Leeftijd Banner
Leeftijd Banner

woensdag 30 januari 2008

Zwangerschapszwemmen

Het is er dan eindelijk van gekomen. Na enkele weken uitstellen omdat het de hele dag mistroostig aan het gieten was en ik simpelweg geen zin meer had om de deur uit te gaan of vertrekkensklaar zitten op woensdagavond en dan nog snel de uren checken en merken dat de lessen op dinsdagavond zijn ben ik gisteren EINDELIJK gaan zwanger zwemmen! En het is mij zeer goed bevallen. Het is speels en vooral actief, precies zoals ik het graag heb.

Het lesverloop was naar verluidt wel wat anders dan gewoonlijk. Er waren 4 groepen (zwangere vrouwen, aquagymmers en 2 groepen die normaal zwemlessen krijgen), dus werd het zwembad in 4 delen verdeeld (3 stroken in het grote bad + het uit de kluiten gewassen plonsbadje) en werd er een doorschuifsysteem op poten gezet.

Wij begonnen met aquagym. Stevige opwarmer en soms wel zwaar voor onze toch al overbelaste buikspieren, maar als je je eigen tempo aanhoudt valt het best mee.

Het volgende kwartier was meer echt zwemles: 4 lengtes schoolslag als opwarming, oefeningen op de beenbeweging van crawl en 2 lengtes racen tegen elkaar.

Deel 3 had een hoger scoutsgehalte: opdelen in 2 teams en proberen een bal 10 keer naar elkaar te passen (vermoeiend voor de buik, altijd uit het water springen om de bal af te pakken), met een drijvend eiland het zwembad 2 keer oversteken waarbij iedereen er eens op moet zitten en naast moet zwemmen en nog andere spelletjes/oefeningen met ballen.

Het laatste deel in het babybadje was meer gericht op ontspanning, stroming creëren en drijven.

Het water was warmer dan ik vreesde en de oefeningen actiever dan ik hoopte, dus ze gaan mij daar nog zien. Ik zal toch maar eens uitkijken naar een zwangerschapsbadpak!

maandag 28 januari 2008

Nieuwe benen

Op aanraden van de gynaecoloog ben ik zaterdag dus om een paar Nieuwe Beste Vriendjes gegaan. Ze zullen mij alle steun bieden die ik tijdens de luttele 2,5 maanden zwangerschap die mij nog resten kan gebruiken.

En wat heb ik SOS Piet-gewijs geleerd?
1. Dat je hele been zorgvuldig opgemeten wordt om te bepalen welke maat bij jou past.
2. Dat ik het optimistisch vind dat de fabrikant op de zelfophoudende strook van allesbehalve sexy steunkousen toch nog bloemetjes borduurt.
3. Dat de term 'vleeskleur' zwaar voor interpretatie vatbaar is. Als ik mijn broek tot boven mijn gewone kousen opstroop, lijk ik wel 2 kunstbenen te hebben!

Maar goed, ik wil geen spatadres, dus ik verzoen mij met mijn lot. (Tip van Flair: als je hier samen met je partner om kan lachen, wordt het zoveel makkelijker om te dragen!). En omdat je die dingen moet aantrekken als je nog in bed ligt (want zodra je bent opgestaan hebben ze eigenlijk al geen nut meer, schijnt het), begin ik nu dus elke dag met 10 minuten ochtendgymnastiek om mijn valse benen aangestroopt te krijgen! Ik word nog topfit tegen mijn bevalling!

donderdag 24 januari 2008

Control!

Vanmorgen hadden we weer een controle bij de gynaecoloog en alles verloopt nog altijd naar wens. Een uitvoerig overzicht van de Goed Nieuws Show van vanmorgen:

