Ik heb net beseft dat de controle bij de gynaecoloog daarnet wel eens mijn allerlaatste zwangerschapsecho ooit geweest kan zijn. Voortaan moeten we namelijk in het ziekenhuis op controle, en wat ik mij daarvan herinner is dat dat een soort van speeddating systeem is met een wachtzaal vol bolle buiken en een korte consultatie met enkel een inwendig onderzoek. Of wordt daar wel nog een echo gemaakt, Saar?
De conclusies op de vooravond van de 36 weken:
- Ons meisje weegt iets van 2,7 kilo en in de laatste maand is te verwachten dat daar nog een kilootje bijkomt. Dat zou een resultaat opleveren van 3,7 kilo, wat mij toch aan de optimistische kant lijkt. (Ter vergelijking: Jolien woog een kleine maand voor de geboorte 2,900 kilo, meer dus dan deze mini).
- Zelf zit ik aan 9 à 10 kilo meer.
- En ook nu was de conclusie dat ik mijn tijd wel zal uitdoen. Er is nog geen sprake van indaling (dat wisten mijn ribben ook al) of opening. Mij goed. Ik heb toch nog een hoop werk af te werken, klusjes te doen en prutsen te regelen. Laat die laatste buik dus nog maar even rustigjes bestaan!
dinsdag 10 mei 2011
vrijdag 6 mei 2011
Moederdagcadeau
's Morgens afscheid van mij nemen en de klas in trekken blijft toch nog altijd moeilijk bij Jolien. Gelukkig lijkt haar juf dat te begrijpen en helpt ze mij vaak om Jolien over te nemen.
Eergisteren riep Nathalie zo Jolien bij zich en zei: "weet je wat we vandaag gaan doen?" En ze fluisterde iets in haar oor. Waarop Jolien zich stralend naar mij omdraaide en begon "en wij gaan vandaag", maar Nathalie onderbrak haar: "dat moet wel geheim blijven hoor!". En ik werd onmiddellijk nieuwsgierig, want ik had nog helemaal niet aan moederdag gedacht. Gelukkig is Mario haar 's avonds gaan halen, want die heeft toen wél het hele verhaal te horen gekregen.
De volgende ochtend danst Jolien de klas in. "Mamaaaa, waar is mijn hartje nu?" Inmiddels was mijn frank al gevallen, dus ik leg haar geduldig uit wat moederdag is, dat ze dan haar cadeautje mag geven en dat ze nu nog niet mag zeggen wat het is, zodat het nog een verrassing blijft.
Waarop zij antwoordt: "en ik heb ook nog een vaas!"
Een échte verrassing zal dus maar voor volgend jaar zijn!
Eergisteren riep Nathalie zo Jolien bij zich en zei: "weet je wat we vandaag gaan doen?" En ze fluisterde iets in haar oor. Waarop Jolien zich stralend naar mij omdraaide en begon "en wij gaan vandaag", maar Nathalie onderbrak haar: "dat moet wel geheim blijven hoor!". En ik werd onmiddellijk nieuwsgierig, want ik had nog helemaal niet aan moederdag gedacht. Gelukkig is Mario haar 's avonds gaan halen, want die heeft toen wél het hele verhaal te horen gekregen.
De volgende ochtend danst Jolien de klas in. "Mamaaaa, waar is mijn hartje nu?" Inmiddels was mijn frank al gevallen, dus ik leg haar geduldig uit wat moederdag is, dat ze dan haar cadeautje mag geven en dat ze nu nog niet mag zeggen wat het is, zodat het nog een verrassing blijft.
Waarop zij antwoordt: "en ik heb ook nog een vaas!"
Een échte verrassing zal dus maar voor volgend jaar zijn!
donderdag 5 mei 2011
In goed gezelschap
Net als vorige keer verkeer ik trouwens in uitstekend gezelschap. Échte mensen van vlees en bloed deze keer, en dat maakt het er alleen maar leuker op! Een kort overzicht van de geboortes die langzaam dichterbij sluipen:
- Over een week kan Lentebloem haar eerste spruit in de armen sluiten.
- Kim verwacht over een tweetal weken een regelrecht wondertje, een broertje voor grote zus Emma.
