Weg en ...?

Nog een mooi staaltje kinderpraat van Matthias, het zoontje van mijn zus van bijna 3 jaar:

Matthias steekt zijn handjes achter zijn rug en zegt dan: "Mijn handjes zijn weg!"
Hij haalt ze van achter zijn rug vandaan, steekt ze voor zich uit en zegt dan: "Mijn handjes zijn thuis!"


De arme duts is gisteren ziek geworden. Slechte timing, want mijn zus en ik zouden vandaag met de kinderen en mijn moeder naar Planckendael trekken als laat moederdaggeschenkje. Die plannen vallen dus tot mijn grote spijt in het water...