De eerste week in de opvang

De eerste week bij de onthaalmoeder is voor alle partijen zeer goed meegevallen. Beter dan ik gehoopt had. Zoals gezegd is Jolien wat minder eenkennig geworden sinds ik op flesjes overgestapt ben (ik heb veel 'vreemde mensen' een flesje laten geven en ze moet zo haar vertrouwen in andere mensen teruggewonnen hebben). En ze voelde zich vanaf de eerste ochtend op haar gemak bij Kim. Ze zat bij haar op de arm en keek gefascineerd naar de andere kindjes. En volgens Kim is ze verder een gemakkelijk en vrolijk kind. Ze wil niets van de actie missen en bij de andere kindjes zitten als die aan tafel gaan, en zit dan gewoon te kijken. In het (wel erg kleine) babybedje wil ze niet slapen (te klein zeker?), maar ze valt dan gewoon in het park in slaap. En eten gaat ook vlot: courgette, wortel, broccoli en bloemkool zijn al met veel smaak verorberd. Ik heb wel al gemerkt dat ze vindt dat groentepap niet snel genoeg vooruit gaat als ze echt grote honger heeft, maar dan geef ik eerst wat melk en als de eerste honger gestild is gaat de groentepap er wel weer in.

Enige minpuntje (naast het feit dat ik haar toch wel erg mis), is dat ze donderdag een klein souvenirtje meegebracht heeft: een snotvalling met een klein hoestje waar ze ons vrijdagnacht veelvuldig van heeft laten genieten en dat ze vrijdag ook aan mij doorgegeven heeft...