Ik loop wat achter met mijn verslagjes, maar vorige woensdag (3/9) kreeg Jolien haar eerste groentepapje voorgeschoteld. En ik denk dat het voor mij een grotere stap was dan voor haar... Ik zag oorspronkelijk namelijk wat op tegen de mentale verplichting om nu dagelijks groenten schoon te maken, te stomen en te pureren. Maar uiteindelijk heb ik daar mijn draai vrij makkelijk in gevonden. (En jaja, ik weet dat potjesvoeding ook goed is. Dat heeft ze zondag gekregen, toen we in Zellik waren. Maar thuis maak ik het als het kan liefst vers.)
Jolien vond alles best fascinerend. Eerst was ze wat verbaasd dat ze in de jupper gezet werd, een slab omkreeg en zoveel publiek voor haar neus had (zowel Mario als ik hadden postgevat op de eerste rij, terwijl ze tijdens een flesje gewoon op de schoot zit en alles wat er in de kamer gebeurt lekker kan volgen). Dan die lepel met dat oranje goedje erop. Fijn, maar wat moest ze ermee? De smaak leek haar wel te bevallen, mijn wortelpuree is dus goedgekeurd!
Na een paar happen liep het al wat vlotter. De coördinatie van wanneer ze haar mond moest opendoen liep natuurlijk nog niet rimpelloos. De ene keer hapte ze te vroeg, de andere keer te laat. Of zat haar tong in de weg. Maar tot mijn verbazing zaten er ook al een paar echt flinke, goed getimede happen tussen. Ze hielp soms zelfs al een handje...
En dan, van de ene hap op de andere, was het plots genoeg geweest. De vertrouwde fles melk die erop volgde werd met veel plezier leeg geslurpt!
maandag 8 september 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten