Ik was nog niet halfweg mijn traject toen ik een soort van gerommel achteraan de auto hoorde. Het verdween even, maar kwam dan weer terug, en het werd harder. Het eerste vermoeden van een platte band druppelde langzaam bij mij binnen, dus ik heb mij aan de kant gezet en ben uitgestapt om te kijken. En jawel. Ik had gelijk. Zo diep kan je een autoband normaal niet indrukken.
Een takeldienst inschakelen zag ik niet zitten, dus ik ben maar weer weggereden in de hoop dat ik tot thuis zou geraken, dat was nog iets van 3 à 4 kilometer. Maar de auto begon harder te rammelen en ik was vrij zeker dat ook voetgangers dat lawaai al moesten horen. Dus schakelde ik over op plan B: zo snel mogelijk een garage of bandencentrale bereiken. Je hebt de Auto 5 in Oostakker, maar dan moest ik eigenlijk weer helemaal terug. Maar je hebt er nog eentje op de Antwerpsesteenweg. Aan 20-30 per uur ben ik daar naartoe gesjokt, steeds harder rammelend. Toen ik daar aankwam, was die band gewoon aan het roken!
"Ja madammeke, dat ziet er niet goed uit. Ge hebt er nog te lang mee voortgereden, anders hadden we hem kunnen repareren, maar nu moet ge hem vervangen."
- "Uwe andere band is ook al aan het verslijten en er mag maar 3 mm verschil zitten tussen de profieldiepte van uw twee banden, anders geraakt ge niet door de keuring. Wanneer moet ge nog eens naar de keuring?"
- "Heu, kan ik dat ergens opzoeken?" (Ik heb hem uiteindelijk gewoon alle autopapieren in handen geduwd, ik weet daar niet zoveel van af...)
Ja, ik ben er zeker van dat die twee stoere garagisten vanmiddag nog gaan nagenieten van mijn verschijning in hun mannenhol. Natuurlijk heb ik net een rokje en laarsjes aan, dus ik zie er helemaal als een frivool en niets-van-auto's-afwetend juffie uit. En natuurlijk staan daar een hoop machines die de overtollige druk met een knal lossen. Die mannen verschieten daar niet meer van, maar ik plak natuurlijk aan het plafond. Tot groot jolijt van die kerels natuurlijk.
En als klap op de vuurpijl had ik vanmorgen mijn gsm gewoon thuisgelaten, hij moest dringend geladen worden. Ik ben echt terug in de tijd gekatapulteerd! "Ik heb mijn gsm niet bij. Zou ik hier eens mogen bellen alstublieft" Dat mocht. Met een vast toestel dan nog wel. Hoe lang zou dat al niet geleden zijn? Ik denk dat dat dateert van de tijd dat ik bij KB werkte, en dat is ondertussen toch ook alweer 6 jaar geleden!
Je ziet het dus: Het was al een bijzondere dag omdat Jolien voor het laatst naar Kim gaat, maar zo is het zeker een memorabele dag geworden!
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten