Leeftijd Banner
Leeftijd Banner

dinsdag 31 mei 2011

De passies van een driejarige...

"Mama, kijk eens wat ik voor jou gemaakt heb: SNIPPERS!"



Om de twee à drie dagen krijgen we zo wel een potje, doosje of fruitschaaltje snippers cadeau, met veel liefde in de klas bij elkaar geknipt. En je kan er maar beter met gepast enthousiasme op reageren, want ze is er echt ongelofelijk trots op!
Published with Blogger-droid v1.6.9

maandag 30 mei 2011

Slaapwel opa

Leven en dood blijken weer heel dicht bij elkaar te liggen. Toen ik zwanger was van Jolien is mijn grootmoeder gestorven en vandaag wordt mijn opa begraven. Hij is vorige dinsdag overleden en zou morgen 92 worden. Hij had Parkinson en was al enkele keren met een longontsteking in het ziekenhuis beland. En blijkbaar komt er dan een moment waarop je er niet meer bij stilstaat hoe ernstig dat wel is, want het slechte nieuws kwam voor mij als een echte verrassing. Ook de dokters hadden zijn dood de avond voordien niet zien aankomen. Dat hij nog een ziekenzalving heeft gekregen in de aanwezigheid van zijn dochters en dat hij daar een soort van rust uit scheen te putten is een troost. Maar dat het afscheid nu definitief is, is toch altijd een klap. En dat ik nu helemaal geen grootouders meer overheb, vergroot de leegte alleen maar.

Slaapwel, opa.
Published with Blogger-droid v1.6.9

vrijdag 27 mei 2011

buikweetjes



Buikfoto 37 weken

- Gisteren, op exact 38 weken stond er een korte controle in het ziekenhuis op het programma. Door het vroege uur van de consultatie heb ik Jolien eens meegenomen. Het hartje horen kloppen deed haar niets; ze was vooral onder de indruk van mijn blote poep en van de lege papierrol die ze gekregen had en waar de gynaecoloog een gezichtje op getekend had. Ze heeft hem als een echte trofee mee de klas in genomen en toen Mario 's avonds met haar thuiskwam van een tochtje naar de bibliotheek, zat ze er zelfs mee te zwaaien op haar fietsstoel!
- Ik was wel eens nieuwsgierig of ons kleintje al ingedaald was, want ik heb al een tijdje het gevoel dat ik weer wat meer longinhoud heb (maar dat had ik bij de vorige controle ook al en toen was dat nog helemaal niet het geval). En ook deze keer niet. Ik heb wel al 2 centimeter opening (helemaal gratis! Vraag maar eens aan andere vrouwen hoe lang ze daarover gedaan hebben!), maar dat wil blijkbaar niets zeggen omdat ze toch nog niet ingedaald is. Ik kan er net zo goed mijn tijd nog mee uitdoen...
- Ik heb met ons buikmeisje wel afgesproken dat ze nog zeker tot na 5 juni blijft zitten. Mijn werk bleef maar opschuiven en dat heeft lang voor druk gezorgd, maar daar heb ik deze week een mooie inhaalbeweging voor kunnen maken. De babykleertjes liggen klaar, maar dat is het verder zowat. Ik heb een berg babyspullen die eens op hun plaats moeten geraken, een halve ziekenhuiszak, nog geen logeertas voor Jolien, het park staat nog op zolder en bij elke kramp in mijn buik denk ik nog "neeeee, nog niet! Nog niet!". Maar ik boek elke dag wel vooruitgang: het kaartje staat klaar en sinds vandaag kan ik ook het nodige snoep in huis om eindelijk de zakjes te beginnen vullen.
- En nu het over snoep gaat: ik ben inmiddels ook de kaap van de 10 kilo voorbij en klok af op 11 extra kilo's.
- Voorts probeer ik die heerlijke dikke buik nog zoveel mogelijk te koesteren. Ik krijg vaak de opmerking dat ik wel aan het aftellen zal zijn, maar dat is nog niet echt het geval. Ik geniet van de complimenten die ik op mijn buik krijg, van de opmerkingen dat hij zo compact is (klopt, ik heb echt een bowlingbal onder mijn T-shirt zitten) en vind het grappig dat je de blik van mensen die je begroeten nadat ze je een tijdje niet gezien hebben altijd een paar keer naar beneden ziet flitsen.
- Ik blijf mij er tegelijk ook over verbazen dat die dikke buik helemaal zo dik niet aanvoelt. Het overkomt mij nog geregeld dat ik op straat een zwangere vrouw zie passeren en denk "wauw, die heeft al een mooie buik" en dat ik dan mezelf in een etalageruit weerspiegeld zie en besef dat ik zelfs al ronder ben.
- Al ben ik natuurlijk niet onvermoeibaar. Na een voormiddag op stap met Jolien en/of een winkelkar moet ik echt efkes in de zetel kunnen liggen. Maar ik blijf wel lekker heel Gent rondfietsen met mijn velooke en slaag er zelfs in mijn toestand nog in om mensen voorbij te steken. Maar om zeker op tijd te komen reken ik uit voorzorg wel het dubbele van mijn normale reistijd.
- Wie haar eens wil voelen trappelen moet mij voorover doen buigen om van dichtbij naar mijn computerscherm te turen, naast mij komen liggen als ik mij 's avonds net in de zetel neervlij, of bij mij op de wc komen zitten!
- En tot slot: hoogzwanger zijn is bijzonder bevorderlijk voor mijn lezersaantallen! Allemaal curieuzeneuzen die zich afvragen of er al nieuws te rapen valt? Of heeft het misschien iets te maken met de blogmeeting van zondag?

zaterdag 21 mei 2011

Moederdagcadeau (2)

En dit is het geworden. Het versje kwam er 's morgens maar met véél hulp uit, maar in de namiddag begon ze het in de auto plots helemaal op te zeggen en toen heeft ze het wel een keer of honderd herhaald!

Mario heeft mij dan weer verwend met chocolaatjes met vanillevulling, een strip van Single en een spelletje rond onnozele weetjes (een heel altruïstische keuze van een spelletjeshater voor een echt spelletjesbeest. Dat is dus echte liefde!)





zaterdag 14 mei 2011

Euh... Oeps!

Zwangerschapsdementie. Ik hoop echt van harte dat ik mijn vergeetachtigheid van de laatste week daarop kan steken. En dat het dus van voorbijgaande aard is. Want eerlijk gezegd: ik word ZOT van mezelf!

- Zondag heb ik heel Mario zijn familie (ouders, zus, haar lief, tot zelfs zijn tante toe) maar liefst 20 minuten lang onze auto, mijn zakken en hun huis laten doorzoeken naar Joliens Peppa en tutje. Ik was er zó van overtuigd dat ik die tijdens de heenrit aan Jolien had gegeven. Maar ik bleek ze simpelweg thuis vergeten te zijn.

- Jolien gaat altijd met haar loopfiets naar school. Die laat ik dan even op de speelplaats staan als ik Jolien naar de klas breng en daarna neem ik hem terug mee naar huis. Maar vrijdag stond hij in het fietsenrek en ben ik hem dus vergeten. Geen moment beseft dat het vreemd is dat ik plots met lege handen naar huis wandel. Pas zaterdagavond viel mij op dat het zo leeg was in de gang. En maandag was hij natuurlijk uit de fietsenstalling verdwenen. Dat wordt een nieuwe loopfiets. Dure grap, die vergeetachtigheid.

- Vanmorgen was ik trots dat ik eraan gedacht had om Joliens vuile boterhammendoos nog snel in het afwasmasjien te steken voor ik het aanzette. Helaas wel vergeten dat ik nog geen 5 minuten later een boterhammendoos nodig had om Jolien haar boterhammen in te steken.

- En sinds de loopfiets weg is, gaan we te voet naar school met Jolien haar pop in de speelgoedbuggy. Ik druk haar altijd op het hart om geen speelgoed mee te nemen in de klas omdat de andere kinderen daar dan ook mee willen spelen en we het riskeren te verliezen. Toen ik haar 's avonds ging halen kwam een klasgenootje naar mij toe... met Joliens speelgoedbuggy en haar pop. Ben ik dus wéér met abnormaal lege handen en een nietsvermoedend gemoed naar huis gewandeld!

