Control!

Vanmorgen hadden we weer een controle bij de gynaecoloog en alles verloopt nog altijd naar wens. Een uitvoerig overzicht van de Goed Nieuws Show van vanmorgen:

- Ons kindje is flink gegroeid, meet al 39 cm en is daarmee blijkbaar opnieuw "aan de flinke kant"
- Het gewicht is geschat op 1,230 kg (de eerste keer dat hij dat vermeldt, overigens)
- Ik heb het maar even gevraagd en het geslacht is nog altijd hetzelfde. Hij blijft dus bij zijn oordeel van de eerste keer.
- Voor de rest stelde onze gynaecoloog een fijn, scherp neusje vast en een mooi rond hoofdje (aiai dat wordt een stevige bevalling! Ik hoop dat de schedel goed soepel is...)
- Hij vond dat ik sinds de vorige controle met mijn sprong van 3 kg extra gewicht flink bijgekomen was, maar hij heeft vorige keer wel een kilo minder opgeschreven dan ik hier op mijn blog genoteerd had, dus het zijn er maar 2 extra sinds de laatste controle (6 in totaal nu). Hij heeft gelukkig wel bevestigd dat ik het in het algemeen (dus ook op het vlak van extra kilo's) prima doe. Toch een beetje gerustgesteld.
- Ik heb zelf vermeld dat ik steeds vaker last krijg van kuitkrampen en gezwollen benen aan het einde van de dag en om spatadres te vermijden heb ik het advies gekregen om steunkousen te beginnen dragen. Ik zal mij eens verdiepen in het bandagisterie-aanbod in Gent! Dat wordt een sexy gezicht...
- Hij schijnt ook het beeld te hebben dat ik nog veel te actief ben en het kalmer aan moet doen, terwijl ik net het gevoel heb dat ik al meer dan genoeg stilzit. Hij heeft alleszins meer dan eens iets gezegd over 'mijn temperament' en dat ze mij beter niet voor 3 weken aan een baxter in het ziekenhuis moeten leggen, want dat ik dat niet zou volhouden (maar wie wel vraag ik mij dan af?)
- En voor de zekerheid heb ik het ook even gecheckt: het gevoel in mijn buik dat ik na sommige inspanningen krijg zouden volgens hem inderdaad de befaamde harde buiken zijn. Dat weten we dan ook weer.
- Ons kleintje lag in stuitligging, maar daar moet ik mij nog geen zorgen over maken. Het heeft nog een goede 6 weken om zich te keren.

En dan misschien wel het grootste nieuws van al: we zijn meteen doorgereden naar het Administratief Centrum en Mario is nu officieel erkend als de papa van ons kindje! We hebben een zeer mooi officieel papiertje dat dat nu ook zwart op wit bevestigt.