Naar de kapper

Gisteren ben ik voor het eerst met Jolien naar de kapper gegaan. Ik had het haar in haar hals en haar frou-frou wel al een paar keer bijgeknipt, maar de laatste tijd lukte mij dat echt niet meer. Na één keer knippen begon ze steevast te protesteren, zich weg te trekken en mij weg te duwen. Niet helemaal ongevaarlijk met een schaar in je handen... Mijn vader had ook al eens geprobeerd, maar ook zonder succes. Na één knipje hield hij het voor bekeken. Ik heb daarom maar een afspraak gemaakt bij een echte kinderkapper die toevallig ook nog eens op amper 200 meter van bij ons thuis gevestigd is. En tot het laatste ogenblik ben ik blijven twijfelen of we ook daar wel met een echt kapsel weer buiten zouden geraken (Jolien kan nogal heftig zijn).

Om te bewijzen dat een knipbeurt echt geen overbodige luxe was heb ik nog snel in echte Flairstijl een 'VOOR'-fotootje getrokken:





Het begon wel al goed. Toen we binnenkwamen was de kapster nog met een jongetje bezig, maar Jolien was helemaal gefascineerd door de omgeving. Regelmatig wees ze wel weer iets nieuws aan, gepaard met een enthousiaste "o" en ze is braaf blijven wachten.

Toen het haar beurt was, mocht ze plaatsnemen op een stoeltje met een stuur ervoor. Instant succes. Dat ronddraaiende ding in haar handen kon haar wel boeien. Toen ze een cape omgeslagen kreeg protesteerde ze even omdat ze haar handen niet meer kon zien, maar toen de handen en het stuur opnieuw te voorschijn getoverd werden, vond ze alles weer prima. Haar haar laten natspuiten vond ze maar niks, maar het duurde zo kort dat ze niet verder kwam dan een pruillip en wat gepiep. Even naar Plop (in de kaptafel is een tv-tje ingebouwd) kijken en het ging alweer beter. De kam door haar haar was bruusker dan ik doe, dus daar verscheen opnieuw de pruillip, maar opnieuw was ze zo vriendelijk om het daarbij te houden.



De kapster had intussen de dvd van Plop vervangen door eentje van Tik Tak en dat bezorgde Jolien meer dan voldoende alfeiding tijdens het knippen zelf. Moet ik ook maar eens in huis halen, we hebben eigenlijk nog geen enkele dvd voor haar, ze kijkt nooit tv. Dankzij de kapster is trouwens een mysterie uit mijn leven opgehelderd. Wanneer ik als kind naar Tik Tak keek en de begingeneriek met de ronddraaiende schaapjes begon, voorspelde ik volgens mijn moeder altijd of het hondje aan het einde van het filmpje wel of niet zou verschijnen ("Onne kom" / "Onne kom nie"). Ik wist dat zelf niet meer en wist dus ook niet meer waaraan ik dat zag, maar dankzij de kapster ben ik weer helemaal ingewijd in dat geheim. Nog iemand?

Om kort te gaan: Jolien is veel rustiger gebleven dan ik gevreesd had, al was het op het einde wel bijna genoeg geweest - kijk maar naar haar snoetje op deze foto:



En als kers op de taart werd ze beloond met een heus diploma, waarop een echt haarlokje gekleefd is, een leuk souvenir!



En wie een "VOOR"-foto publiceert moet natuurlijk ook een "NA"-foto publiceren, dus hier is-ie, met Mario als gelegenheidsmodel:



Je ziet haar ogen weer, het zijn 12 goed bestede euro's!!