- Ikzelf ben uitgerekend voor 9 juni.
- Een week later, rond 15 juni, verwacht vriendin An haar tweede kindje. Grote zus Rune is een half jaartje jonger dan Jolien, dus weer twee speelkameraadjes van dezelfde leeftijd komt wel heel leuk uit!
- Begin juli verwacht mijn nicht haar tweede kindje.
- En rond 15 juli krijgt Mario's zus haar eerste kindje. Ideaal speelkameraadje voor ons nummertje twee!
En dan zijn er nog wel een paar aftellende bloggers die binnenkort heuglijk nieuws mogen melden!
- Over een week kan Lentebloem haar eerste spruit in de armen sluiten.
- Kim verwacht over een tweetal weken een regelrecht wondertje, een broertje voor grote zus Emma.
- Ikzelf ben uitgerekend voor 9 juni.
- Een week later, rond 15 juni, verwacht vriendin An haar tweede kindje. Grote zus Rune is een half jaartje jonger dan Jolien, dus weer twee speelkameraadjes van dezelfde leeftijd komt wel heel leuk uit!
- Begin juli verwacht mijn nicht haar tweede kindje.
- En rond 15 juli krijgt Mario's zus haar eerste kindje. Ideaal speelkameraadje voor ons nummertje twee!
En dan zijn er nog wel een paar aftellende bloggers die binnenkort heuglijk nieuws mogen melden!
maandag 2 mei 2011
Pluim voor Goldstar
(en ook een beetje voor Bugaboo omdat Lies dat vindt)
De geboortelijst voor Jolien lag bij Goldstar. Centrum Gent, dus een plaats waar je makkelijk eens kan langslopen ("hey, is er nog iets af te halen?"). Ruim assortiment (natuurlijk heb je geen keuze uit 10 merken, maar de eigenaars hebben een passie voor hun producten en bieden een weldoordachte selectie aan - echt niet zomaar het duurste, en zowel praktische als gewoon leuke spullen). En als kleine zelfstandige steunde Mario liever andere kleine zelfstandigen dan zomaar een grote keten (nu gaan we een beperkt lijstje bij Dreamland leggen, gewoon omdat we het meeste al hebben en we nu soms nog iets nodig hadden van een merk dat Goldstar niet verkoopt).
Onze koets hebben we ook bij Goldstar gekocht, een Bugaboo Cameleon. Een stuk duurder dan ik vanzinnes was, maar hij reed zo vlot en soepel dat ik er toch voor gezwicht ben en mijzelf één uitspatting heb gegund. En ook na enkele maanden intensief gebruik was ik nog altijd heel blij met mijn aankoop.
Tot er na ongeveer een jaar plots een vijsje loskwam in het koppelstuk waarmee je de hoogte van het handvat kan instellen. Ik terug naar Goldstar. Niet erg: het was een bekend probleem. Ze hadden vervangvijsjes gekregen met een soort van blauwe lijm die niet meer loskwamen.
Daarin hadden ze wel gelijk, maar na een halfjaar begon er speling te komen op de stang, waardoor het handvat uitschoof als ik van een drempeltje reed. En met de maanden verslechterde dat alleen maar.
Met het vooruitzicht van een nieuwe baby en het bijhorende intensieve buggygebruik besloot ik dat ik toch maar iets moest doen aan die op drempeltje uitschuivende stang. Terug naar Goldstar. Bugaboo had hen inmiddels een soort van pin bezorgd die ter vervanging diende van de vijsjes-met-lijm. Mij goed, het zat toch weer stevig vast.
Tot Mario nog geen twee uur later met de buggy van een drempeltje reed en er inwendig iets knapte. Gevolg: een van beide stangen van het handvat was volledig zijn steun kwijt, alsof je de buggy aan het opvouwen bent. Onmogelijk om daarmee nog deftig vooruit te geraken. Dus heb ik nog snel naar Goldstar gebeld om te vertellen wat er gebeurd was.
De buggy is natuurlijk al 3 jaar oud en dus niet meer in garantie. Maar het is een probleem dat in zekere zin al lang aansleept. Bugaboo is van het principe dat ze kwaliteitsproducten afleveren en daarom voeren ze geen herstellingen uit. Gaat er iets kapot, dan moet je het vervangen. In dit geval gaat het om een volledig nieuw onderstel en dus een kost van 250 euro. Alstemblieft!
