Eerste babysitervaring: een verhaal van klutskes en takskes

Jolien heeft weer een nieuwe 'eerste keer' bij op haar lijstje. Mario had voor mijn verjaardag tickets gekocht voor de show van gisterenavond van Geert Hoste in de stadsschouwburg van Antwerpen. En omdat we nog een restaurantbon hadden liggen, hebben we er een volledig avondje uit met ons tweetjes van gemaakt. Stef en Ingrid wonen in Sint-Niklaas en dat ligt op de weg naar Antwerpen, dus ze hebben gewillig een namiddag en avond op Jolien gebabysit. Mario's ouders hebben aan de zee wel al eens een avond op haar gebabysit en haar dan in bed gelegd, maar een hele namiddag, inclusief namiddagdutje, fruitpap, laatste fles, pyjama aantrekken en in een vreemd bedje in slaap geraken, dat was toch nieuw. We hadden alle vertrouwen in Stef en Ingrid, ze zijn zelf geweldige ouders voor hun dochtertje Hanne, die een half jaartje ouder is dan Jolien. En inderdaad: zowel Jolien als de babysits en de verraste, maar enthousiaste Hanne hebben dat geweldig goed gedaan (tenzij Stef en Ingrid informatie achterhouden, want Jolien kan natuurlijk nog niet uit de biecht klappen...).

Het was wel effe schrikken dat ze net op weg naar Stef en Ingrid spectaculair moest overgeven, maar ze had 's middags een recordhoeveelheid groentenpap weggewerkt en mijn ervaring leert mij dat alles wat ze meer eet dan gewoonlijk er toch gewoon weer uitkomt. Daardoor had ze onderweg niet geslapen en ze was al moe, dus ze was meteen haar kluts kwijt toen ze bij Ingrid op de arm belandde. We hebben een huilende dochter achtergelaten, die niet veel later naar namiddagslaapjedromenland vertrokken is. Daarna verliep alles wel vlot: net als elk ander baby'tje moest ze altijd even wennen aan de nieuwe omgeving en elke verandering die daarin optrad (wakker worden in dat reisbedje, Ingrid die haar kwam halen, Hanne die nog later ook thuiskwam, enz.), maar eens ze geacclimatiseerd was, was ze weer een vrolijk, speels en nieuwsgierig kindje waar je niet veel problemen mee hebt. Maar ja, iedereen moet even kunnen wennen aan een nieuwe situatie, niewaar? Mijn moeder zei van mij als kind altijd "ze heeft een klein klutske en ze is het snel kwijt" en dat herken ik ook sterk in Jolien. Wij hebben dus al onze eigen varianten gemaakt op deze lieve uitspraak van mijn moeder. "Ze heeft korte toerkes en ze is er snel over". Of nog: "ze heeft een klein takske, maar ze kan er veel van maken".