Kine & Gynae

We zijn vorige woensdag naar onze eerste les prenatale kinesitherapie gegaan. Rijkelijk laat vinden de meesten (inclusief de kinesiste), maar onze gynaecoloog heeft die gewoon zo laat voorgeschreven. Zijn argument: dan zit het nog fris in je geheugen en je leert daar wel enkele technieken, maar de kans bestaat dat je daar tijdens de bevalling niets mee bent. De vroedvrouwen begeleiden je daar wel in en leren je ter plaatse wel een andere techniek die je misschien beter ligt.

We hebben dus eerst uitleg gekregen over het verloop van een bevalling(de fase waarin je opening krijgt en dan de uitdrijving zelf - had ik allemaal al gelezen) en dan volgden wat ademhalingsoefeningen voor tijdens het persen, om in de juiste richting mee te drukken tijdens persweeën (erg nuttig, want bij mijn eerste poging deed ik het verkeerd) en dan de heel lichte borstademhaling om weeën op te vangen. Die eerste twee lukken prima. Dat hijgen vind ik zó vermoeiend dat ik mij afvraag of ik mij daarop zal kunnen concentreren tijdens een wee, maar waarschijnlijk is het net de bedoeling dat je al je concentratievermogen op die ademhaling richt zodat je de wee gewoon niet meer voelt. Volgende donderdag sessie 2, waarin Mario zal leren supporteren tijdens het persen! :-)

En de ochtend erop zaten we weer bij de gynaecoloog. Tegenwoordig valt daar steeds minder nieuws te rapen. Ons kleintje ligt nog altijd prima en weegt ongeveer 3,200 kilo. Volgens de gynaecoloog zal ik mijn tijd wel uitdoen, dus ik zit nog zeker een week op mijn gemak. Het was de laatste consultatie in zijn praktijk. De volgende keer is het in het ziekenhuis en we mogen zelf kiezen of we deze week al gaan of nog tot de week nadien wachten... Hij schijnt er allemaal erg gerust op te zijn!