Allemaal op nog geen week tijd, en dan vermeld ik nog niet eens de boodschappen die-ik-ooit-eens-moet-doen-maar-natuurlijk-al-de-hele-week-vergeet-mee-te-brengen. Blij dat ik de reden voor mijn vergeetachtigheid ken en dat het voorbij zal gaan. Zo vermoeiend!
Published with Blogger-droid v1.6.8

dinsdag 10 mei 2011

Laatste echo ooit?

Ik heb net beseft dat de controle bij de gynaecoloog daarnet wel eens mijn allerlaatste zwangerschapsecho ooit geweest kan zijn. Voortaan moeten we namelijk in het ziekenhuis op controle, en wat ik mij daarvan herinner is dat dat een soort van speeddating systeem is met een wachtzaal vol bolle buiken en een korte consultatie met enkel een inwendig onderzoek. Of wordt daar wel nog een echo gemaakt, Saar?

De conclusies op de vooravond van de 36 weken:
- Ons meisje weegt iets van 2,7 kilo en in de laatste maand is te verwachten dat daar nog een kilootje bijkomt. Dat zou een resultaat opleveren van 3,7 kilo, wat mij toch aan de optimistische kant lijkt. (Ter vergelijking: Jolien woog een kleine maand voor de geboorte 2,900 kilo, meer dus dan deze mini).
- Zelf zit ik aan 9 à 10 kilo meer.
- En ook nu was de conclusie dat ik mijn tijd wel zal uitdoen. Er is nog geen sprake van indaling (dat wisten mijn ribben ook al) of opening. Mij goed. Ik heb toch nog een hoop werk af te werken, klusjes te doen en prutsen te regelen. Laat die laatste buik dus nog maar even rustigjes bestaan!

vrijdag 6 mei 2011

Moederdagcadeau

's Morgens afscheid van mij nemen en de klas in trekken blijft toch nog altijd moeilijk bij Jolien. Gelukkig lijkt haar juf dat te begrijpen en helpt ze mij vaak om Jolien over te nemen.

Eergisteren riep Nathalie zo Jolien bij zich en zei: "weet je wat we vandaag gaan doen?" En ze fluisterde iets in haar oor. Waarop Jolien zich stralend naar mij omdraaide en begon "en wij gaan vandaag", maar Nathalie onderbrak haar: "dat moet wel geheim blijven hoor!". En ik werd onmiddellijk nieuwsgierig, want ik had nog helemaal niet aan moederdag gedacht. Gelukkig is Mario haar 's avonds gaan halen, want die heeft toen wél het hele verhaal te horen gekregen.

De volgende ochtend danst Jolien de klas in. "Mamaaaa, waar is mijn hartje nu?" Inmiddels was mijn frank al gevallen, dus ik leg haar geduldig uit wat moederdag is, dat ze dan haar cadeautje mag geven en dat ze nu nog niet mag zeggen wat het is, zodat het nog een verrassing blijft.

Waarop zij antwoordt: "en ik heb ook nog een vaas!"

Een échte verrassing zal dus maar voor volgend jaar zijn!

donderdag 5 mei 2011

In goed gezelschap

Net als vorige keer verkeer ik trouwens in uitstekend gezelschap. Échte mensen van vlees en bloed deze keer, en dat maakt het er alleen maar leuker op! Een kort overzicht van de geboortes die langzaam dichterbij sluipen:

- Over een week kan Lentebloem haar eerste spruit in de armen sluiten.
- Kim verwacht over een tweetal weken een regelrecht wondertje, een broertje voor grote zus Emma.
- Ikzelf ben uitgerekend voor 9 juni.
- Een week later, rond 15 juni, verwacht vriendin An haar tweede kindje. Grote zus Rune is een half jaartje jonger dan Jolien, dus weer twee speelkameraadjes van dezelfde leeftijd komt wel heel leuk uit!
- Begin juli verwacht mijn nicht haar tweede kindje.
- En rond 15 juli krijgt Mario's zus haar eerste kindje. Ideaal speelkameraadje voor ons nummertje twee!

En dan zijn er nog wel een paar aftellende bloggers die binnenkort heuglijk nieuws mogen melden!

maandag 2 mei 2011

Waar loopt dat ijsje met dat meisje naartoe?



