Pokkenvakantie

Na een hele dag zuidwaarts te hebben gereden en na een hele dag op verkenning te zijn geweest in onze tijdelijke uitvalsbasis Avignon was het niet meer te ontkennen: die stippels waren blaasjes geworden en ik kon maar beter zien of er nog een apotheker open was voor we de dag nadien geen hulp meer konden inroepen omdat het dan zondag zou zijn. De apotheker bevestigde mijn vermoeden: Jolien heeft de pokken. Windpokken of waterpokken, daar zou geen verschil tussen bestaan. Feit bleef dat we best aan de slag konden met ontsmettingsmiddel, steriele gaasjes en een huidverzorgende, uitdrogende en jeukbestrijdende zalf. Om helemaal zeker te zijn, nam ik ook maar een fles koortswerend middel mee. Want ik had al een paar horrorverhalen gehoord en gelezen over de pokken.

Het begon met een puist op haar ribben. Vreemd, en iets om in de gaten te houden, maar van één verdwaalde puist schiet ik niet in paniek. Twee dagen later was de puist opengegaan en merkte ik lichte stippels op haar armen op. Toen ging mijn alarmbel rinkelen. En terecht, zo bleek, want nog eens twee dagen later waren die stippels uitgegroeid tot blaasjes met vocht erin en stonden er alweer nieuwe stippels klaar op haar ribbenkas.

Sinds het bezoek aan de apotheker neem ik haar plichtsgetrouw twee keer per dag helemaal onder handen. Gelukkig heeft Jolien een goede weerstand (al 2 winters achtereen telkens niet meer dan een week of 3 snotneus + hoest en nog geen 2 dagen koorts) en heeft ze er verder geen last van. Ze heeft nu een 50-tal spikkels op armen, benen, buik, neus, rug en poep. De dikste blazen staan op haar rug en neus. Geen koorts, gelukkig. En ze klaagt maar heel af en toe over jeuk, en dat is dan nog meestal in haar haar. Een meevaller, want het had onze vakantie net zo goed helemaal kunnen verpesten. Het plan om eens te gaan zwemmen heb ik maar geschrapt, maar verder heeft dit pokkenverhaal gelukkig geen invloed op ons verblijf hier. Dus: prettige vakantie allemaal!

Published with Blogger-droid v1.6.8