Losse flodders

- Zowel vorige week als deze week nog snel even heerlijk afscheid genomen van ons leventje met 2 door een dagje aan zee te gaan uitwaaien. (En vorige week zijn we naar huis gereden - normaal nemen we de trein, maar nu verkiezen we toch even de auto, want dan sta je sneller thuis als het nodig zou zijn - met het idee "zo, dit was de laatste keer met ons tweetjes... Niet dus!). Heeeeerlijke daagjes!!
- Donderdag op 'speeddatecontrole' bij de gynaecoloog gegaan. Vanaf 38 weken moet je naar het ziekenhuis gaan en passeer je niet meer in zijn praktijk. Op goed anderhalf uur tijd voert hij dan een korte controle uit bij een tiental dikke buiken die dan in de wachtkamer opduiken. Alles is in orde, ons kleintje ligt klaar om geboren te worden, het is gewoon wachten tot het begint.
- Sinds donderdag voel ik wel al meer beweging in mijn buik (en dan bedoel ik niet het getrappel, maar de harde buiken, contracties of oefenweeën die een tijdje verdwenen waren, maar nu weer af en toe opduiken).
- Toen ik in die wachtkamer in het ziekenhuis zat en naar die dikke buiken rond mij keek, flitste er onwillekeurig door mijn hoofd "amaai, ga ik ook nog zo dik worden?" Mijn zelfbeeld zal wel niet helemaal meer kloppen!
- De eerste sms'jes met de al dan niet impliciete vraag "en hoe ist, is het nog niet zover?" druppelen al binnen en als ik zelf mensen opbel, merk ik vaak een verwachtingsvolle ondertoon in de begroeting die ik krijg. :-)