Mijn ventje heeft gisteren de trein naar Bornem genomen en heeft dan 100 kilometer aan een stuk (of toch zo ongeveer) gewandeld. Toen hij na 20 uur de eindstreep bereikte, kreeg hij als beloning een diplomaatje, een medolle, een flesje bier en... een verse ananas! Ik ben nog nooit zo trots geweest dat wij verse ananas in huis hebben!
Aan alle andere onversaagde stappers: mijn oprechte bewondering en een nederige buiging!
zaterdag 15 augustus 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Ferm van hem! Wens hem proficiat!
Ik had het me al afgevraagd, hoe lang hij er nu over gedaan zou hebben, en of hij hem uitgelopen had... Proficiat Mario!
Dankjewel Lies. Ik mank nu als een invalide op een bodem van bleinen, maar voor de rest stellen de spieren het goed. De laatste 25 kilometer heb ik gezwoegd, gepuft, gekreund. Maar de voldoening van de finish was gróót! Ik heb er gemiddeld 5km/u over gedaan, dus 20uur gestapt. Gelukkig moest ik niet terugstappen, of ik had die ananas in iemand zijn strot geduwd ;-)
Dikke proficiat, mijn oprechte bewondering!
Een reactie posten