- Ons kindje is flink gegroeid, meet al 39 cm en is daarmee blijkbaar opnieuw "aan de flinke kant"
- Het gewicht is geschat op 1,230 kg (de eerste keer dat hij dat vermeldt, overigens)
- Ik heb het maar even gevraagd en het geslacht is nog altijd hetzelfde. Hij blijft dus bij zijn oordeel van de eerste keer.
- Voor de rest stelde onze gynaecoloog een fijn, scherp neusje vast en een mooi rond hoofdje (aiai dat wordt een stevige bevalling! Ik hoop dat de schedel goed soepel is...)
- Hij vond dat ik sinds de vorige controle met mijn sprong van 3 kg extra gewicht flink bijgekomen was, maar hij heeft vorige keer wel een kilo minder opgeschreven dan ik hier op mijn blog genoteerd had, dus het zijn er maar 2 extra sinds de laatste controle (6 in totaal nu). Hij heeft gelukkig wel bevestigd dat ik het in het algemeen (dus ook op het vlak van extra kilo's) prima doe. Toch een beetje gerustgesteld.
- Ik heb zelf vermeld dat ik steeds vaker last krijg van kuitkrampen en gezwollen benen aan het einde van de dag en om spatadres te vermijden heb ik het advies gekregen om steunkousen te beginnen dragen. Ik zal mij eens verdiepen in het bandagisterie-aanbod in Gent! Dat wordt een sexy gezicht...
- Hij schijnt ook het beeld te hebben dat ik nog veel te actief ben en het kalmer aan moet doen, terwijl ik net het gevoel heb dat ik al meer dan genoeg stilzit. Hij heeft alleszins meer dan eens iets gezegd over 'mijn temperament' en dat ze mij beter niet voor 3 weken aan een baxter in het ziekenhuis moeten leggen, want dat ik dat niet zou volhouden (maar wie wel vraag ik mij dan af?)
- En voor de zekerheid heb ik het ook even gecheckt: het gevoel in mijn buik dat ik na sommige inspanningen krijg zouden volgens hem inderdaad de befaamde harde buiken zijn. Dat weten we dan ook weer.
- Ons kleintje lag in stuitligging, maar daar moet ik mij nog geen zorgen over maken. Het heeft nog een goede 6 weken om zich te keren.

En dan misschien wel het grootste nieuws van al: we zijn meteen doorgereden naar het Administratief Centrum en Mario is nu officieel erkend als de papa van ons kindje! We hebben een zeer mooi officieel papiertje dat dat nu ook zwart op wit bevestigt.

woensdag 23 januari 2008

Oh nee, daar is-ie weer!

Ik ben weer in een enorme vreetbui. Een tijdje terug heb ik zo ook een week of twee rondgelopen met een constante goesting in eten. Het ene was nog niet op of ik kon moeiteloos aan het volgende beginnen. Natuurlijk probeer je dat te bedwingen. Je eet immers niet uit honger, maar uit goesting. En natuurlijk goesting in het meest zoete, plakkerige, met chocolade overgoten en ongezonde eerst. Zwanger of niet, het is nooit een goed idee om daaraan toe te geven, dus ik heb geprobeerd om dat in de hand te houden. Even nadenken en dan een stuk fruit eten of een glas fruitsap drinken. Ik beken dan ook graag dat het een opluchting was om weer een weegschaal tegen te komen (we hebben er zelf geen in huis - ik zie niet in waarvoor dat nodig zou zijn) en te merken dat ik nog altijd maar aan een bescheiden 5,5 kg extra gewicht zit (1,5 meer dan bij de laatste controle 5 weken geleden), terwijl in de nieuwsbrief van Zappybaby dit weekend stond "Rond deze 28ste week weegt je baby al meer dan 1 kg en ook jij bent wellicht al 7 tot 11 kg aangekomen".

En nu is die vreetbui dus terug. Veel sneller dan ik gehoopt had. Gelukkig hebben we een stapel fruit in huis. Maar dat zal voor later zijn, want ik ben een uurtje geleden voor 3 Melo Cakes gezwicht!

dinsdag 22 januari 2008

Zou dát misschien...?

Ik dacht dat ik er al over geschreven had, maar ik vind het nergens terug. Het zal dus gewoon in mijn mondelinge verhalen voorgekomen zijn... Toen we tussen Kerst & Nieuw aan de zee zaten, gingen we vaak wandelen. Mijn tempo was al flink gezakt en mijn grens lag op 5 à 7 km en dan was het écht genoeg geweest, maar bovenal kreeg ik toen af en toe een trekkerig gevoel in mijn buik. Geen pijn, maar echt gewoon een ambetant gevoel waardoor ik helemaal stilviel en aan Mario zijn arm moest gaan hangen om hem ook af te remmen. Tot nu toe dacht ik altijd dat ons kleintje dan aan het draaien was of in een voor mij meer vervelende positie lag ofzo. Maar ik heb gisteren een verlicht moment gehad en vraag mij sindsdien af of dat niet de befaamde harde buiken zijn waar ik zoveel over hoor en die steeds vaker in de nieuwsbrieven over de evolutie van mijn zwangerschap vermeld worden.

