Verder heeft hij mij op het hart gedrukt dat ik gezien mijn snelle bevalling vorige keer echt geen tijd mag verliezen en onmiddellijk naar het ziekenhuis moet gaan als het begint. Met andere woorden: zelfs al bij om de 7 minuten weeën (vorige keer had ik er meteen om de 3 minuten!), of wanneer ze gewoon al pijnlijk worden. Mario zijn ouders zijn Jolien-opvang-plan-A, maar die zitten tot zondagavond in de Champagnestreek, dus ik heb voor de zekerheid nog eens de beschikbaarheid van plannen B en C nog even gecheckt. Jolien op tijd kwijtraken is toch nog altijd mijn grootste stressfactor in verband met de bevalling. Voor de rest heb ik eindelijk flink wat vooruitgang geboekt: enveloppen gekocht, ziekenhuiszak klaargezet, logeerzak voor Jolien gemaakt, snoepjes gekocht en verpakt, verschoontafel uitgemest, bedje leeggemaakt en ververst en eindelijk het park geïnstalleerd. En ik had natuurlijk op voorhand moeten beseffen dat dat wel snel een bewoner zou krijgen...!
Published with Blogger-droid v1.6.9
2 opmerkingen:
Spannend en leuk zeg! En inderdaad, opvang voor kind 1 blijft zo een stressfactor hé. Dat was hier ook het geval, en uiteindelijk is dat super vlot verlopen. Uw lijf zal wel tijdig een signaal geven jong. Dat komt gans goed! Véél succes als het zo ver is en laat ons hier ook iets weten hé -)
Toen ik geregeld had wat er met Einar moest gebeuren op het moment suprême, viel er bij mij ook een heel pak van mijn hart. Succes in ieder geval!
Een reactie posten