari 2009

Suppo's steken

Ik heb vorige week nog eens het befaamde interview op tv gezien waarin Arno Hintjens uitlegt hoe je een suppo (of in mooi Nederlands 'zetpil') moet opsteken. (Ik heb het fragment ook op Youtube teruggevonden)

Omdat ik zo verrast was over hoeveel discussie dit onderwerp hier opriep en hoeveel twijfel er duidelijk bij andere ouders bestaat, voel ik mij geroepen om eens licht in de duisternis te brengen, op basis van het advies van 2 apothekers en 1 kinderarts.

Er zijn 2 soorten suppo's:
- De klassieke zetpillen zijn kegelvormig en die moet je inderdaad met de platte kant eerst inbrengen. De theorie hierachter is dat de kringspier van de aars zich opspant en dan zo de zetpil vanzelf naar binnen trekt. Als je ze met de punt eerst inbrengt en de kringspier spant zich op, dan duwt de pil zichzelf terug naar buiten.



- De nieuwe zetpillen (o.a. al het geval bij Perdolan en de eucalyptuszetpillen) hebben eerder de vorm van een torpedo: ze zijn langwerpig en zijn aan de ene kant rond en aan de andere kant hebben ze een eerder ruwe, stompe kant. Die breng je inderdaad in met de ronde kant eerst.


Ik heb van mijn apotheker overigens de instructie gekregen om mijn eucalyptuszetpillen in de koelkast te bewaren. Ze bevatten etherische oliën, waaronder ook vlugoliën en die vervliegen al bij kamertemperatuur, waardoor de suppo wat van zijn werking verliest. Als je ze in de koelkast bewaart, blijven alle substanties en dus ook de goede werking bewaard. Baat het niet, dan schaadt het niet!

dinsdag 10 februari 2009

Heerlijk babynieuws

Zoals gezegd, sinds Jolien er is krijg ik maar niet genoeg van zwangerschapsnieuws, bevallingsverhalen en babypraat.

Vannacht, na een bevalling van maar liefst 21 uur is een bevriende vertaalster voor het eerst mama geworden van een zoontje, Einar. Een flinke kerel van maar liefst 4,035 kg en en 55 cm. Ik kijk al uit naar het babybezoek en in tussentijd wens ik de trotse ouders ook langs deze weg een dikke proficiat!

En zondag vertelde mijn moeder mij dat een nichtje in verwachting is voor begin augustus. Het heerlijke aftellen kan dus beginnen.

En dan zijn er hier en daar nog vrienden die al enkele maanden de dagen aftellen om (opnieuw) goed nieuws te krijgen en te kunnen beginnen aftellen. Een zware dobber als het weer niet gelukt is, maar ik heb er alle vertrouwen in dat het snel in orde zal komen. Ik duim dat het snel lukt!

Het valt mij op hoe vanzelfsprekend mensen het vinden dat er wel een tweede zal komen als je al een kindje hebt. Met nieuwjaar waren er al verschillende mensen die mij een tweede wilden toewensen. Ik wil graag even zeggen: dat is niet altijd een evidente keuze. Kinderen hebben is leuk en boeiend, maar het is bij momenten ook loodzwaar. En niet iedereen is daar altijd even goed tegen bestand. Wij hebben nog tijd, maar andere vrienden willen wel een tweede, maar twijfelen of het wel een verstandige keuze is om het allemaal te blijven aankunnen. De klok tikt en de eerste keer is het niet op 1-2-3 gelukt om zwanger te worden. Hopen dat het allemaal goed meevalt of met spijt in het hart een wens of een droom opgeven... Het is geen gemakkelijke keuze. Dus als er bij ons toch ooit een tweede kindje komt, wees dan maar oprecht verrast en blij voor ons! Maar wij hebben gelukkig nog tijd...

vrijdag 6 februari 2009

Hip hip hoera!

Ja, we hebben weer wat te vieren: Mario en ik zijn vandaag 7 jaar samen! Dikke proficiat voor onszelf en volgende vrijdag gaan we voor onze verjaardag lekker naar de sauna, iets gaan eten én naar de film! We moeten ervan profiteren, nu de babysit al geboekt is! ;-)

woensdag 4 februari 2009

Stokje

Joepie, ik heb voor het eerst een stokje toegeworpen gekregen! De spelregels zijn als volgt: open de vierde map van je afbeeldingen, neem daarvan de vierde foto en plaats die op je blog. Daarna tag je vier medebloggers die dezelfde opdracht mogen uitvoeren.



Het is gelukkig nog een mooie foto ook! Mijn zus tijdens een strandwandeling in Nieuwpoort. Dit kiekje voert ons helemaal terug naar 9 oktober 2005!

En nu eens goed zoeken naar bloggers die dit stokje nog niet gekregen hebben, want het heeft al flink de ronde gedaan! Lies alleszins. Dan twee bloggers die aan een winterslaap bezig zijn en die ik misschien wakker geschud krijg: Bert en Isa. En als vierde een blog waar je enkel op uitnodiging kan meelezen: Nele

dinsdag 3 februari 2009

NAN Antiregurgit (AR) 2 versus NAN Pro opvolgmelk

Ze vroegen mij bij Kind en Gezin of Jolien nog altijd anti-refluxmelk krijgt. Heu... Ja. Nooit bij stilgestaan dat ik van melkpoeder zou kunnen veranderen. Dus kreeg ik de boodschap mee dat ik gerust mocht overschakelen naar gewone opvolgmelk, er is geen reden meer om aan die anti-refluxmelk vast te houden.

Leuk! De gewone opvolgmelk van NAN zit in van die leuke ronde blikken en je kan het gewoon in de supermarkt kopen. Veel handiger, dan moet ik niet altijd langs de apotheek.

Was me dat een foute zet zeg! Die gewone melk is véél vloeibaarder dan die anti-refluxmelk en Jolien verslikt zich daar constant in. Ik heb al vanalles geprobeerd: andere speen, mengen met AR-poeder, indikken met granen en vanillevlokken... Na een paar slokken verslikt ze zich, begint ze te huilen en is ze voor de rest van haar flesje zo haar kluts kwijt dat ze maar de helft uitdrinkt. Voor mij is het dus duidelijk: finito met het gewone poeder, ik blijf NAN AR geven.

Als iemand dus geïnteresseerd is in driekwart doos NAN Pro opvolgmelk melkpoeder, geef maar een seintje. Het blik is pas sinds dit weekend open en met de nodige hygiëne behandeld en ik doe er toch niets meer mee. Je mag het gratis komen ophalen!

Voilà, mijn doos is verpatst. Zo snel kan het dus gaan en er zijn 2 mensen blij. Lien, ik kom een van de dagen dan eens langs!