Grappig om te beseffen dat je dat al een dikke maand voelt, maar nooit herkende. Ik dacht dat zo'n harde buik een meer uitgesproken samentrekking was, te vergelijken met het venijnige, stekende trekken van een echte kramp waar je je zo machteloos bij kan voelen. Maar het voelt meer als een trekkerig, soms wat kriebelig gevoel. Je buikspieren die efkes 'foert' zeggen, zoiets. Maar nu het gevoel steeds vaker de kop opsteekt (tegenwoordig niet enkel tijdens het wandelen, maar ook tijdens het fietsen, het vullen van de wasmachine en het laden en lossen van de vaatwasser - en ook al merkelijk heftiger), word ik er steeds zekerder van dat ik zowaar mijn eerste oefenweeën heb! Ik zal er na de meevaller dat een harde buik bijlange zo pijnlijk niet is maar niet van uitgaan dat een echte wee ook op een kriebelig gevoel lijkt, zeker?

donderdag 17 januari 2008

De uitzet groeit...

Langzaam groeit onze babyuitzet. We hebben al wat speelgoed, knuffels en zelfs een heel bed cadeau gekregen van mensen die mee uitkijken naar de geboorte. Ik heb tijdens een babyspullenactie in de Wibra om de hoek tegen lage prijzen al een stapel luierkussenhoezen, onderlakens, bavetten met mouwkes, capehanddoeken, kwijldoekjes (hier moet een mooie naam voor bestaan, maar die ontglipt mij even) en nog van dat soort handig textiel ingeslagen. En we zijn al een namiddag op koopjesjacht geweest tijdens een stockverkoop in Laarne waarvoor ik per toeval een aankondiging in De Streekkrant had zien staan (die zaterdag in december dat ik zo ziek was omdat mijn griepaanval net zijn toppunt bereikte. Hoe ik toen toch uit mijn zetel geraakt ben, kan ik niet echt verklaren.) We zijn toen teruggekeerd met de toch al grote koffer van onze Opel Combo volgestouwd met een bed van Pericles (€ 70), meegroeistoel van Pericles (€ 70), park van Pericles (€ 25), matras voor in het park (€ 20), relax (€ 40), reisbed van Pericles (€30) en twee aankleedkussens (€ 12 per stuk).

En sinds gisteren is onze uitzet nog gegroeid: mijn laptopje is aangekomen. Als ons kleintje er is, wil ik mobieler kunnen werken. Omdat we geen aparte kinderkamer hebben (en die er in dit huis naar alle waarschijnlijkheid ook niet meer zal komen omdat de kosten van het afwerken van de kamer boven niet opwegen tegen het besef dat we hier waarschijnlijk niet zo ongelofelijk lang meer zullen wonen. Dit is een goed huis, maar geen definitief huis omdat we aan zo'n huis toch andere criteria stellen, zoals meer ruimte en een tuin voor de kinderen. We zijn al een jaar passief op zoek, hebben al wat huizen bezocht en weten dus steeds beter wat we precies willen. En zo is de zoektocht in een stroomversnelling geraakt en zijn we plots actiever op zoek) - dus omdat we geen aparte kinderkamer hebben, zal ik ons kleintje overdag waarschijnlijk te slapen leggen in mijn bureau. Die kamer is toch groot genoeg, lekker warm, rustig en verduisterbaar. En met een laptop kan ik dan makkelijk ergens anders gaan zitten werken. En met nog een park beneden kan Mario er ook makkelijk op letten als ik eens wil doorwerken. En met een bed in onze slaapkamer hoef ik 's nachts niet ver om borstvoeding te geven. Dat zijn de plannen. En nu is het afwachten hoe het in de praktijk het makkelijkst blijkt te zijn...

dinsdag 15 januari 2008

Zwangerschapsyoga

Vorige woensdag ben ik uiteindelijk toch eens een les zwangerschapsyoga gaan testen. Gezellig, dat wel. Maar toch niets voor mij. Veel te rustig...