Een waardige afsluiter van een zonnige vakantie!

Buikfoto 32 weken



32 weken, tussenstop op weg naar Avignon

Pluim voor Goldstar

(en ook een beetje voor Bugaboo omdat Lies dat vindt)

De geboortelijst voor Jolien lag bij Goldstar. Centrum Gent, dus een plaats waar je makkelijk eens kan langslopen ("hey, is er nog iets af te halen?"). Ruim assortiment (natuurlijk heb je geen keuze uit 10 merken, maar de eigenaars hebben een passie voor hun producten en bieden een weldoordachte selectie aan - echt niet zomaar het duurste, en zowel praktische als gewoon leuke spullen). En als kleine zelfstandige steunde Mario liever andere kleine zelfstandigen dan zomaar een grote keten (nu gaan we een beperkt lijstje bij Dreamland leggen, gewoon omdat we het meeste al hebben en we nu soms nog iets nodig hadden van een merk dat Goldstar niet verkoopt).



Onze koets hebben we ook bij Goldstar gekocht, een Bugaboo Cameleon. Een stuk duurder dan ik vanzinnes was, maar hij reed zo vlot en soepel dat ik er toch voor gezwicht ben en mijzelf één uitspatting heb gegund. En ook na enkele maanden intensief gebruik was ik nog altijd heel blij met mijn aankoop.

Tot er na ongeveer een jaar plots een vijsje loskwam in het koppelstuk waarmee je de hoogte van het handvat kan instellen. Ik terug naar Goldstar. Niet erg: het was een bekend probleem. Ze hadden vervangvijsjes gekregen met een soort van blauwe lijm die niet meer loskwamen.

Daarin hadden ze wel gelijk, maar na een halfjaar begon er speling te komen op de stang, waardoor het handvat uitschoof als ik van een drempeltje reed. En met de maanden verslechterde dat alleen maar.

Met het vooruitzicht van een nieuwe baby en het bijhorende intensieve buggygebruik besloot ik dat ik toch maar iets moest doen aan die op drempeltje uitschuivende stang. Terug naar Goldstar. Bugaboo had hen inmiddels een soort van pin bezorgd die ter vervanging diende van de vijsjes-met-lijm. Mij goed, het zat toch weer stevig vast.

Tot Mario nog geen twee uur later met de buggy van een drempeltje reed en er inwendig iets knapte. Gevolg: een van beide stangen van het handvat was volledig zijn steun kwijt, alsof je de buggy aan het opvouwen bent. Onmogelijk om daarmee nog deftig vooruit te geraken. Dus heb ik nog snel naar Goldstar gebeld om te vertellen wat er gebeurd was.

De buggy is natuurlijk al 3 jaar oud en dus niet meer in garantie. Maar het is een probleem dat in zekere zin al lang aansleept. Bugaboo is van het principe dat ze kwaliteitsproducten afleveren en daarom voeren ze geen herstellingen uit. Gaat er iets kapot, dan moet je het vervangen. In dit geval gaat het om een volledig nieuw onderstel en dus een kost van 250 euro. Alstemblieft!

De uitbaters van Goldstar hebben het toch voor ons opgenomen bij Bugaboo. En zo zijn ze tot de consensus gekomen dat het een probleem betreft dat al van in het begin bestond en dat de oplossingen die Bugaboo aanreikte niet voldeden. En dus kregen we zomaar een volledig nieuw onderstel. Twee dagen later mocht ik erom. En nu hebben wij dus in zekere zin een nieuwe buggy voor ons tweede meisje. En met die 250 uitgespaarde euro's kan ik nog heel wat andere leuke dingen doen of kopen!

Ik kan dus niet anders dan zeggen: pluim voor Goldstar (en ook een beetje voor Bugaboo)

zondag 1 mei 2011

Gemengde gevoelens

Gisteren waaide door het openstaande raam refluxachtig babygehuil binnen en kregen we nog met z'n tweeën acute stress...

En vandaag kreeg ik dit überschattige zelfgebreide mutsje cadeau van Mario's tante en kon ik nog amper wachten op een babyhoofdje om dat over aan te trekken...


Published with Blogger-droid v1.6.8