En wildet weten?

Een van de meest gestelde vragen deze dagen: of we het geslacht willen weten? En of we het dan zouden zeggen of geheim houden? Ik verbaas mij er een beetje over hoezeer het al ingeburgerd is om gewoon te zeggen of het een jongen of meisje zal worden.

Voor er concreet sprake was van kinderen hebben Mario en ik het daar natuurlijk al over gehad. Ik zou het willen weten en gewoon verzwijgen (al kijk ik zwaar op tegen al het gevis van nieuwsgierige mensen - doe ons toch een plezier en wacht gewoon af). Mario vindt het stom om het geslacht te verzwijgen als je het weet. Je hebt toch 1 kans op 2 en hij vindt het overkomen als "ja ik weet het, maar ik zeg het toch lekker niet! Nè nè nènèèèè nèèèèèè!". Maar we konden ons er allebei in vinden om het gewoon niet te weten. Dus dat was makkelijk!

Tot nu. Want nu het concreet wordt en we het bij de volgende echo kunnen weten, krijgt de nieuwsgierigheid toch de bovenhand. En zo zijn we er dus nog altijd niet uit...