Controle bij de kinderarts

Vorige donderdag op controle bij de kinderarts, nog eens kijken hoe het met de reflux zit. Ik denk dat Jolien daar sinds we met de vaste voeding begonnen zijn niet veel last meer van heeft. Ik ben alleszins met de medicatie gestopt sindsdien. Af en toe heeft ze een oprisping of geeft ze een mondje melk terug ('s avonds zelfs soms nog de groentepap van rond 11u30!), maar het doet precies toch geen pijn meer en volgens de dokter kan dat allemaal geen kwaad. Af en toe huilt ze eens als er een boertje vastzit, maar dat is zo voorbij als dat een uitweg naar buiten gevonden heeft. En ook hier: volgens de dokter is dat niet erg. Uit voorzorg moet ik toch weer een half schepje gavisconpoeder aan haar flessen toevoegen. Bijkomend voordeel is dat de inhoud daarvan ook weer wat dikker wordt, zodat haar maaltijd dus minder makkelijk naar boven komt. Tot dusver dus geen noemenswaardige problemen.

Waar de dokter wel extra waakzaam in wil zijn, is de evolutie van haar gewicht. Ze meet nu 62,5 cm en woog 6,200 kg. Op zich komt ze dus wel bij, maar dat gaat te traag. Ze zakt op de gewichtscurves en bengelt ergens onderaan, bij curve P3. Ze krijgt nochtans doorgaans 5 voedingen per dag, daar ligt het niet aan. Ik heb dus de uitdaging meegekregen om er gewoon voor te zorgen dat ze meer uit een voeding haalt. Basisregel daarvoor is dat we haar in alles zoveel laten eten als ze zelf wil en opkan. Zowel onze onthaalmoeder Kim als ik maakten bijvoorbeeld altijd iets van 150 à 200 gr groentepap en als die op was, protesteerde ze niet. Nu moeten we dus een grotere portie maken en haar laten eten tot ze genoeg heeft, bij voorkeur zelfs iets van 250 gr.

Voor de flessen schakelen we over op opvolgmelk, in ons geval dus NAN Anti-Regurgit (ofte AR) 2. Ik maak 210 cc water + 7 schepjes en dat drink ze leeg op een klein klutsje na, dus daarvan moeten we voorlopig niet méér aanbieden, want dat drinkt ze toch niet op.

Een groter probleem is de fruitpap. Daar eet ze 4 hapjes van en dan is het genoeg geweest. Om haar niet te laten verhongeren geven we dan maar een fles. Nu moeten we proberen om die fruitpap echt tot een volwaardige maaltijd uit te bouwen. Ik heb haar al op stukjes fruit laten zuigen en dat vindt ze lekker, dus het probleem moet in de samenstelling of de textuur van de fruitpap schuilen. Ik heb al verschillende soorten fruit en verschillende combinaties gebruikt en dat hielp niet veel, dus ik veronderstel dat het ofwel de textuur ofwel de smaak van de koek is.

Instructies van de dokter:
- Kies zachte fruitsoorten (dus geen appel, want daarin kan ze zich te makkelijk verslikken) en geef haar die in kleine stukjes, of licht geprakt.
- Geef haar daarnaast vers geperst fruitsap. Schep er zelfs de pulp terug bij zodat ze genoeg vezels binnenkrijgt.
- Maak tot slot van de betterfood en bereid melkpoeder een papje. Fruit alleen zal haar niet lang verzadigd houden en daarom moeten we dus proberen om haar ook wat koek te laten eten.
Een heel gedoe, maar het proberen waard. Zelf heb ik dit nieuwe menu (een heel buffet, zeg maar) nog niet kunnen testen omdat we dit weekend net op weekend in Duitsland waren. Ik heb haar wel wat kleine stukjes zacht fruit gegeven en dat lust ze wel. Ik zal wel moeten opletten dat ze de brokjes niet gewoon in haar mond opstapelt, want ze scheen niet goed te snappen wat ze daarmee aan moest. Ik heb haar ook vers geperst fruitsap ingelepeld en dat vond ze alvast lekker. En mijn belangrijkste ontdekking door haar 4 dagen fruitpap uit potjes te geven: uit potjes eet ze wél graag fruitpap (maar daar zit dus opnieuw geen koek in). Zondag heeft ze zelfs bijna 2 potjes opgegeten, toch goed voor bijna 200 gram. Als de andere systemen niet lukken, kan ik dus een potje fruitpap geven en daarnaast eens testen of ze een betterfoodpapje zou lusten.

Op zich is het geen probleem dat ze zo licht is, dat zit wel wat in de genen (mijn neefje Matthias bengelde ook altijd ergens onderaan de curves). Het enige wat mij wel zorgen baart is dat ze daardoor geen reserve heeft als ze eens last zou krijgen van buikloop of andere spijsverteringsproblemen. Als je dan hier en hier verhalen leest van overgevende, gewicht verliezende en (net niet) in het ziekenhuis opgenomen kindjes en je eigen kind vlak na de diagnose dat ze toch beter wat meer zou wegen prompt 2 keer op een weekend overgeeft (1 keer door het zwembadwater, dus dat telt niet mee. Maar ook 1 keer als een indrukwekkend kolkende fontein - het was echt véél), dan maak ik mij toch efkes nodeloos zorgen. Ik heb dus 2 dagen nauwgezet in de gaten gehouden dat elke voeding zoveel mogelijk binnen blijft. En dat is wel het geval, dus inmiddels wijd ik mijn aandacht weer aan het vetmesten van ons kleintje. Cola, chips en chocolade zouden volgens sommige mensen ook kunnen helpen... :-)

Aanvulling: Ik heb ook haar snotneusje vermeld. Haar longen klonken zuiver, maar de kinderarts vond wel dat we de slijmvorming in haar neus moesten aanpakken. Ze heeft dus een plaatselijk antibioticum voorgeschreven. Jolien krijgt nu dus een week lang 3 keer per dag Soframysine ingedruppeld.

Update: sinds ik echte koeken voor haar fruitpap gebruik en niet langer koekjesmeel eet ze wel weer een normale portie fruitpap.