Leeftijd Banner
Leeftijd Banner

donderdag 20 december 2007

Naar vierwekelijkse gewoonte...

Het was vanmorgen weer tijd voor een controle bij Mijnheer De Gynaecoloog. Ons kleintje (en ikzelf) groeien blijkbaar volkomen volgens de verwachtingen. We zitten nu aan respectievelijk iets van 27 centimeter en 4 extra kilo's (streefdoel: niet meer dan 12).

Het leuke aan de echo was, dat het vollenbak actie was in mijn buik: er werd gegeeuwd, gewroet en zelfs nagedacht in typische Rodin-De-Denker-houding met een hand onder de kin. Het beeld was zowaar 3D (ik wist niet eens dat zijn masjien dat kon), dus we hebben het gezichtje al mooi kunnen zien, al kwam er geregeld een hand en/of een voet voorbijgezweefd.

Voor de rest is dit natuurlijk een rustige periode. In feite is ons kleintje volledig ontwikkeld en nu ook het geslacht bekend is, komt het er vooral op aan om flink te blijven groeien. Volgende afspraak donderdag 17 januari om 10u45.
Update: ik heb de afspraak een weekje verschoven. Het is nu dus donderdag 24 januari om 9u30.

donderdag 13 december 2007

Eindelijk

22e week en we zijn er eindelijk toe gekomen om eens een fotootje te maken van De Buik...

dinsdag 11 december 2007

Hormonen

Ik weet dat andere vrouwen elke cyclus met dit probleem kampen, maar voor mij is het een nieuw gegeven: ik ben een heel stuk emotioneler sinds ik zwanger ben. En de enige verklaring die ik kan bedenken zijn de hormonen die nu in groten getale in mijn lijf aanwezig zijn.

Soms leuk (Mario heeft al een paar zeer intense liefdesverklaringen gekregen), soms gewoon een versterking van de normale situatie (zo zijn er plots veel meer films met een ontroerend einde op tv...), maar soms ronduit vermoeiend (zo voel ik mij bij negatieve commentaar meteen een halve dag echt depressief).

Ik zal voortaan dus veel meer begrip kunnen opbrengen voor vrouwen die zich om de maand een week huilerig, hysterisch of alles dramatiserend door het leven slepen!

zaterdag 1 december 2007

Breuh

Mijn neus loopt, mijn keel slikt pijnlijk en mijn schedel is bedekt met een lichte, zoemende pijn. Alle symptomen van een beginnende snotvalling en/of griep. Nu ben ik geen pillenslikker en ben ik sowieso van het principe "zo'n verkoudheid, dat moet je maar uitzweten". Maar nu ik zwanger ben en dus geen medicijnen mag nemen hoop ik sterker dan ooit dat het hierbij blijft en niet erger wordt.

Mijn systeem zal wel verzwakt zijn door de hevige emoties van de afgelopen week/weken. Donderdagavond ben ik uit een wachtrij gestapt omdat ik zwarte vlekken begon te zien en het gevoel had dat ik moest gaan zitten als ik niet wilde flauwvallen. En gisteren heb ik mij suf gehuild tijdens het aangrijpende afscheid van mijn grootmoeder. Ik kan dus goed begrijpen dat dit veel van mijn (bovendien ook nog zwangere) lichaam vergt en dat mijn weerstand daardoor tijdelijk wat zwakker is.

Ik hou mij vandaag dus rustig (in de zetel naar de animatiefilm Madagascar staren die we gisteren opgenomen hadden en veel thee drinken) en hoop dat ik dit doorkom zonder naar de dokter te moeten.

Het is dan wel voormiddag, maar toch: slaapwel!