De uitbaters van Goldstar hebben het toch voor ons opgenomen bij Bugaboo. En zo zijn ze tot de consensus gekomen dat het een probleem betreft dat al van in het begin bestond en dat de oplossingen die Bugaboo aanreikte niet voldeden. En dus kregen we zomaar een volledig nieuw onderstel. Twee dagen later mocht ik erom. En nu hebben wij dus in zekere zin een nieuwe buggy voor ons tweede meisje. En met die 250 uitgespaarde euro's kan ik nog heel wat andere leuke dingen doen of kopen!
Ik kan dus niet anders dan zeggen: pluim voor Goldstar (en ook een beetje voor Bugaboo)
De geboortelijst voor Jolien lag bij Goldstar. Centrum Gent, dus een plaats waar je makkelijk eens kan langslopen ("hey, is er nog iets af te halen?"). Ruim assortiment (natuurlijk heb je geen keuze uit 10 merken, maar de eigenaars hebben een passie voor hun producten en bieden een weldoordachte selectie aan - echt niet zomaar het duurste, en zowel praktische als gewoon leuke spullen). En als kleine zelfstandige steunde Mario liever andere kleine zelfstandigen dan zomaar een grote keten (nu gaan we een beperkt lijstje bij Dreamland leggen, gewoon omdat we het meeste al hebben en we nu soms nog iets nodig hadden van een merk dat Goldstar niet verkoopt).
Onze koets hebben we ook bij Goldstar gekocht, een Bugaboo Cameleon. Een stuk duurder dan ik vanzinnes was, maar hij reed zo vlot en soepel dat ik er toch voor gezwicht ben en mijzelf één uitspatting heb gegund. En ook na enkele maanden intensief gebruik was ik nog altijd heel blij met mijn aankoop.
Tot er na ongeveer een jaar plots een vijsje loskwam in het koppelstuk waarmee je de hoogte van het handvat kan instellen. Ik terug naar Goldstar. Niet erg: het was een bekend probleem. Ze hadden vervangvijsjes gekregen met een soort van blauwe lijm die niet meer loskwamen.
Daarin hadden ze wel gelijk, maar na een halfjaar begon er speling te komen op de stang, waardoor het handvat uitschoof als ik van een drempeltje reed. En met de maanden verslechterde dat alleen maar.
Met het vooruitzicht van een nieuwe baby en het bijhorende intensieve buggygebruik besloot ik dat ik toch maar iets moest doen aan die op drempeltje uitschuivende stang. Terug naar Goldstar. Bugaboo had hen inmiddels een soort van pin bezorgd die ter vervanging diende van de vijsjes-met-lijm. Mij goed, het zat toch weer stevig vast.
Tot Mario nog geen twee uur later met de buggy van een drempeltje reed en er inwendig iets knapte. Gevolg: een van beide stangen van het handvat was volledig zijn steun kwijt, alsof je de buggy aan het opvouwen bent. Onmogelijk om daarmee nog deftig vooruit te geraken. Dus heb ik nog snel naar Goldstar gebeld om te vertellen wat er gebeurd was.
De buggy is natuurlijk al 3 jaar oud en dus niet meer in garantie. Maar het is een probleem dat in zekere zin al lang aansleept. Bugaboo is van het principe dat ze kwaliteitsproducten afleveren en daarom voeren ze geen herstellingen uit. Gaat er iets kapot, dan moet je het vervangen. In dit geval gaat het om een volledig nieuw onderstel en dus een kost van 250 euro. Alstemblieft!
De uitbaters van Goldstar hebben het toch voor ons opgenomen bij Bugaboo. En zo zijn ze tot de consensus gekomen dat het een probleem betreft dat al van in het begin bestond en dat de oplossingen die Bugaboo aanreikte niet voldeden. En dus kregen we zomaar een volledig nieuw onderstel. Twee dagen later mocht ik erom. En nu hebben wij dus in zekere zin een nieuwe buggy voor ons tweede meisje. En met die 250 uitgespaarde euro's kan ik nog heel wat andere leuke dingen doen of kopen!