De groep bestond uit 11 vrouwen, allemaal uitgerekend tussen eind januari en midden mei. Leuk om eens buiken te kunnen vergelijken, dat wel. Er was nog één andere vrouw die ook midden april uitgerekend is en net toen mijn oogbollen zowat uit mijn hoofd zouden rollen omdat ik zo verwonderd was over hoe rond zij al was, zei ze dat ze zwanger is van een tweeling. Dat verklaart natuurlijk veel!

De oefeningen zijn heel sterk gericht op ontspanning en bewustzijn. Enkels losdraaien, evenwicht zoeken, bekken losdraaien, rug naar boven en opzij rekken, schouders losgooien en dat allemaal onder begeleiding van de lesgeefster, die je bewust maakt van je houding en die je ademhalingsoefeningen laat doen. Ook de oefeningen op de grond (het lokaal wordt gebruikt voor gevechtssporttrainingen en is dus bekleed met lekker zachte valmatten) zijn gericht op ontspanning, bewustzijn en een goede houding. Af en toe gaat het wat de zweverige kant op ("voel je wortels), maar het is zo beperkt dat het niet stoort.

Alleszins, de groep leek enthousiast en een oude kennis die toevallig ook haar eerste les kwam volgen is van plan om de reeks van 10 lessen uit te doen omdat ze het lekker ontspannend vindt. Ik hou het echter bij 1 les, want ik zou toch liever iets actiever vinden. Mijn leven is sinds ik niet meer squash al ontspannend genoeg! :-)

Voor wie interesse heeft:
Brigitta Cocquyt
09/357.21.20 of 0477/47.35.86
brigittayoga@telenet.be

Zwangerschapsyoga in Gent (op maandag in Elyzeese Velden 8 en op woensdag in Lucas Munichstraat 84)
reeks van 10 lessen € 90,00 (1 proefles = € 10,00)

woensdag 9 januari 2008

Nieuwe gewaarwording

Toen ik zondagavond in bed lag, vond ons kleintje dat het weer tijd was voor wat stevige actie. Mario lag met zijn hand op mijn buik mee te voelen toen we iets voelden wat we nog nooit hadden gevoeld: één langgerekte 'wroet' van helemaal links aan mijn buik tot helemaal rechts. Een been, een knie, een elleboog? Geen idee, maar Mario voelde het wel helemaal langs zijn pols en onderarm strijken. Straf. En grappig hoe anders dat voelde dan het inmiddels zo vertrouwde stompe, bump-achtige getrappel. Dat noemen ze dan "zijn draai zoeken" zeker?

woensdag 2 januari 2008

Heuglijke nieuwtjes

- Laat ik beginnen met een heuglijk nieuwtje dat iedereen aanbelangt: we zijn een nieuw jaar ingegaan en ik hoop dat 2008 voor ieder van jullie een mooi, geslaagd en onvergetelijk jaar mag worden!
- Dan een heuglijk nieuwtje dat ondertussen al een paar weken oud is: op 15 december is mijn nicht Christine bevallen van haar eerste dochtertje, Félice. Het kleintje kwam maar liefst 6 weken te vroeg op de wereld, maar stelt het op zich prima. Na goed 2 weken in de couveuse, enkele uren "onder de lamp" en een flink aantal grammen extra mocht ze gisteren naar huis. Voor Christine, Steve en Félice dus alvast een unieke start van het nieuwe jaar!
- En dan nog het grootste heuglijke nieuwtje: op kerstdag heeft mijn zus namelijk aangekondigd dat ze opnieuw in verwachting is!! Ze is uitgerekend rond 14 juli, is al een goeie 2 maanden ver en zal dus amper 3 maanden na mij bevallen van een broertje of zusje voor Matthias. Nooit gedacht dat ik ooit samen met mijn zus in verwachting zou zijn, maar nu het zover is echt leuk en uniek! Ik kijk ernaar uit!