Ze is nog een laatste dagje naar de crèche en dan is Jolien drie weken thuis. Drie weken. Ik moet toegeven dat ik (we!) even moest slikken toen ik dat eind vorige maand op het reservatieformulier las. Een week tijdens de Gentse Feesten, dat had ik wel gedacht. En een weekje aansluitend ervoor of erachter was ook nog wel te verwachten. Maar ze zijn dus nog een week langer gesloten. Nuja, het was mijn eigen schuld. Ik had het vakantieoverzicht dat ik begin dit jaar gekregen had maar beter moeten bekijken.
Ik zie dus onverwacht mijn werkgelegenheid en bijgevolg ook mijn inkomen deze maand drastisch beperkt worden. Gelukkig heb ik deze week een goedbetaalde grote opdracht gehad en zorgt dat op financieel gebied al wat voor een mentale geruststelling. Ik zal nog wel wat werken tijdens haar dutjes en als ze er een paar keer in zou slagen om zich op haar eentje bij mij in mijn bureau bezig te houden. En Mario zal ook wel tijd vrijmaken om zich over haar te ontfermen als ik toch per se een opdracht moet afkrijgen. Maar uit ervaring weet ik dat dat toch beperkt blijft.
Wat vervelender is, is dat Mario op slag ook minder aan werken zal toekomen. Hij werkt in de woonkamer en als Jolien thuis is wordt hij ook vanzelf meer gestoord. Groentepap, fuitpap, tussendoortjes, pamper verversen, omkleden voor en na het slapen,... Ik val geregeld met Jolien de woonkamer binnen en verstoor dan de rust die zijn tekenwerk toch wat makkelijker maakt. Ik overweeg daarom om haar eetstoel drie weken in de keuken te installeren en daar ook voor mij een klapstoel te zetten (we hebben geen tafel in de keuken), zodat hem toch wat extra rust gegund wordt. En daarnaast zal ik er ook geregeld met Jolien op uit trekken om leuke dingen te gaan doen. Want al was het even slikken, ik kijk er toch erg naar uit om veel met haar bezig te kunnen zijn en haar een fijne vakantietijd te bezorgen!
donderdag 9 juli 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Bij ons is de crèche ook 3 weken gesloten. En aangezien wij ons groot verlof graag in september willen nemen, vraagt het dus heel wat organisatie om opvang te vinden voor Tristan. Drie weken is echt wel lang, hé.
Een reactie posten