Een verhaal met een staartje

Ik had het in het begin van mijn zwangerschap al eens vermeld: ik heb ooit mijn staartbeen verstuikt door tijdens een partijtje badminton in het achteruitlopen stomweg op mijn gat te vallen. De geblokkeerde rug die ik nu in het begin van mijn zwangerschap had, bleek veroorzaakt te zijn door mijn heiligenbeen (dat net boven het staartbeen zit) en niet zoals ik vreesde door mijn staartbeen. Grote opluchting. De laatste tijd kreeg ik echter weer last in mijn bekken, een stukje lager deze keer. Vooral als ik lang moest staan, lang wandelde of gesport had. De gynaecoloog schreef dit af als een kwaaltje waar ik maar mee moet leren leven, maar ik ken mijn (pijnlijke) voorgeschiedenis in dit stukje van mijn lichaam en ben dus terug naar mijn osteopaat gehold.

Ik keek uit naar het verlossende bezoekje, maar het verdict is minder positief dan ik hoopte. Deze keer hoopte ik namelijk dat de oorzaak ook weer mijn heiligenbeen zou zijn, maar jammer genoeg kwam de osteopaat bij mijn oude vriend (ahum) Het Staartbeen uit. Het is indertijd rechtgezet (inwendig - beeld het u maar even ambetant in als het klinkt) en staat nog een beetje te veel naar voren. Op zich niet zo erg, maar het is ook te weinig beweeglijk en dat is wel een probleempje. Ook met het oog op de bevalling kan dit beter verholpen worden.

Om mij onnodig leed te besparen heeft hij het eerst nog eens met uitwendige technieken geprobeerd en nu moet ik dus afwachten. Ik hoop dat het in orde komt. Mijn lijf is dooreen gekneed en moet daar duidelijk nog van recupereren. Gisteren ben ik mijn zetel niet meer uitgekomen, maar ik vond maar moeilijk een houding zonder pijn. Het is om dezelfde reden een korte nacht met veel gewoel en gedraai geworden (sorry Mario!) en nu zit ook nog niet pijnvrij op mijn bureaustoeltje. Ik hoop alleszins dat het in orde komt, want vrijdag vertrekken we voor een weekje naar de zee en als ik dan niet in staat ben om een eindje te wandelen wordt het wel heel saai! Ik duim alleszins dat het staartje van mijn staartbeenverhaal hier eindigt!