Woordjes leren

Fysieke dingen pikt Jolien heel snel op en vergeet ze niet meer, maar haar woordenschat is nog beperkt. 'Mama', 'dada' en iets dat klinkt als 'bwoabwoa' (voor papa) zijn al een tijdje vaste waarden. 'Nee' kan ze ook al aardig hanteren. En één enkele keer komt er 'poe' ('poes', of wat had je verwacht?) uit, maar de meeste poezen worden toch nog begroet met enthousiast-verbaasde 'o'-, 'é'- of 'a'-kreetjes.

Dat gebrek aan woordenschat kan soms wel behoorlijk frustrerend zijn, zowel voor haar als voor ons. Daarom dacht ik een tijdje terug 'ik ga mij eens wat meer toeleggen op haar spraak- en taalontwikkeling'. 'Mama' en 'papa' had ik al een paar keer opnieuw geoefend en dat lukte steeds beter. Tijd om een stapje verder te gaan! Ik zette Jolien dus op ooghoogte voor mijn neus zodat we goed oogcontact konden maken en trok haar aandacht door met een balletje te zwaaien. "Kijk Jolien! Bal! BAL". Ze kijkt aandachtig naar mijn lippen. "Kijk Jolien, BAL!" Opperste concentratie. Ze neemt een hap lucht en daar komt het... "MUI!"

Ze had er zo hard haar best voor gedaan dat ik haar toch maar uitvoerig gefeliciteerd heb. Later is trouwens wel gebleken dat mijn inspanningen niet tevergeerfs waren. De dag nadien duidde ze in een Hoplaboekje een bal aan en zei ze enthousiast "Baaaaaaaaaaaaaa". Ik zal mij er wel nog eens mee moeten bezighouden, want ze loopt nu wel geregeld "Baaaaaaaaaaa" te zeggen, maar meestal op momenten dat er helemaal geen bal te bespeuren valt!