Ik kan dus niet anders dan zeggen: pluim voor Goldstar (en ook een beetje voor Bugaboo)
zondag 1 mei 2011
Gemengde gevoelens
Gisteren waaide door het openstaande raam refluxachtig babygehuil binnen en kregen we nog met z'n tweeën acute stress...
En vandaag kreeg ik dit überschattige zelfgebreide mutsje cadeau van Mario's tante en kon ik nog amper wachten op een babyhoofdje om dat over aan te trekken...
En vandaag kreeg ik dit überschattige zelfgebreide mutsje cadeau van Mario's tante en kon ik nog amper wachten op een babyhoofdje om dat over aan te trekken...
Published with Blogger-droid v1.6.8
dinsdag 19 april 2011
Pokkenvakantie
Na een hele dag zuidwaarts te hebben gereden en na een hele dag op verkenning te zijn geweest in onze tijdelijke uitvalsbasis Avignon was het niet meer te ontkennen: die stippels waren blaasjes geworden en ik kon maar beter zien of er nog een apotheker open was voor we de dag nadien geen hulp meer konden inroepen omdat het dan zondag zou zijn. De apotheker bevestigde mijn vermoeden: Jolien heeft de pokken. Windpokken of waterpokken, daar zou geen verschil tussen bestaan. Feit bleef dat we best aan de slag konden met ontsmettingsmiddel, steriele gaasjes en een huidverzorgende, uitdrogende en jeukbestrijdende zalf. Om helemaal zeker te zijn, nam ik ook maar een fles koortswerend middel mee. Want ik had al een paar horrorverhalen gehoord en gelezen over de pokken.
Het begon met een puist op haar ribben. Vreemd, en iets om in de gaten te houden, maar van één verdwaalde puist schiet ik niet in paniek. Twee dagen later was de puist opengegaan en merkte ik lichte stippels op haar armen op. Toen ging mijn alarmbel rinkelen. En terecht, zo bleek, want nog eens twee dagen later waren die stippels uitgegroeid tot blaasjes met vocht erin en stonden er alweer nieuwe stippels klaar op haar ribbenkas.
Sinds het bezoek aan de apotheker neem ik haar plichtsgetrouw twee keer per dag helemaal onder handen. Gelukkig heeft Jolien een goede weerstand (al 2 winters achtereen telkens niet meer dan een week of 3 snotneus + hoest en nog geen 2 dagen koorts) en heeft ze er verder geen last van. Ze heeft nu een 50-tal spikkels op armen, benen, buik, neus, rug en poep. De dikste blazen staan op haar rug en neus. Geen koorts, gelukkig. En ze klaagt maar heel af en toe over jeuk, en dat is dan nog meestal in haar haar. Een meevaller, want het had onze vakantie net zo goed helemaal kunnen verpesten. Het plan om eens te gaan zwemmen heb ik maar geschrapt, maar verder heeft dit pokkenverhaal gelukkig geen invloed op ons verblijf hier. Dus: prettige vakantie allemaal!
Het begon met een puist op haar ribben. Vreemd, en iets om in de gaten te houden, maar van één verdwaalde puist schiet ik niet in paniek. Twee dagen later was de puist opengegaan en merkte ik lichte stippels op haar armen op. Toen ging mijn alarmbel rinkelen. En terecht, zo bleek, want nog eens twee dagen later waren die stippels uitgegroeid tot blaasjes met vocht erin en stonden er alweer nieuwe stippels klaar op haar ribbenkas.
Sinds het bezoek aan de apotheker neem ik haar plichtsgetrouw twee keer per dag helemaal onder handen. Gelukkig heeft Jolien een goede weerstand (al 2 winters achtereen telkens niet meer dan een week of 3 snotneus + hoest en nog geen 2 dagen koorts) en heeft ze er verder geen last van. Ze heeft nu een 50-tal spikkels op armen, benen, buik, neus, rug en poep. De dikste blazen staan op haar rug en neus. Geen koorts, gelukkig. En ze klaagt maar heel af en toe over jeuk, en dat is dan nog meestal in haar haar. Een meevaller, want het had onze vakantie net zo goed helemaal kunnen verpesten. Het plan om eens te gaan zwemmen heb ik maar geschrapt, maar verder heeft dit pokkenverhaal gelukkig geen invloed op ons verblijf hier. Dus: prettige vakantie allemaal!
Published with Blogger-droid v1.6.8
donderdag 14 april 2011
Babycontrole
Resultaat van het babyonderzoek vandaag:
- 40 cm
- 1,919 kilo
- ik scoorde een milde + 8 kilo, de weegschaal thuis is genadelozer.
- blijkbaar al wat contracties gehad, want al wat verweking. En ik vond net dat het er zo rustig aan toegaat, toch in vergelijking met het aantal harde buiken toen ik zwanger was van Jolien. Maar dat blijkt dus niet zo te zijn en dat schijnt een goede zaak te zijn.
- ons meisje ligt ook al netjes met haar hoofd naar beneden en haar gezicht naar de juiste kant.
- een 3D-echo wilde niet echt lukken: ze lag met haar hoofd te dicht tegen het bekkenbeen en was daardoor niet fotogeniek in beeld te krijgen.
- 40 cm
- 1,919 kilo
- ik scoorde een milde + 8 kilo, de weegschaal thuis is genadelozer.
- blijkbaar al wat contracties gehad, want al wat verweking. En ik vond net dat het er zo rustig aan toegaat, toch in vergelijking met het aantal harde buiken toen ik zwanger was van Jolien. Maar dat blijkt dus niet zo te zijn en dat schijnt een goede zaak te zijn.
- ons meisje ligt ook al netjes met haar hoofd naar beneden en haar gezicht naar de juiste kant.
- een 3D-echo wilde niet echt lukken: ze lag met haar hoofd te dicht tegen het bekkenbeen en was daardoor niet fotogeniek in beeld te krijgen.
Published with Blogger-droid v1.6.8
Jolien is 3!
Jolien wordt 3 vandaag. De vraag wat ze voor haar verjaardag zou willen wordt al zeker een maand zonder aarzelen beantwoord met "een fiets met 2 grote wielen en 2 kleine wielen" (want anders val ik om). En op straat wijst ze ook steevast alle kinderfietsen aan met de boodschap: "kijk mama, zo'n fiets wil ik, met 2 grote wielen en 2 kleine". Dat was dus wel duidelijk...
Een fiets met pedalen, dus. Want we hebben al een loopfiets en ik had stiekem gehoopt om de stap van de zijwieltjes gewoon te kunnen overslaan.
En zo werd het een overvolle dag. Eerst een fiets gaan kopen. Bij gebrek aan echt overtuigende alternatieven en omdat op deze alvast een mandje geïnstalleerd is, is het een pimpelroze Hello Kitty fiets geworden. Hapje eten in tstad ("mama, ik wil zelf met mijn grote fiets naar daar rijden"). En dan voor het eerst naar de cinema. Mario wilde dat al veel langer testen, maar ik vond het filmaanbod nooit geschikt voor zo'n kleintje. De moderne animatiefilms zijn op een ouder publiek gericht en ik was dus zeker dat we na 10 minuten "maar ik vind dat nie leueuk" te horen zouden krijgen. Tot ik de trailers van Winnie The Pooh zag. En dat bleek inderdaad een goede keuze. De eerste helft heeft ze gefascineerd gevolgd, ondertussen van een zakje snoepjes smikkelend. Na de pauze ging het over het Totzo-monster en heeft ze heen-en-weer gehandeld tussen haar eigen stoel en mijn schoot. Een uurtje was duidelijk genoeg. Maar haar eindverdict was wel dat ze het leuk vond.
Daarna nog een tussenstop op de kermis om de resterende ticketjes van ons vorige bezoek op te gebruiken. Op de paardenmolen klonk bij de tweede rit trouwens plots een triomfantelijk "Mamaaaaaa! Kijijijijijk!" Ze had voor het eerst de flosj te pakken en was duidelijk apetrots. En ikke mee!
En dan was het kindje moe. Zo moe dat ze pardoes op de fietsstoel in slaap viel.
Gelukkige verjaardag schatje!
Published with Blogger-droid v1.6.8
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
